วิวรณ์ – Revelation บทที่ 11

วิวรณ์ 11:1 แล้วผู้ข้าได้ฮับไม้อ้อท่อนหนึ่งเป็นลักษณะคือไม้เมตร แล้วเทวทูตองค์ฮั้นยืนอยู่บอกว่า “ให้ลุกขึ้นเด้อ ไปแทกเอาพระวิหารของพระเจ้าเด้อ กับแท่นบูซา พร้อมทั้งจำนวนคนทั้งหลายที่เคารพบูซาพระเจ้าอยู่ในฮั้น

วิวรณ์ 11:2 “แต่บ่ให้แทกลานอยู่ทางนอกเด้อ ย้อนว่าหม่องฮั้นได้มอบไว้ให้คนต่างซาติ แล้วเมืองศักดิสิทธิ์บริสุทธิ์สิโดนพวกเขาเหยียบไปมา เป็นเวลาสี่สิบสองเดือน 

วิวรณ์ 11:3 “แล้วเฮาสิมอบฤทธิ์อำนาจให้พยานทั้งสองของเฮา แล้วเขาสินุ่งผ้ากระสอบ กับสิเว้าคำพยากรณ์ตลอดเป็นเวลาหนึ่งพันสองร้อยหกสิบมื้อ”

วิวรณ์ 11:4 พยานทั้งสองนี้เปรียบคือกกหมากกอกเทศสองกก กับโคมไฟสองคันที่ตั้งอยู่ต่อหน้าพระเจ้า ผู้เพิ่นเป็นเจ้าของแผ่นดินโลก

วิวรณ์ 11:5 แล้วคั่นผู้ใดคึดอยากสิเฮ็ดใส่พยานทั้งสองฮั้น ไฟกะสิพลุ่งออกจากปากของเขา เผาไหม้ศัตรูผู้ต่อต้านฮั้น คือคั่นผู้ใดซอกทำร้ายเขา ผู้ฮั้นกะสิต้องตายจั่งซั้น

วิวรณ์ 11:6 แล้วผู้พยานทั้งสองนี้มีฤทธิ์อำนาจที่สิปิดท้องฟ้าไว้กะได้ เพื่อบ่ให้ฝนตกอยู่ในซ่วงเวลาที่เขาพวมเป็นพยากรณ์ฮั้น กับมีฤทธิ์อำนาจเหนือน้ำ สามารถเฮ็ดให้น้ำกลายเป็นเลือดกะได้ กับสามารถที่สิฟาดโลกด้วยโรคภัยไข้เจ็บอันฮ้ายแฮงต่างๆ ยามใดกะได้ตามใจมักของเขา

วิวรณ์ 11:7 แล้วบัดเขาจบการเป็นพยานแล้ว สัตว์เดรัจฉานที่ขึ้นมาจากเหวลึกอันบ่มีสิ้นสุดฮั้น แล้วสิเฮ็ดศึกสงคราม ต่อสู้กับเขา แล้วสิเอาชนะกับสิฆ่าเขาเลย

วิวรณ์ 11:8 แล้วศพของเขาสิวางไว้อยู่เทิงถนนในเมืองใหญ่หลวงฮั้น ซึ่งตามภาษาภาพพจน์ฝ่ายวิญญาณเอิ้นกันว่า เมืองโสโดมกับอียิปต์ เป็นหม่องที่องค์พระผู้เป็นเจ้าของเฮาถืกขึงไว้นำ

วิวรณ์ 11:9 แล้วมีคนหลวงหลาย จากหลายซนซาติ หลายเผ่าพันธุ์ หลายภาษา กับหลายประเทศ สิจ้องเบิ่งศพของเขาทั้งสองตลอดเป็นเวลาสามมื้อเคิ่ง กับพวกเขาสิบ่ยอมให้เอาศพของผู้พยานฮั้นออกไปเมี้ยนไว้ในอุโมงค์เลย 

วิวรณ์ 11:10 แล้วคนหลวงหลายที่อยู่เทิงแผ่นดินโลกสิยินดีหลาย ย้อนว่าผู้พยานฮั้นตายแล้ว กับสิสนุกสนานกันใหญ่ แลกเอาของขวัญต่อกัน ย้อนว่าผู้พยากรณ์ทั้งสองนี้เคยทรมานเขาผู้ที่อาศัยอยู่เทิงแผ่นดินโลก”

วิวรณ์ 11:11 บัดสามมื้อเคิ่งผ่านไปแล้ว ลมปราณซีวิตจากพระเจ้าได้เข้าศพของเขาทั้งสอง แล้วเขาจั่งลุกขึ้นยืนอยู่คือเก่า แล้วคนทั้งหลายที่ได้เห็นเขากะตกใจหย้านอย่างใหญ่ 

วิวรณ์ 11:12 แล้วผู้พยานทั้งสองฮั้นได้ยินเสียงของผู้มีอํานาจลงมาจากสวรรค์ เว้ากับเขาว่า “ให้ขึ้นมาทางนี้เด้อ” เขาทั้งสองจั่งลอยขึ้นไปสวรรค์ในหมู่เมฆ แล้วพวกศัตรูฮั้นได้เห็นเขา 

วิวรณ์ 11:13 แล้วในยามเดียวกันฮั้น ได้เกิดแผ่นดินไหวอย่างฮ้ายแฮง แล้วหนึ่งในสิบส่วนของเมืองฮั้นกะถล่มลงเลย มีคนตายย้อนแผ่นดินไหวฮั้นเจ็ดพันคน กับคนที่เหลืออยู่กะเกิดหย้านอย่างใหญ่ จั่งได้ถวายพระเกียรติต่อพระเจ้าผู้อยู่สวรรค์ 

วิวรณ์ 11:14 เหตุการณ์ฉิบหายอันที่สองกะได้ผ่านพ้นไปแล้ว นี่แน่ะ เหตุการณ์ฉิบหายอันที่สามกะสิมาฮอดในไวๆ นี้ล่ะ 

วิวรณ์ 11:15 แล้วเทวทูตองค์ที่เจ็ดฮั้นกะได้เป่าแตรขึ้นมา แล้วได้มีเสียงดังหลายเสียงในสวรรค์ เว้าว่า “แผ่นดินทั้งหลายในโลกนี้ได้กลับเป็นแผ่นดินขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเฮาแล้ว กับเป็นของพระคริสต์ของเพิ่นนำ แล้วเพิ่นกะสิครอบครองตลอดกาลเป็นนิตย์” 

วิวรณ์ 11:16 แล้วผู้หลักผู้ใหญ่ซาวสี่คนฮั้น ผู้ซึ่งนั่งในตำแหน่งของเขาอยู่ต่อหน้าพระเจ้า ได้หมอบกราบลงถวายนมัสการพระเจ้าอยู่ฮั้น 

วิวรณ์ 11:17 เว้ากันว่า “โอ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าเอ้ย ผู้เพิ่นประกอบด้วยฤทธานุภาพสูงสุด ผู้เพิ่นดำรงอยู่ในบัดนี้ กับดำรงอยู่ในกาลก่อน กับสิดำรงอยู่ในอนาคตนำ พวกผู้ข้าขอขอบพระคุณพระองค์ ที่ได้ดำรงอยู่ในฤทธานุภาพอันใหญ่ยิ่งของพระองค์ กับได้ครอบครองอยู่

วิวรณ์ 11:18 หมู่ซนชาซาติได้เกิดอยากฮ้าย แต่ความโกรธเกรี้ยวของพระองค์ได้มาแล้ว คือเป็นยามที่คนตายทั้งหลายสิต้องถืกพระองค์พิพากษา กับเถิงยามที่พระองค์สิมอบบำเหน็จให้ผู้ฮับใซ้ของพระองค์ คือพวกผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระองค์ กับคนบริสุทธิ์ของพระองค์ พร้อมกับคนทั้งหลายที่ยำเกรงพระนามของพระองค์ ทั้งผู้ใหญ่กับผู้น้อย แล้วพระองค์สิทำลายผู้คนที่ทำลายแผ่นดินโลกนำ”

วิวรณ์ 11:19 แล้วพระวิหารของพระเจ้าในสวรรค์กะเปิดออก แล้วในพระวิหารฮั้นเห็นมีหีบพันธสัญญาของเพิ่น แล้วกะมีฟ้าแมบ กับเสียงเว้าต่างๆ กับเสียงฟ้าฮ้อง แล้วมีแผ่นดินไหว กับมีลูกเห็บตกลงมาอย่างฮ้ายแฮง
////////// ////////// //////////