วิวรณ์ – Revelation บทที่ 14

วิวรณ์ 14:1 แล้วผู้ข้าเหลียวเบิ่ง แล้วนี่แน่ะ ได้เห็นแกะน้อยของพระเจ้าได้ยืนอยู่เทิงภูเขาศิโยน แล้วผู้ที่อยู่กับเพิ่นกะมี 144,000 คน ซึ่งเป็นผู้ที่มีพระนามของพระเจ้าผู้เป็นพ่อของเพิ่น เขียนไว้เทิงหน้าผากของเขาทั้งหลายฮั้น

วิวรณ์ 14:2 กับผู้ข้าได้ยินเสียงจากสวรรค์คือจั่งเสียงน้ำหลายๆ ไหลแฮง คือจั่งเสียงฟ้าฮ้องสนั่น กับผู้ข้าได้ยินเสียงพวกคนดีดพิณเขาคู่พวมเล่นอยู่ 

วิวรณ์ 14:3 คนพวกฮั้นได้ร้องเพลง คือเป็นเพลงบทใหม่ ต่อหน้าพระที่นั่ง กับต่อหน้าสัตว์ทั้งสี่ฮั้น กับต่อหน้าพวกผู้หลักผู้ใหญ่ แล้วบ่มีใผสามารถเฮียนฮู้เพลงบทฮั้นได้ นอกจาก 144,000 คนฮั้น ที่ได้ฮับการไถ่ถอนออกจากแผ่นดินโลกไว้แล้ว 

วิวรณ์ 14:4 คนพวกนี้เป็นคนที่บ่เคยสมสู่กับแม่ญิง ย้อนว่าเขาเป็นพวกพรหมจารี แกะน้อยของพระเจ้าไปใส คนพวกนี้กะตามไปนำ พวกนี้แม่นพวกที่ได้ฮับการไถ่บาปแล้วจากมวลมนุษย์ ซึ่งพวกเขาได้เป็นผลตำอิดต่อพระเจ้ากับต่อแกะน้อยของเพิ่น

วิวรณ์ 14:5 กับว่า ปากของเขาบ่เคยมีการเว้าคำอุบายหลอกลวง เขาจั่งบ่มีความผิดต่อหน้าพระที่นั่งของพระเจ้าเลย

วิวรณ์ 14:6 แล้วผู้ข้าได้เห็นเทวทูตอีกองค์หนึ่งที่บินอยู่กลางท้องฟ้า ได้ถือข่าวประเสริฐที่ยืนยงตลอดกาลเป็นนิตย์ไปนำ เพื่อประกาศต่อผู้คนทั้งหลายที่อยู่ในโลก คือคู่ซนซาติ คู่เผ่าพันธุ์ คู่ภาษา กับคู่ตระกูล 

วิวรณ์ 14:7 ได้ประกาศด้วยเสียงเว้าอันดังว่า “ให้ยำเกรงพระเจ้า ถวายพระสิริต่อเพิ่นเด้อ ย้อนว่า ยามพิพากษาครั้งใหญ่หลวงของเพิ่นได้มาฮอดมาเถิงแล้ว จั่งให้เคารพบูซาเพิ่นเด้อ ผู้เพิ่นที่ได้สร้างฟ้าสวรรค์ แผ่นดินโลก ทะเล พร้อมทั้งแหล่งน้ำพุทั้งหลายนำ”

วิวรณ์ 14:8 แล้วมีเทวทูตอีกองค์หนึ่งตามไปประกาศว่า “บาบิโลนมหานครฮั้นได้ล่มจมแล้ว ล่มจมแล้ว แม่นย้อนนางเฮ็ดให้ประชาซาติทั้งปวงกินเหล้าองุ่นแห่งความโกรธกริ้วจากการเล่นซู้ล่วงประเวณีของนางฮั้น” 

วิวรณ์ 14:9 กับมีเทวทูตซึ่งเป็นองค์ที่สามติดตามไป ประกาศด้วยเสียงเว้าอันดังว่า “คั่นผู้ใดไหว้บูซาสัตว์เดรัจฉานกับฮูปปั้นของมันฮั้น กับฮับเครื่องหมายของมันไว้เทิงหน้าผากหรือในมือของโต 

วิวรณ์ 14:10 ผู้ฮั้นกะสิต้องกินเหล้าองุ่นแห่งความโกรธเกรี้ยวอันฮ้ายแฮงของพระเจ้า ซึ่งถืกเทออกอย่างเต็มฤทธิ์ ถอกเข้าจอกแห่งความขุ่นเคืองของเพิ่น แล้วเขาผู้ฮั้นสิถืกทรมานด้วยไฟกำมะถันต่อหน้าเทวทูตผู้บริสุทธิ์ทั้งหลาย กับต่อหน้าแกะน้อยของพระเจ้านำ

วิวรณ์ 14:11 แล้วควันจากการเผาทรมานของเขาลอยขึ้นตลอดกาลชั่วนิจนิรันดร์ แล้วเขาสิบ่มีการหยุดพักผ่อนเลย ทั้งกลางเว็นกับกลางคืน คือผู้ที่บูซาสัตว์เดรัจฉานกับฮูปปั้นของมัน กับผู้ใดกะตามที่ฮับเครื่องหมายซื่อของมัน”

วิวรณ์ 14:12 ในนี้ล่ะ เป็นความอดทนของคนของพระเจ้า คือเป็นผู้ที่ฮักษาคำสั่งของพระเจ้า กับความเซื่อในพระเยซู 

วิวรณ์ 14:13 แล้วผู้ข้าได้ยินเสียงของผู้มีอํานาจจากสวรรค์ สั่งผู้ข้าว่า “ให้เขียนไว้เด้อ คนทั้งหลายที่ตายอยู่ในองค์พระผู้เป็นเจ้ากะสิได้พรเป็นสุข เอ้อ พระวิญญาณได้เว้าว่า คือเขาสิมีการพักผ่อนหย่อนใจจากงานอันเมื่อยหล้าของเขา แล้วว่า การงานอันดีงามของเขากะสิตามเขาไป”

วิวรณ์ 14:14 แล้วบัดนี้ผู้ข้าได้เหลียวเบิ่ง แล้วนี่แน่ะ ได้เห็นมีเมฆขาว แล้วมีผู้หนึ่งได้นั่งเทิงเมฆฮั้นคือจั่งบุตรมนุษย์ เทิงหัวของเพิ่นใส่มงกุฎทองคำ กับได้ถือเกี่ยวคมในมือของเพิ่น 

วิวรณ์ 14:15 แล้วกะมีเทวทูตอีกองค์หนึ่ง ออกมาจากพระวิหารฮั้น ได้เว้าเสียงดังกับผู้เพิ่นที่นั่งเทิงเมฆฮั้นว่า “ให้ลงมือเกี่ยวไปโลดเด้อ ย้อนว่าได้เถิงยามเก็บเกี่ยวแล้ว คือ ผลที่สิต้องเก็บเกี่ยวในแผ่นดินโลกฮั้นกะสุกแล้ว” 

วิวรณ์ 14:16 กับผู้เพิ่นที่นั่งเทิงเมฆฮั้น ได้ลงมือเกี่ยวเทิงแผ่นดินโลก แผ่นดินโลกจั่งถืกการเกี่ยวไป 

วิวรณ์ 14:17 แล้วกะมีเทวทูตอีกองค์หนึ่ง ได้ออกมาจากพระวิหารฮั้นซึ่งอยู่เทิงสวรรค์ ได้ถือเกี่ยวอันที่คมคือกัน 

วิวรณ์ 14:18 แล้วกะมีเทวทูตอีกองค์หนึ่ง ได้ออกมาจากแท่นบูซา องค์ฮั้นมีฤทธิ์อำนาจเหนือไฟ กับได้ฮ้องเสียงดังบอกเทวทูตองค์ที่ถือเกี่ยวคมว่า “ให้เอาเกี่ยวของเจ้าเกี่ยวเก็บพวงองุ่นของแผ่นดินโลก ย้อนองุ่นฮั้นสุกเต็มที่แล้ว” 

วิวรณ์ 14:19 จั่งซั้น เทวทูตองค์ฮั้น ได้แกว่งเกี่ยวเทิงแผ่นดินโลก จั่งเก็บเกี่ยวผลของเครือองุ่นเทิงแผ่นดินโลก แล้วจั่งเอาองุ่นถอกลงไปในบ่อย่ำองุ่นอันใหญ่หลวงแห่งความโกรธเกรี้ยวของพระเจ้า

วิวรณ์ 14:20 บ่อย่ำองุ่นฮั้นได้ตั้งย่ำอยู่ทางนอกเมือง พอย่ำแล้วเลือดได้ไหลออกมาจากบ่อย่ำองุ่นฮั้น ความสูงเถิงระดับบังเหียนม้า ไหลนองไปประมาณสามร้อยกิโลเมตร
////////// ////////// //////////

Similar Posts

One Comment

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *