วิวรณ์ – Revelation บทที่ 16

วิวรณ์ 16:1 แล้วผู้ข้ากะได้ยินเสียงเว้าอันดัง ออกมาจากพระวิหาร สั่งเทวทูตทั้งเจ็ดองค์ฮั้นว่า “ให้ออกไปเด้อ เอาขันทั้งเจ็ดไปนำ แนวที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอันฮ้ายแฮงของพระเจ้า แล้วให้เทลงใส่แผ่นดินโลกเด้อ” 

วิวรณ์ 16:2 จั่งซั้น เทวทูตองค์แรกได้ออกไปเทขันของเขาลงใส่แผ่นดินโลก พอดีคนทั้งหลายที่มีเครื่องหมายของสัตว์เดรัจฉาน กับบูซาฮูปปั้นของมัน กะได้เกิดแผลเป็นๆ อันเลวร้าย เป็นตาขี้เดียด 

วิวรณ์ 16:3 แล้วเทวทูตองค์ที่สองได้เทขันของเขาลงในทะเล แล้วทะเลกลายเป็นเลือดคือปานเลือดของคนตาย แล้วเมิ้ดคู่อันคู่แนวที่มีซีวิตอยู่ในทะเลฮั้นตายไปเมิ้ด

วิวรณ์ 16:4 แล้วเทวทูตองค์ที่สามได้เทขันของเขาลงในแม่น้ำ กับในแหล่งน้ำพุ แล้วน้ำทั้งเมิ้ดทั้งปวงฮั้นกะกลายเป็นเลือดเลย 

วิวรณ์ 16:5 แล้วผู้ข้าได้ยินเทวทูตองค์ที่ปกครองเหนือน้ำเว้าว่า “โอ้ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าเอ้ย พระองค์เป็นผู้ชอบธรรม เป็นผู้ดำรงอยู่ในปัจจุบัน กับในกาลก่อน กับอยู่ในอนาคต ย้อนว่า พระองค์ได้ตัดสินพิพากษาแนวหมู่นี้แล้ว

วิวรณ์ 16:6 ย้อนว่าเขาทั้งหลายได้เฮ็ดให้เลือดตก คือเลือดคนของพระองค์กับเลือดพวกผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระองค์นำ การตัดสินพิพากษาฮั้นกะถืกต้องสำหรับพวกเขาอยู่แล้ว”

วิวรณ์ 16:7 แล้วผู้ข้าได้ยินเทวทูตอีกองค์หนึ่งซึ่งอยู่แท่นบูซา เว้าว่า “ถืกต้องแล้ว องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าผู้เพิ่นฤทธานุภาพสูงสุดเอ้ย การพิพากษาของพระองค์กะสัตย์จริงเที่ยงธรรมแล้ว”

วิวรณ์ 16:8 แล้วเทวทูตองค์ที่สี่ได้เทขันของเพิ่นลงใส่ดวงตะเว็น กับได้มอบอำนาจให้มันสามารถดาดผู้คนทั้งหลายด้วยไฟ 

วิวรณ์ 16:9 ความฮ้อนแฮงอันกล้าฮั้น ได้ดาดผู้คนทั้งปวง แล้วพวกเขาจั่งลบหลู่หมิ่นประมาทพระนามของพระเจ้า ผู้เพิ่นมีฤทธิ์เหนือภัยพิบัติแนวหมู่ฮั้น แต่พวกเขาบ่ได้กลับใจ กับบ่ได้ถวายพระสิริต่อเพิ่น

วิวรณ์ 16:10 แล้วเทวทูตองค์ที่ห้าได้เทขันของเพิ่นลงใส่จุดศูนย์กลางการปกครองของสัตว์เดรัจฉานฮั้น แล้วแผ่นดินของมันกะมืดไปเมิ้ด พวกคนในฮั้นจั่งกัดลิ้นของโตเอง ย้อนความเจ็บแสบสาหัส

วิวรณ์ 16:11 แล้วพวกเขาแฮงลบหลู่หมิ่นประมาทพระเจ้าอยู่ในสวรรค์ ย้อนความเจ็บปวด กับแผลเป็นๆ ของเขา แต่พวกเขายังบ่ยอมกลับใจเลยจากการงานของโตเอง

วิวรณ์ 16:12 แล้วเทวทูตองค์ที่หกได้เทขันของเขาลงใส่แม่น้ำใหญ่หลวง คือแม่น้ำยูเฟรติส จั่งเฮ็ดให้น้ำแห้งลง เพื่อเตรียมหนทางไว้ให้พวกกษัตริย์ที่สิมาจากทิศตะเว็นออก 

วิวรณ์ 16:13 แล้วผู้ข้าเหลียวเบิ่ง ได้เห็นวิญญาณสกปรกมลทินสามโต มีลักษณะคือปานกบ ได้ออกมาจากปากของพญานาค กับปากของสัตว์เดรัจฉานฮั้น พร้อมกับปากของผู้พยากรณ์เท็จนำ 

วิวรณ์ 16:14 ด้วยว่า วิญญาณสกปรกมลทินพวกนี้เป็นวิญญาณซั่วที่เฮ็ดการอัศจรรย์ ซึ่งมันออกไปหาพวกกษัตริย์ทั้งหลายอยู่แผ่นดินโลก เพื่อให้พวกกษัตริย์ฮั้นฮ่วมกันเฮ็ดศึกสงครามต่อพระเจ้า ในมื้อยิ่งใหญ่หลวงของเพิ่น ผู้เพิ่นมีฤทธานุภาพสูงสุด 

วิวรณ์ 16:15 “นี่แน่ะ เฮาสิมาคือขโมย แล้วผู้ที่เฝ้าระวังให้ดีกับฮักษาเสื้อคลุมยาวของโตกะสิได้พรเป็นสุข หย้านว่า ผู้ฮั้นอาจสิย่างไปอย่างเปลือยกาย แล้วผู้คนทั้งหลายสิได้เห็นความละอายของเขา 

วิวรณ์ 16:16 แล้ววิญญาณทั้งสามฮั้น ได้ฮ่วมพวกกษัตริย์มานำกันอยู่หม่องหนึ่ง ซึ่งเอิ้นว่า ที่ฮาบอารมาเกดโดน

วิวรณ์ 16:17 แล้วเทวทูตองค์ที่เจ็ดได้เทขันของเพิ่นลงในอากาศ แล้วมีเสียงของผู้มีอํานาจเว้าออก มาจากพระวิหารอยู่สวรรค์ คือจากพระที่นั่งฮั้น ว่า “เอ้อ เมิ้ดคู่อย่างสำเร็จแล้ว”

วิวรณ์ 16:18 แล้วได้มีเสียงต่างๆ มีฟ้าฮ้อง ฟ้าแมบ แล้วเกิดแผ่นดินไหวอันใหญ่หลวง ซึ่งบ่เคยมีแผ่นดินไหวอย่างฮ้ายแฮงยิ่งใหญ่ปานนี้จักเทื่อเลย ตั้งแต่มีคนเกิดมาเทิงแผ่นดินโลก 

วิวรณ์ 16:19 แล้วมหานครฮั้นกะถืกแยกออกจากกันเป็นสามส่วน กับบ้านเมืองทั้งหลายของนานาประชาซาติกะล่มจม แล้วพระเจ้าบ่ได้ลืมที่สิลงโทษมหานครบาบิโลนฮั้น เพื่อสิให้นางดื่มจากจอกเหล้าองุ่นแห่งความโกรธเกรี้ยวอันฮ้ายของเพิ่น 

วิวรณ์ 16:20 แล้วพวกเกาะต่างๆ กะหนีออกไป กับภูเขาทั้งหลายกะบ่ได้พ้ออีก 

วิวรณ์ 16:21 แล้วมีลูกเห็บใหญ่ตกลงมาจากท้องฟ้าใส่ผู้คน น้ำหนักแต่ละก้อนประมาณห้าสิบกิโลกรัม แล้วซาวโลกทั้งหลายจั่งได้ลบหลู่หมิ่นประมาทพระเจ้าอีก ย้อนภัยพิบัติที่เกิดจากลูกเห็บฮั้น คือภัยพิบัติฮั้นกะใหญ่หลวงที่สุด
////////// ////////// //////////