1 เธสะโลนิกา – 1 Thessalonians บทที่ 2

1 เธสะโลนิกา 2:1 พี่น้องทั้งหลายเอ้ย พวกเจ้าเองยังฮู้กันว่า การที่พวกเฮาได้นำข่าวประเสริฐมาหาพวกเจ้าฮั้น มันบ่ได้เปล่าประโยชน์หยังเลย

1 เธสะโลนิกา 2:2 แม้นแต่ว่า พวกเฮาเคยทนทุกข์ยากลำบาก พร้อมทั้งการเหยียดหยามมาก่อนอยู่เมืองฟีลิปปี ซึ่งพวกเจ้าฮู้จักดี แล้วแม่นว่ามีอุปสรรคต่อต้านหลายแนวกะตาม พวกเฮากะยังมีใจกล้าในพระเจ้าของเฮา ที่สิมาประกาศข่าวประเสริฐของเพิ่นให้พวกเจ้านำ

1 เธสะโลนิกา 2:3 อีกแนวหนึ่ง การซักซวนเรียกร้องของพวกเฮาฮั้น บ่มีการผิดพลาด หรือลูกเล่นสกปรก หรือการเล่ห์เหลี่ยมหลอกล่อใดๆ เลย

1 เธสะโลนิกา 2:4 โดยว่า พวกเฮาได้ฮับการรับรองจากพระเจ้าแล้ว เพิ่นจั่งมอบหมายเรื่องข่าวประเสริฐฮั้นไว้กับพวกเฮา จั่งซั้น ที่พวกเฮาประกาศ บ่แม่นเพื่อเป็นที่ชอบของคน แต่เพื่อพระเจ้าต่างหาก ผู้เพิ่นได้พิสูจน์ใจของพวกเฮาแล้ว

1 เธสะโลนิกา 2:5 คือ พวกเฮาบ่เคยใซ้คำป้อยอจักเทื่อ ซึ่งพวกเจ้าฮู้กันดี กับบ่ได้อ้างอีหยังบังใจขี้โลภไว้ดอก พระเจ้าเป็นพยานในเรื่องนี้ได้เลย

1 เธสะโลนิกา 2:6 แล้วพวกเฮาบ่ได้มาหาเกียรติหายศจากคน บ่ว่าจากพวกเจ้าหรือคนอื่นๆ แม้นแต่เฮามีสิทธิ์เรียกร้องเอาอีหยังกะได้ ในฐานะว่าเป็นทูตพิเศษของพระคริสต์

1 เธสะโลนิกา 2:7 แต่พวกเฮามีใจอ่อนสุภาพตอนอยู่นำพวกเจ้า คือฮักแพงปานแม่ให้นมลูกของโตเอง 

1 เธสะโลนิกา 2:8 คือ พวกเฮาคึดฮอดพวกเจ้าด้วยความฮัก พวกเฮาจั่งยินดีที่สิมอบ บ่ว่าแต่ข่าวประเสริฐของพระเจ้าไว้นำ แต่ยินดีที่สิอุทิศแม้นแต่ลมหายใจของโตเองให้นำ ย้อนว่าพวกเจ้าได้กลายเป็นที่ฮักแพงของพวกเฮาแล้ว

1 เธสะโลนิกา 2:9 พี่น้องทั้งหลายเอ้ย พวกเจ้าคือสิจื่อได้ว่า พวกเฮาได้ออกไปเฮ็ดเวียกเฮ็ดงานจนเมื่อย ทั้งกลางเว็นกับกลางคืน กะเพื่อบ่ให้เป็นภาระต่อผู้ใดในพวกเจ้าเลย ตอนพวกเฮามาประกาศข่าวประเสริฐของพระเจ้าให้พวกเจ้าฟัง

1 เธสะโลนิกา 2:10 พวกเจ้าเป็นพยานได้ พร้อมทั้งพระเจ้านำ ที่ว่าพวกเฮาได้อุตส่าห์เอาใจใส่ ใซ้ซีวิตในทางเที่ยงธรรมบริสุทธิ์ จั่งบ่มีที่ติว่ากล่าวได้เลย ตอนอยู่นำผู้เซื่อในพวกเจ้า

1 เธสะโลนิกา 2:11 คือ พวกเจ้าฮู้ว่า พวกเฮาได้เตือนสติหนุนใจ บอกสอนพวกเจ้าคู่คนคือปานพ่อกับลูก

1 เธสะโลนิกา 2:12 เพื่อพวกเจ้าสิใซ้ซีวิตในทางที่สมกับการเป็นลูกๆ ของพระเจ้า ผู้เพิ่นได้เอิ้นได้เซิญให้พวกเจ้าเข้ามาสู่แผ่นดิน กับพระสิริอันรุ่งเรืองของเพิ่น

1 เธสะโลนิกา 2:13 ย้อนเหตุนี้ล่ะ พวกเฮาจั่งขอบคุณพระเจ้าอย่างบ่อยู่บ่เซา ย้อนว่า บัดพวกเจ้าได้ฮับเอาพระคำของพระเจ้าไว้แล้วฮั้น ซึ่งได้ยินจากพวกเฮา พวกเจ้าบ่ได้ฮับไว้อย่างเป็นเรื่องราวของคนเว้าซื่อๆ แต่ได้ฮับไว้อย่างเป็นหลักความจริง เป็นพระคำของพระเจ้าโดยแท้ ซึ่งพระคำฮั้นพวมทำงานอยู่ในพวกเจ้าผู้ที่ฮับเซื่อจั่งเกิดผล

1 เธสะโลนิกา 2:14 พี่น้องทั้งหลายเอ้ย พวกเจ้าได้เฮ็ดตามกลุ่มผู้เซื่อของพระเจ้าในพระเยซูคริสต์อยู่เมืองยูเดียเป็นโตอย่าง แล้วพวกเจ้าถืกการเฮ็ดใส่จากไทบ้านไทเมืองของโต คือจั่งพวกพี่น้องอยู่ฮั้นถืกพวกยูเดียเฮ็ดใส่เขา

1 เธสะโลนิกา 2:15 ซึ่งแม่นพวกนี้ที่ได้ฆ่าพระเยซูเจ้า พร้อมทั้งเคยฆ่าพวกผู้เป็นปากเป็นเสียงของเขามาก่อน แล้วได้ข่มเหงพวกเฮานำ พระเจ้าจั่งบ่พอใจกับพวกเขาเลย แล้วพวกเขากะเป็นปฏิปักษ์ต่อผู้คนทั้งหลายนำ 

1 เธสะโลนิกา 2:16 แล้วคนพวกฮั้นขัดขวางทางไว้ เพื่อบ่ให้พวกเฮาประกาศข่าวประเสริฐต่อคนซนซาติต่างๆ เพื่อเขาสิมีโอกาสรอดพ้นได้ พวกฮั้นเลยสะสมบาปโตเองไว้ให้เต็มเปี่ยมอยู่เสมอ ซึ่งในที่สุดความโกรธเกรี้ยวอันฮ้ายแฮงของพระเจ้าสิลงใส่พวกเขาเถิงสุดขีด

1 เธสะโลนิกา 2:17 แล้ว พี่น้องทั้งหลายเอ้ย เป็นเหตุที่พวกเฮาถืกพรากจากพวกเจ้าไปซั่วระยะหนึ่ง แต่จิตใจกะยังอยู่นำ พวกเฮาจั่งปรารถนาอยากเห็นหน้าของพวกเจ้าอีกอย่างแฮง

1 เธสะโลนิกา 2:18 จั่งซั้น พวกเฮาได้ตั้งใจสิมาหาพวกเจ้า แม้นแต่ข้อยเปาโลหนิกะพยายามที่สิมาเทื่อแล้วเทื่อเล่า แต่ว่าเจ้ามารซาตานกะยังขัดขวางทางพวกเฮาไว้

1 เธสะโลนิกา 2:19 โอ้ มีอีหยังแหน่ สิเป็นความหวัง ความปิติยินดี หรือรางวัลที่สิอ้างอิงได้ ต่อหน้าองค์พระเยซูคริสต์เจ้า บัดเพิ่นเสด็จลงมา คั่นบ่แม่นพวกเจ้าเอง

1 เธสะโลนิกา 2:20 ย้อนว่า แม่นพวกเจ้าล่ะ ที่เป็นศักดิ์ศรี กับเป็นที่ซื่นซมยินดีของพวกเฮา
////////// ////////// //////////