วิวรณ์ – Revelation บทที่ 2

วิวรณ์ 2:1 “ให้เขียนเถิงเทวทูตประจำกลุ่มผู้เซื่ออยู่เมืองเอเฟซัสว่า ‘เพิ่นผู้ที่ถือดาวทั้งเจ็ดดวงไว้ในมือขวาของเพิ่นฮั้น กับเดินอยู่เกิ่งกลางโคมไฟทองคำเจ็ดอัน เพิ่นได้เว้าว่าจั่งซี้ 

วิวรณ์ 2:2 “เฮาฮู้จักการงานของพวกเจ้า กับฮู้จักความเมื่อยล้ากับความอดทนของพวกเจ้า กับฮู้จักว่าพวกเจ้าบ่สามารถทนเอาต่อคนซั่ว แล้วพวกเจ้าได้ทดสอบคนพวกฮั้นที่หาว่าเป็นทูตพิเศษ ซึ่งเขาบ่ได้เป็น แต่ได้พิสูจน์ว่าเป็นคนตัวะ 

วิวรณ์ 2:3 “แล้วว่าพวกเจ้าได้ทนสู้เอาด้วยความเพียร กับได้เฮ็ดการงานโดยได้เห็นแก่นามของเฮา แล้วบ่ได้เกิดเมื่อยล้าอ่อนกำลัง 

วิวรณ์ 2:4 “จั่งใดกะตาม เฮายังมีลางแนวที่สิว่าพวกเจ้า คือ พวกเจ้าได้ออกไปจากความฮักอันดั้งเดิมของพวกเจ้า 

วิวรณ์ 2:5 “จั่งซั้น ให้จดจื่อสภาพเดิม ที่พวกเจ้าได้ตกลงจากฮั้น แล้วจั่งให้กลับใจใหม่เด้อ เฮ็ดตามแนวดีอันเดิม บ่ซั้น เฮาสิมาหาเจ้าอย่างไวๆ แล้วสิยกโคมไฟของพวกเจ้าออกไป นอกจากพวกเจ้ากลับใจใหม่ 

วิวรณ์ 2:6 “แต่ว่า พวกเจ้ายังมีข้อดีที่ว่า พวกเจ้าซังการงานของพวกนิโคเลาส์ฮั้น ซึ่งเฮาเองกะยังซังคือกัน 

วิวรณ์ 2:7 “ใผมีหูกะให้ฟังเอาโลดเด้อ แนวที่พระวิญญาณพวมบอกกลุ่มผู้เซื่อทั้งหลาย คือผู้ใดมีซัย เฮาสิให้ผู้ฮั้นกินหมากของกกไม้ที่ให้ซีวิต ซึ่งกกฮั้นอยู่หว่างกลางเมืองบรมสุขเกษมของพระเจ้า” 

วิวรณ์ 2:8 “แล้วให้เขียนเถิงเทวทูตประจำกลุ่มผู้เซื่อในเมืองสเมอร์นาว่า ‘เฮาผู้เป็นต้นกับเป็นปลาย คือผู้ที่เคยตายแล้วได้เป็นขึ้นมาอีก ว่า 

วิวรณ์ 2:9 “เฮาฮู้จักการงาน ความทุกข์ยากลำบาก กับความยากจนของพวกเจ้า (แม้นแต่พวกเจ้าเป็นคนฮั่งมี) กับเฮาฮู้จักเรื่องการหมิ่นประมาทของคนพวกฮั้น ที่หาว่าเขาเป็นคนยิว แต่ว่าบ่ได้เป็นอีหลี แต่เป็นกลุ่มซมรมของเจ้ามารซาตาน

วิวรณ์ 2:10 “อย่าสู่หย้านความทุกข์ทรมานฮั้นเด้อ ซึ่งพวกเจ้าสิต้องทนเอา นี่แน่ะ ในบ่โดนนานพญามารสิขังผู้ลางคนในพวกเจ้าไว้ในคุกเพื่อลองใจพวกเจ้า แล้วพวกเจ้าสิได้ถืกความทุกข์ทรมานฮอดสิบมื้อ แต่ให้จงฮักภักดีต่อเฮาแม้นแต่ฮอดตาย แล้วเฮาสิมอบมงกุฎซีวิตให้เจ้า 

วิวรณ์ 2:11 “ใผมีหูกะให้ฟังเอาโลดเด้อ แนวที่พระวิญญาณพวมบอกกลุ่มผู้เซื่อทั้งหลาย คือผู้มีซัย ความตายเทื่อที่สองฮั้น สิบ่อันตรายต่อเขาดอก’

วิวรณ์ 2:12 “แล้วให้เขียนเถิงเทวทูตประจำกลุ่มผู้เซื่ออยู่เมืองเปอร์กามัมว่า ‘เฮาผู้ถือดาบสองคมซึ่งคมๆ เว้าว่า 

วิวรณ์ 2:13 “เฮาฮู้จักการงานของพวกเจ้า กับหม่องอยู่ของพวกเจ้านำ ซึ่งอยู่หม่องบัลลังก์ปกครองของเจ้ามารซาตานฮั้น แต่ว่าพวกเจ้าได้ยึดมั่นในนามของเฮา กับบ่ได้ปฏิเสธความเซื่อในเฮา แม้นแต่ในยามที่ นายอันทีพา ผู้เป็นพยานที่จงรักภักดีต่อเฮา ได้ถืกฆ่าอยู่ในหว่างกลางพวกเจ้า ในหม่องที่เจ้ามารซาตานอยู่ฮั้น 

วิวรณ์ 2:14 “แต่ว่า เฮามีลางแนวที่สิว่าพวกเจ้า คือมีผู้ลางคนในพวกเจ้าที่ถือหลักคำสอนของบาลาอัม ผู้เคยสอนบาลาคให้วางกับดักให้ซนซาติอิสราเอลสะดุดหลงผิด คือให้เขากินของที่บูซาต่อฮูปเคารพ กับให้เล่นซู้ล่วงประเวณี 

วิวรณ์ 2:15 “กับว่า พวกเจ้ากะยังมีผู้ลางคนที่ถือหลักคำสอนของพวกนิโคเลาส์ ซึ่งเป็นแนวที่เฮาซัง 

วิวรณ์ 2:16 “จั่งซั้น ให้กลับใจใหม่เด้อ บ่ซั่น เฮาสิมาหาพวกเจ้าอย่างไวๆ แล้วสิต่อสู้กับพวกเขาด้วยดาบพระแสงซึ่งอยู่ในปากของเฮา 

วิวรณ์ 2:17 “ใผมีหูกะให้ฟังเอาโลดเด้อ แนวที่พระวิญญาณพวมบอกกลุ่มผู้เซื่อทั้งหลาย คือผู้ที่มีซัย เฮาสิให้มานาอันลึกลับเป็นอาหารทิพย์ให้ผู้ฮั้นกิน กับสิมอบก้อนหินขาวน้อยให้ผู้ฮั้น แล้วในหินฮั้นมีซื่อใหม่จารึกไว้ซึ่งบ่มีใผฮู้ นอกจากผู้ฮับหินท่อฮั้น’ 

วิวรณ์ 2:18 “แล้วให้เขียนเถิงเทวทูตประจำกลุ่มผู้เซื่อในเมืองธิยาทิรา ว่า ‘พระบุตรของพระเจ้า ผู้เพิ่นมีตาเป็นแสงคือปานแปวไฟ กับมีเท้าคือปานทองเหลืองออกเงา เว้าว่า 

วิวรณ์ 2:19 “เฮาฮู้จักการงานของพวกเจ้า กับความฮัก การปรนนิบัติ ความเซื่อ กับความเพียรของเจ้า กับฮู้จักว่า ในบั้นปลายการงานของพวกเจ้ากะมีหลายกว่าตำอิด 

วิวรณ์ 2:20 “จั่งใดกะตาม เฮามีลางแนวที่สิว่าพวกเจ้า คือพวกเจ้ายอมให้แม่ญิงฮั้น คือ เยเซเบล ซึ่งเขาว่าโตเองเป็นผู้พยากรณ์ จั่งได้ยอมให้นางสอน กับล่อใจพวกผู้ฮับใซ้ของเฮาหลงเล่นซู้ล่วงประเวณี กับให้กินของบูซาต่อฮูปเคารพ 

วิวรณ์ 2:21 “แล้วเฮาเคยให้นางมีโอกาสกลับใจจากการเล่นซู้ล่วงประเวณีของเขา แต่นางบ่ได้กลับใจเลย 

วิวรณ์ 2:22 “นี่แน่ะ เฮาสิขว้างนางลงในเตียงคนไข้ แล้วฝ่ายพวกคนที่มีซู้กับนาง เฮากะสิให้สู่ความทุกข์ทรมาน นอกจากว่าพวกเขากลับใจใหม่จากการงานอันซั่วของเขา 

วิวรณ์ 2:23 “แล้วเฮาสิประหารลูกๆ ของเขา แล้วกลุ่มผู้เซื่อทั้งหลายกะสิฮู้จักว่า เฮาเป็นผู้ตรวจสอบความนึกคึดกับเจตนาใจของคน แล้วเฮาสิมอบรางวัลให้พวกเจ้าคู่คนสมกับการงานของแต่ละคน 

วิวรณ์ 2:24 “แต่สำหรับพวกเจ้ากับคนอื่นๆ อยู่เมืองธิยาทิรา—ผู้ที่บ่ได้หลงในคำสอนของนางฮั้น กับบ่ได้เฮียนฮู้ในแนวลึกลับของเจ้ามารซาตานตามที่เขาเว้ากันอยู่ฮั้น—เฮาสิบ่วางภาระอื่นๆ ใส่พวกเจ้าอีกดอก 

วิวรณ์ 2:25 “แต่ให้ยึดมั่นในความจริงที่พวกเจ้ามี จนกว่าเฮาสิมาเด้อ 

วิวรณ์ 2:26 “คือผู้ใดมีซัย กับได้ฮักษาการงานของเฮาไว้จนฮอดที่สุด ‘เฮากะสิมอบอำนาจในการครอบครองหมู่ประชาซาติทั้งหลายให้ผู้ฮั้น 

วิวรณ์ 2:27 “กับผู้ฮั้นสิครอบครองเขาทั้งหลายด้วยคทาเหล็ก คือจั่งหม้อดินของซ่างหม้อที่ถืกตีแตกเป็นซิ้นๆ ตามที่เฮาได้ฮับคำสั่งจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮา 

วิวรณ์ 2:28 “แล้วเฮาสิมอบดาวรุ่งให้ผู้ฮั้น 

วิวรณ์ 2:29 “ใผมีหูกะให้ฟังเอาโลดเด้อ แนวที่พระวิญญาณพวมบอกกลุ่มผู้เซื่อทั้งหลาย'”
////////// ////////// //////////