1 เปโตร – 1 Peter บทที่ 2

1 เปโตร 2:1 จั่งซั้น สมควรสิวางลงให้เมิ้ด คือ การปองร้ายต่างๆ การเล่ห์เหลี่ยม การหน้าซื่อใจคด การอิจฉาริษยาต่างๆ กับการเว้าส่อเสียดใส่ร้ายกัน 

1 เปโตร 2:2 แล้วให้ปรารถนาพระคำอันบริสุทธิ์ของพระเจ้าเด้อ คือปานเด็กน้อยที่เกิดใหม่ๆ เพื่อพวกเจ้าสิได้เติบโตขึ้น

1 เปโตร 2:3 คั่นว่า พวกเจ้าได้ชิมรสซาติเบิ่งแล้ว จั่งสิฮู้ว่า องค์พระผู้เป็นเจ้ามีพระกรุณาอันแสนดี 

1 เปโตร 2:4 จั่งซั้น มาหาเพิ่น ผู้เป็นศิลาฤกษ์ที่ประกอบด้วยซีวิต ที่ผู้คนปฏิเสธ แต่เป็นที่ยอมฮับอันประเสริฐล้ำค่า ที่พระเจ้าได้เลือกไว้ 

1 เปโตร 2:5 แล้วพวกเจ้าเป็นคือศิลาที่ประกอบด้วยซีวิตคือกัน ที่พวมถืกก่อกันขึ้น สร้างไว้เป็นพระนิเวศฝ่ายวิญญาณ เป็นปุโรหิตนำเครื่องถวายฯ ฝ่ายวิญญาณ ซึ่งเป็นที่ยอมฮับเฉพาะพระเจ้าโดยทางพระเยซูคริสต์ 

1 เปโตร 2:6 จั่งซั้น ตามที่มีเขียนไว้ในพระคำ ว่า “นี่แน่ะ เฮาได้วางศิลาฤกษ์ก้อนหนึ่งลงในพระนครศิโยน เป็นศิลามุมเอกอันสำคัญที่เฮาได้เลือกไว้แล้ว ซึ่งเป็นศิลาอันประเสริฐล้ำค่า แล้วผู้ใดที่เชื่อวางใจในเพิ่นผู้ฮั้น สิบ่มีการละอายเลย” 

1 เปโตร 2:7 จั่งซั้น สำหรับพวกเจ้าผู้ที่เชื่อฮั้น เพิ่นกะเป็นผู้ประเสริฐล้ำค่า แต่สำหรับผู้คนที่บ่ยอมเชื่อ “ศิลาที่พวกซ่างก่อปฏิเสธฮั่น ได้กลับกลายมาเป็นศิลามุมเอกอันสำคัญแล้ว” 

1 เปโตร 2:8 กับว่า “เป็นก้อนหินที่เฮ็ดให้พวกเขาสะดุด กับเป็นผาหินที่เฮ็ดให้ขัดเคืองใจ” คือที่เขาสะดุดฮั้นย้อนว่าเขาบ่ยอมเชื่อฟังพระคำ ซึ่งบัดนี้เขาได้ถืกกำหนดไว้ให้ถืกปะถิ้มเซ่นกัน 

1 เปโตร 2:9 แต่ส่วนพวกเจ้าฮั้น เป็นซนซาติคนที่เพิ่นได้เลือกไว้แล้ว เป็นอาณาจักรปุโรหิตนำเครื่องถวายฯ เป็นซนซาติบริสุทธิ์ไว้เฉพาะพระเจ้า เป็นซนซาติพิเศษของเพิ่น เพื่อพวกเจ้าสิได้ประกาศพระบารมีอันดีงามของเพิ่น ผู้เพิ่นได้เอิ้นได้เชิญพวกเจ้า ให้ออกจากความมืด เข้ามาสู่แสงสว่างอันมหัศจรรย์ของเพิ่น

1 เปโตร 2:10 ซึ่งแต่ก่อน พวกเจ้าบ่ได้เป็นซนซาติเลย แต่บัดนี้พวกเจ้าได้เป็นซนซาติคนของพระเจ้าแล้ว กับแต่ก่อนพวกเจ้าบ่ได้ฮับพระกรุณา แต่บัดนี้พวกเจ้าได้ฮับพระกรุณาแล้ว 

1 เปโตร 2:11 พี่น้องที่ฮักเอ้ย เฮาขอร้องให้พวกเจ้า คือจั่งพวกคนต่างด้าวเท้าต่างแดนมาพเนจรในโลกนี้ ให้พวกเจ้าละเว้นจากความกระหายฝ่ายเนื้อหนัง ซึ่งมันเป็นศัตรูต่อสู้จิตวิญญาณพวกเจ้า 

1 เปโตร 2:12 แล้วจั่งดำเนินซีวิตเป็นคนรอบคอบดี เป็นตานับถืออยู่ต่อคนต่างซาติ เพื่อบัดเขานินทาพวกเจ้า หาว่าเป็นคนซั่วเฮ็ดบ่ดี บัดเขาเห็นการงานอันดีงามที่พวกเจ้าเฮ็ดฮั้น เขากะสิยกย่องถวายเกียรติพระเจ้าในมื้อที่เพิ่นสิเสด็จมา 

1 เปโตร 2:13 จั่งซั้น ให้ยอมอยู่ใต้กฎหมายคู่ประการของสังคมเด้อ ย้อนเห็นแก่องค์พระผู้เป็นเจ้า นายซีวิตของคนเฮา บ่ว่าเป็นกษัตริย์ผู้มีอำนาจสูงสุดกะดี 

1 เปโตร 2:14 หรือ เป็นผู้ปกครองบ้านเมืองกะดี แม่นผู้ที่กษัตริย์ได้ไช้มาให้ลงโทษผู้ที่สร้างความซั่วในสังคม แล้วจั่งให้ยกย่องผู้ที่สร้างความดี 

1 เปโตร 2:15 คือว่า นี้กะเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า ที่ว่า ด้วยการประกอบการดีฮั้น พวกเจ้าสิได้ปิดปากของคนโง่ที่บ่จักทีป 

1 เปโตร 2:16 คือให้อยู่อย่างเป็นไทมีเสรีภาพ แต่อย่าใซ้เสรีภาพฮั้น เป็นที่ปิดบังความซั่วแนวบ่ดี แต่ให้ใซ้อย่างข้าฮับใซ้ของพระเจ้า 

1 เปโตร 2:17 ให้เกียรติเมิ้ดคู่คนเด้อ ให้ฮักแพงพี่น้องเด้อ ให้ยำเกรงพระเจ้าเด้อ กับให้ถวายเกียรติกษัตริย์นำเด้อ

1 เปโตร 2:18 ส่วนผู้เป็นคนใซ้ ให้นบน้อมเชื่อฟังนายของโตด้วยความยำเกรงในคู่อย่าง บ่ว่านายผู้ดีมีใจเป็นธรรมอย่างเดียว แต่ควรสิเฮ็ดดีนำนายผู้มีใจทารุณโหดเหี้ยมนำ 

1 เปโตร 2:19 การเฮ็ดแนวนี้กะเป็นที่ยอมฮับ คั่นทนเอาต่อการทุกข์ทรมานอันบ่ยุติธรรม โดยมีจิตใต้สำนึกผิดชอบผ่องใสบริสุทธิ์ต่อพระเจ้า 

1 เปโตร 2:20 คือ มันสิดีอีหยัง คั่นพวกเจ้าอดทนต่อการเฆี่ยนตีย้อนแนวบ่ดีที่โตเองได้เฮ็ด แต่ว่า คั่นเจ้าเฮ็ดแนวมันดีแล้ว กะยังถืกการกดขี่ข่มเหงเป็นการตอบสนอง คั่นฮับไว้ด้วยใจนบน้อมอดทนได้นาน นี้กะเป็นที่ชอบต่อพระเจ้าอีหลี 

1 เปโตร 2:21 ย้อนเหตุนี้ล่ะ เพิ่นได้เอิ้นได้เชิญพวกเจ้า โดยว่า พระคริสต์ได้ทนเอาต่อความทุกข์ทรมานเพื่อเฮาทั้งหลายแล้ว เป็นแบบอย่างเพื่อพวกเจ้าสิได้เจริญตามรอยเท้าของเพิ่น 

1 เปโตร 2:22 “แม่นเพิ่นผู้บ่เคยเฮ็ดบาปจักเทื่อ กับบ่เคยมีคำล่อลวงในปากของเพิ่นเลย” 

1 เปโตร 2:23 ซึ่ง ตอนเพิ่นถืกด่าด้วยคำหยาบคาย เพิ่นบ่ได้โต้ตอบด้วยคำหยาบคายเลย บัดเพิ่นทนทุกข์ฮั้น เพิ่นบ่ได้ขู่ใส่ร้ายใผ แต่ได้มอบเพิ่นเองไว้กับพระเจ้า ผู้ที่พิพากษาโดยชอบธรรม 

1 เปโตร 2:24 แล้วแม่นเพิ่นเอง ที่ฮับแบกบาปของคนเฮาทั้งหลายไว้ในโตเพิ่นเอง อยู่เทิงหลักไม้ฮั้น เพื่อว่าพวกเฮา ที่ตายจากสภาพบาปแล้ว อาจดำเนินซีวิตตามทางชอบธรรม ด้วยว่า การที่พวกเจ้าได้หายเป็นดีแล้วฮั้น ได้ย้อนรอยเฆี่ยนของเพิ่น 

1 เปโตร 2:25 ด้วยว่า แต่ก่อนพวกเจ้าเคยเป็นคือฝูงแกะที่หลงทางไป แต่บัดนี้ได้กลับมาหาพระผู้เลี้ยงเบิ่งแยงจิตวิญญาณของพวกเจ้าแล้ว
////////// ////////// //////////