ฮีบรู – Hebrews บทที่ 11
ฮีบรู 11:1 บัดนี้ ความเซื่อเป็นแก่นสารของสิ่งที่หวังไว้ เป็นหลักฐานยืนยันไว้ในแนวที่ตายังบ่ทันเห็น
ฮีบรู 11:2 คือ โดยความเซื่อไว้วางใจนี้เอง ซีวิตของพวกผู้หลักผู้ใหญ่ในสมัยก่อนได้เป็นที่ยอมฮับ
ฮีบรู 11:3 โดยความเซื่อพวกเฮาเข้าใจว่า จักรวาลทั้งหลายได้ฮับการสร้างขึ้นมาด้วยถ้อยคำของพระเจ้า จั่งซั้น แนวที่เหลียวเห็นหนิ เพิ่นบ่ได้บันดาลเอาจากแนวที่ตาเห็น
ฮีบรู 11:4 โดยความเซื่อ เฒ่าอาแบลจั่งได้เอาเครื่องบูซาอันประเสริฐกว่าของเฒ่าคาอิน มาถวายพระเจ้า ซึ่งเป็นที่ยอมฮับต่อพระเจ้าว่า ลาวเป็นผู้ซอบธรรมแล้วย้อนเครื่องบูซาของลาว แล้วแม้นแต่ลาวตายไปกะยังเป็นพยานอยู่
ฮีบรู 11:5 โดยความเซื่อ เฒ่าเอโนคจั่งถืกพระเจ้าฮับขึ้นไป เพื่อลาวสิบ่ต้องพ้อกับความตาย ซึ่งบ่มีใผได้พ้อได้เห็นลาวต่อไปอีก ย้อนว่าพระเจ้าได้ฮับลาวไป คือก่อนที่ลาวถืกฮับขึ้นไปฮั้น ซีวิตลาวได้เป็นพยานว่า ลาวเป็นที่พึงพอใจของพระเจ้า
ฮีบรู 11:6 แต่ว่า คั่นบ่มีความเซื่อ มันสิบ่สามารถเป็นที่พึงพอใจของพระเจ้าได้เลย ย้อนว่าผู้ที่สิมาหาพระเจ้าฮั้นต้องเซื่อว่าเพิ่นดำรงอยู่จริง กับเซื่อว่าเพิ่นเป็นผู้ให้รางวัลกับผู้คน ที่แสวงหาเพิ่นด้วยใจจริง
ฮีบรู 11:7 โดยความเซื่อ เฒ่าโนอาห์ บัดตอนพระเจ้าได้เปิดเผยให้ลาวฮู้เถิงเหตุการณ์น้ำสิท่วมโลก ที่ยังบ่ทันได้เกิดขึ้นฮั่น ลาวกะยังลงมือต่อเฮือใหญ่ด้วยใจยำเกรงพระเจ้า เตรียมไว้เพื่อซ่อยซูซีวิตครัวเฮือนของลาวให้รอดพ้นได้ ซึ่งด้วยความเซื่อนี้ลาวจั่งกล่าวโทษใส่ซาวโลก จั่งกลายเป็นทายาทแห่งความซอบธรรม ซึ่งเป็นมรดกของความเซื่อ
ฮีบรู 11:8 โดยความเซื่อ เฒ่าอับราฮัมได้เซื่อฟัง จั่งเฮ็ดตามคำสั่งของพระเจ้าบัดเพิ่นได้เอิ้นลาวให้ออกเดินทางไปยังดินแดน หม่องที่ลาวสิฮับเป็นมรดก แล้วลาวกะตั้งต้นเดินทางออกไปโดยบ่ฮู้ว่าพวมสิไปทางใด
ฮีบรู 11:9 แล้วโดยความเซื่อ ลาวได้พักอาศัยในแผ่นดินที่พระเจ้าได้สัญญาไว้ฮั่น อยู่คือจั่งคนต่างบ้านต่างเมือง อาศัยอยู่ในเต๊นท์ นำกันกับอิสอัค กับยาโคบ ผู้เป็นลูกเป็นหลาน เป็นทายาทนำกันกับลาว มีสิทธิ์ในคำมั่นสัญญาอันเดียวกันเป็นมรดก
ฮีบรู 11:10 คือลาวได้คอยถ้าเมืองซึ่งมีรากฐานอันมั่นคง ที่พระเจ้าเองเป็นผู้ออกแบบกับเป็นนายซ่างผู้สร้างนำ
ฮีบรู 11:11 โดยความเซื่อ ยายซาราห์เอง ได้ฮับแฮงกำลัง เพื่อตั้งท้องออกลูกบัดยามเฒ่าหลายแล้ว ย้อนยายลาวเซื่อว่า เพิ่นผู้ได้สัญญาไว้ฮั้นแม่นผู้ซื่อสัตย์วางใจได้
ฮีบรู 11:12 จั่งซั้นล่ะ จากผู้ซายคนหนึ่งที่เฒ่าหลายปานสิตายแล้ว ได้มีคนหลวงหลายเกิดมา ซึ่งหลายปานหมู่ดาวอยู่เทิงฟ้า กับปานเม็ดทรายอยู่ริมหาดทะเล จนนับบ่ได้เลย
ฮีบรู 11:13 คนหมู่นี้ได้ตายไปในตอนที่มีความเซื่อ ซึ่งยังบ่ทันได้ฮับตามที่สัญญาไว้ฮั้น แต่ได้เห็นแต่ไกล เลยยินดีฮับไว้ล่วงหน้าด้วยความมั่นใจ จั่งยอมฮับว่า เป็นแต่คนต่างถิ่น ผู้สัญจรอยู่ในโลกนี้
ฮีบรู 11:14 คือ คนที่เว้าจั่งซี้ กะแสดงอย่างซัดเจนว่า เขาพวมแสวงหาถิ่นที่เป็นบ้านเมืองของโตเอง
ฮีบรู 11:15 แท้จริงแล้ว คั่นเขาสิห่ำฮอนคึดฮอดบ้านเมืองเก่าหม่องที่เขาจากมาฮั่น เขายังมีโอกาสที่สิหลบเมือ
ฮีบรู 11:16 แต่ว่าบัดนี้ เขาปรารถนาที่สิอยู่ในเมืองที่ประเสริฐกว่าฮั้นอีก คือในเมืองสวรรค์ จั่งซั้น พระเจ้าบ่ได้ละอาย บัดเขาเอิ้นเพิ่นว่าเป็นพระเจ้าของเขา ย้อนเพิ่นได้จัดเตรียมเมืองหนึ่งไว้ให้เขาอยู่แล้ว
ฮีบรู 11:17 โดยความเซื่อ เฒ่าอับราฮัม บัดพระเจ้าได้ลองใจลาว ยอมถวายอิสอัคให้เป็นเครื่องบูซา คือลูกซายผู้เดียวของลาว หลังจากเพิ่นได้ให้คำมั่นสัญญาไว้แล้วฮั่น
ฮีบรู 11:18 คือมีถ้อยคำกล่าวว่า “เซื้อสายของเจ้าสิสืบทอดทางอิสอัค”
ฮีบรู 11:19 สรุปแล้ว เฒ่าอับราฮัมลาวเซื่อว่า แม้นแต่ลูกลาวอาจตายไป พระเจ้ากะยังมีฤทธิ์สามารถให้เป็นขึ้นมาจากตายได้ ซึ่งเปรียบว่า ลาวได้ฮับลูกกลับคืนมาจากตายอีหลีตามแบบอย่าง
ฮีบรู 11:20 แล้วด้วยความเซื่อ เฒ่าอิสอัค ได้ให้พรกับยาโคบกับเอซาว ลูกซายของลาว เถิงแนวที่สิมีมาในภายหน้าฮั้น
ฮีบรู 11:21 แล้วโดยความเซื่อ เฒ่ายาโคบ บัดอายุใก้ลสิตายแล้ว ได้อวยพรลูกชายทั้งสองของโยเซฟ ในขณะที่ลาวยืนมัสการพิงหัวไม้ค้ำเท้าของลาว
ฮีบรู 11:22 แล้วโดยความเซื่อ เฒ่าโยเซฟ บัดเถิงคราวสิตายแล้ว ได้เว้าเถิงการออกเดินทางของซนซาติอิสราเอล จั่งได้ให้คำสั่งไว้เถิงดูกของลาว
ฮีบรู 11:23 แล้วโดยความเซื่อ พ่อแม่ของเฒ่าโมเสส ได้เสื่องลาวไว้ฮอดสามเดือนตอนยังเป็นเด็กอ่อน ย้อนเขาเห็นว่าลาวเป็นเด็กน้อยงาม แล้วเขาบ่ได้หย้านคำสั่งของกษัตริย์ฮั้น
ฮีบรู 11:24 แล้วโดยความเซื่อ บัดเฒ่าโมเสสใหญ่ขึ้นแล้ว ลาวกะบ่ยอมให้เอิ้นลาวว่า เป็นลูกของลูกสาวกษัตริย์ฟาโรห์
ฮีบรู 11:25 คือลาวเลือกที่สิทนเอาความทุกข์ยากลำบาก ฮ่วมกับซนซาติคนของพระเจ้า แทนที่สิมั่วสุมในการบาปที่สิผ่านพ้นไป
ฮีบรู 11:26 ลาวจั่งถือว่า การถืกดูหมิ่นเหยียดหยามของพระคริสต์ฮั้น มีคุณค่าประเสริฐกว่าคลังทรัพย์ในประเทศอียิปต์ ย้อนว่า จุดมุ่งหมายของลาวคือบำเหน็จที่ดีกว่าฮั้น
ฮีบรู 11:27 แล้วโดยความเซื่อ เฒ่าโมเสส ได้อพยพออกจากประเทศอียิปต์ โดยบ่หย้านความโกรธเกรี้ยวของกษัตริย์ ย้อนลาวนึกเห็นพระเจ้าผู้ที่ตาบ่เห็น
ฮีบรู 11:28 แล้วโดยความเซื่อ ลาวจั่งให้ถวายแกะน้อยแต่ละครัวเฮือน เอาเลือดของมันใส่วงกบประตู เพื่อทูตเพชฆาตที่ฆ่าบุตรหัวปีสิบ่มาแตะต้องพวกเขา เอิ้นว่าปัสกา
ฮีบรู 11:29 แล้วโดยความเซื่อ พวกซนซาติอิสราเอลฮั้น ได้ย่างไปตามพื้นดินแห้งในท้องทะเลแดง คือปานกับย่างอยู่เทิงบก แต่บัดพวกทหารอียิปต์พยายามไล่ตามกะได้จมน้ำตาย
ฮีบรู 11:30 แล้วโดยความเซื่อ กำแพงเมืองเยรีโคได้พังลง หลังพวกเขาย่างอ้อมตลอดเจ็ดมื้อ
ฮีบรู 11:31 แล้วโดยความเซื่อ ญิงโสเภณีราหับ บ่ได้พินาศไปพร้อมกับพวกซาวเมืองผู้ที่บ่ได้เซื่อฮั้น ย้อนนางได้ต้อนฮับคนสอดแนมฮั้นไว้ด้วยความสงบเสงี่ยม
ฮีบรู 11:32 แล้วสิให้ข้อยเว้าอีหยังอีกแหน่ คือเวลามันบ่พอที่สิเว้าเถิงนักรบกิเดโอน บาราค แซมสัน เยฟธาห์ กษัตริย์ดาวิด กับเฒ่าซามูเอล พร้อมกับพวกผู้เป็นปากเป็นเสียงทั้งหลาย
ฮีบรู 11:33 คือ โดยความเซื่อ คนพวกนี้ ได้เอาซนะแผ่นดินต่างๆ ได้เฮ็ดการในทางซอบธรรม ได้ฮับคำมั่นสัญญา กับได้ปิดปากของสิงโต
ฮีบรู 11:34 ได้รอดพ้นจากแปวไฟอันฮ้ายแฮง ได้พ้นจากคมดาบศัตรู จากความอ่อนแอมาเป็นคนกล้าหาญ มีความองอาจในสนามรบ จั่งสามารถไล่กองทัพของซาติศอื่นๆ ให้แตกหนีพ่ายแพ้ไป
ฮีบรู 11:35 พวกแม่ญิงได้ฮับคนตายของเขาให้เป็นขึ้นมาอีก ผู้ลางคนกะถืกทรมานอย่างหนักฮอดตาย ซึ่งเขาบ่ยอมฮับการปลดปล่อย ย้อนเห็นแก่การเป็นขึ้นมาอันประเสริฐกว่าในภายหน้า
ฮีบรู 11:36 ผู้ลางคนได้ถืกทดลองโดยคำเยาะเย้ย ถืกโบยตี กับถืกล่ามโซ่เถิงขังคุกนำ
ฮีบรู 11:37 ผู้ลางคนกะถืกเอาก้อนหินดึกใส่ ลางคนกะถืกเลื่อยโตเป็นท่อนๆ ลางคนถืกทดลองอย่างแฮง ลางคนกะถืกฆ่าด้วยคมดาบ ลางคนกะเที่ยวสัญจรไป นุ่งแต่หนังแกะกับหนังแพะ อดอยากปากแห้ง ทนทุกข์เวทนากับทนการเคี่ยวเข็ญ
ฮีบรู 11:38 (ซึ่งโลกนี้ มันบ่สมควร ดีพอสำหรับคนแบบนี้เลย) เขาจั่งต้องพเนจรไปในถิ่นแห้งแล้งเปล่าเปลี่ยว ตามภูเขา อาศัยตามถ้ำตามโพรง
ฮีบรู 11:39 คนทั้งหลายที่เฮาเว้ามาหนิ ได้เป็นที่ยอมฮับย้อนความเซื่อของเขา แต่เขากะยังบ่ทันได้ฮับคำมั่นสัญญาฮั้น
ฮีบรู 11:40 คือพระเจ้าได้จัดเตรียมแนวหนึ่งอันประเสริฐกว่าฮั้นอีกไว้แล้วเพื่อคนเฮา เป็นแนวที่พวกเขาสิบ่ได้ฮับก่อนพวกเฮา คือการสู่สภาพดีพร้อมสมบูรณ์แบบฮั้น
////////// ////////// //////////