วิวรณ์ – Revelation บทที่ 12

วิวรณ์ 12:1 แล้วบัดนี้ มีการมหัศจรรย์อันใหญ่หลวงปรากฏขึ้นมาในสวรรค์ คือมีแม่ญิงคนหนึ่งที่นุ่งดวงตะเว็นเป็นเครื่องแต่งโต แล้วดวงเดือนกะอยู่ทางใต้เท้าของเขา กับเขาใส่ดวงดาวสิบสองดวงเป็นมงกุฎ

วิวรณ์ 12:2 แล้วแม่ญิงฮั้นพวมตั้งท้องอยู่ จั่งฮ้องไห้ย้อนเจ็บท้องใกล้สิออกลูก

วิวรณ์ 12:3 แล้วมีมหัศจรรย์อีกแนวหนึ่งได้ปรากฏขึ้นในสวรรค์ แล้วนี่แน่ะ มีพญานาคใหญ่สีแดง โตหนึ่ง แล้วพญานาคโตฮั้นมีหัวเจ็ดหัวกับมีเขาสิบเขา กับหัวของมันมีมงกุฎอยู่เจ็ดอัน

วิวรณ์ 12:4 แล้วหางของมันได้กวาดเอาดวงดาวในท้องฟ้าหนึ่งในสามส่วนถิ้มลงมาเทิงแผ่นดินโลก แล้วพญานาคฮั้นยืนอยู่ต่อหน้าแม่ญิงผู้ที่พวมสิออกลูก เพื่อสิกลืนกินลูกเขาบัดออกมา 

วิวรณ์ 12:5 แล้วญิงฮั้นได้ลูกเป็นผู้ซาย ซึ่งผู้ฮั้นสิครอบครองประชาซาติทั้งปวงในโลกด้วยคทาเหล็ก กับลูกซายฮั้นถืกฮับขึ้นไปอยู่กับพระเจ้า กับพระที่นั่งของเพิ่น

วิวรณ์ 12:6 แล้วญิงฮั้นกะเลยหนีเข้าไปในถิ่นแห้งแล้งหม่องบ่มีคนอยู่ คือเป็นหม่องที่พระเจ้าได้จัดเตรียมไว้ให้นาง เพื่อเขาสิได้เลี้ยงเบิ่งนางอยู่ฮั้น เป็นเวลาหนึ่งพันสองร้อยหกสิบมื้อ

วิวรณ์ 12:7 แล้วได้มีศึกสงครามเกิดขึ้นในสวรรค์ เทวทูตมีคาเอลกับพวกเทวทหารของท่านได้ต่อสู้กับพญานาคฮั้น แล้วพญานาคกับพวกลูกน้องของมันกะต่อสู้ 

วิวรณ์ 12:8 แต่ฝ่ายพญานาคฮั้นกะเป็นฝ่ายแพ้ จั่งบ่มีหม่องอยู่ในสวรรค์ให้พวกมันอีกต่อไปเลย

วิวรณ์ 12:9 แล้วพญานาคใหญ่ฮั้นซึ่งเป็นงูดึกดำบรรพ์ ที่เขาเอิ้นกันว่า พญามารกับซาตาน ผู้ล่อลวงคนทั้งโลก แล้วพญานาคพร้อมกับพวกเทวทูตของมันกะถืกผลักถิ้มลงมาในแผ่นดินโลก

วิวรณ์ 12:10 แล้วผู้ข้าได้ยินเสียงดังเว้าขึ้นในสวรรค์ว่า “บัดนี้ความรอดพ้น กับฤทธิ์กำลัง กับแผ่นดินของพระเจ้าของเฮา กับอำนาจพระคริสต์ของเพิ่น ได้มาฮอดมาเถิงแล้ว ย้อนว่าผู้ที่กล่าวหาพวกพี่น้องของเฮา ซึ่งได้กล่าวหาเขาต่อหน้าพระเจ้าของเฮา ทั้งกลางเวนกับกลางคืน กะได้ถืกขับไล่ออกไปแล้ว 

วิวรณ์ 12:11 แล้วเขาทั้งหลายมีซัยต่อพญามารได้ด้วยพระโลหิตของแกะน้อยของพระเจ้า กับด้วยคำพยานของพวกเขาเอง กับว่าพวกเขาบ่ได้ฮักแพงชีวิตของโตเองเถิงยอมตาย 

วิวรณ์ 12:12 จั่งซั้น โอ สวรรค์กับผู้คนที่อยู่ในฮั้นเอ้ย ให้ม่วนซื่นยินดีเด้อ แต่มีการฉิบหายต่อผู้ที่อยู่ในแผ่นดินโลก กับทะเล ย้อนว่าพญามารได้ลงมาอยู่นำพวกเจ้าแล้ว ด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างใหญ่ ย้อนมันฮู้ว่ายามของมันเหลือแต่น้อย”

วิวรณ์ 12:13 บัดนี้ ตอนพญานาคฮั้นเห็นว่ามันถืกผลักถิ้มลงมาในแผ่นดินโลกแล้ว มันกะข่มเหงญิงที่ ออกลูกซายฮั้น 

วิวรณ์ 12:14 แต่ญิงฮั้นได้ฮับปีกนกอินทรีใหญ่สองปีก เพื่อนางสิได้บินหนีจากโตพญานาคฮั้น เข้าไปในถิ่นแห้งแล้งในหม่องที่นางได้ฮับการเลี้ยงเบิ่ง เป็นหนึ่งเวลา กับสองเวลา กับเคิ่งเวลา 

วิวรณ์ 12:15 ฝ่ายพญานาค ได้พ่นน้ำออกจากปากของมัน คือปานน้ำท่วม ให้ไหลตามญิงฮั้น เพื่อสิให้พัดญิงไหลไปกับน้ำท่วมฮั้น

วิวรณ์ 12:16 แต่แผ่นดินกะได้ซ่อยญิงฮั้นไว้ โดยได้แหวกออกไปเป็นซ่อง จั่งดูดน้ำท่วมที่พ่นออกจากปากพญานาค ลงไปตามซ่องฮั้น

วิวรณ์ 12:17 ฝ่ายพญานาคมันกะโกรธแค้นญิงฮั้น จั่งออกไปเฮ็ดศึกสงคราม ต่อสู้กับเชื้อสายของนาง ผู้ที่ยังอยู่ ผู้ที่ฮักษาคำสั่งของพระเจ้า กับมีคำพยานเถิงพระเยซูคริสต์
////////// ////////// //////////