2 โครินธ์ – 2 Corinthians บทที่ 12
2 โครินธ์ 12:1 มันสิบ่เป็นการสมควรดอกคั่นสิให้ข้อยเว้าอวด ข้อยเลยสิเว้าสู่กันฟังต่อไปเรื่องนิมิตหมายกับการเปิดเผยแนวต่างๆ ซึ่งมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
2 โครินธ์ 12:2 คือสิบสี่ปีมาแล้วข้อยได้ฮู้จักซายผู้หนึ่งในพระคริสต์ ลาวได้ถืกฮับเอาขึ้นไปเทิงสวรรค์ซั้นที่สาม (แต่ว่าที่ลาวไปฮั้น ได้อยู่ในร่างกาย หรือนอกร่างกาย ข้อยกะบอกบ่ถืกเลย แต่ว่าพระเจ้าเพิ่นกะฮู้จัก)
2 โครินธ์ 12:3 แล้วข้อยกะฮู้จักซายผู้ฮั้นอีหลี (แต่ว่าลาวได้ขึ้นไปในร่างกายหรือนอกร่างกาย ข้อยกะบอกบ่ถืก แต่ว่าพระเจ้าเพิ่นกะฮู้จักอยู่ดอก)
2 โครินธ์ 12:4 คือคนฮั้นได้ถืกฮับขึ้นไปเทิงเมืองบรมสุขเกษม กับลาวได้ยินวาจาแนวที่มนุษย์บ่สามารถให้คำบรรยายได้เลย แล้วกะเป็นวาจาแนวที่บ่อนุญาตให้มนุษย์เว้าได้นำ
2 โครินธ์ 12:5 แล้วคนคือซายผู้ฮั้น ข้อยสิอวดได้ แต่ฝ่ายโตข้อยหนิ ข้อยบ่มีอีหยังเลยที่สิอวดได้ นอกจากสิอวดในเรื่องความอ่อนแอของข้อย
2 โครินธ์ 12:6 คือ แม้นแต่ข้อยอาจสิคึดอยากอวด ข้อยสิบ่เป็นคนบ้าจั่งซั้นดอก คือข้อยสิเว้าตามแต่แนวเป็นจริง แต่สำหรับเรื่องฮั้น ข้อยขออำไว้ หย้านว่าผู้ลางคนอาจสิถือข้อยเกินกว่าที่สมควรตามที่เขาเห็นกับฟังจากข้อย
2 โครินธ์ 12:7 แล้วเพื่อข้อยสิบ่ได้ฮับการยกย่องเกินโตย้อนนิมิตแนวหมู่ฮั้นที่เปิดเผยให้โตข้อย ได้โปรดให้มีหนามปักเสียบไว้ในโตข้อย แล้วอุปสรรคฮั้นเป็นทูตของมารซาตานที่เบียดเบียนโตข้อย กะเพื่อข้อยสิบ่ถืกการยกย่องนับถือเกินที่ควร
2 โครินธ์ 12:8 อุปสรรคนี้ ข้อยขอร้องวิงวอนต่อเพิ่นเถิงสามเทื่อ ให้มันออกจากข้อยไป
2 โครินธ์ 12:9 แล้วเพิ่นตอบข้อยว่า “ความกรุณาธิคุณของเฮาเพียงพอสำหรับเจ้าแล้ว ย้อนว่าฤทธิ์อำนาจของเฮาสามารถปรากฏออกเต็มที่ผ่านการอ่อนกำลัง” จั่งซั้นข้อยจั่งยินดีอวดในอุปสรรคต่างๆ ที่ข้อยมีฮั้น เพื่อฤทธิ์อำนาจของพระคริสต์สิครอบครองอยู่เหนือโตข้อย
2 โครินธ์ 12:10 จั่งซั้น ข้อยสิยินดีในอุปสรรคต่างๆ ที่เฮ็ดให้ข้อยอ่อนกำลัง คือการถืกเว้าใส่ร้ายต่างๆ การขัดสนอดอยาก การถืกข่มเหง การยากลำบาก เพื่อเห็นแก่พระคริสต์ โดยว่า ข้อยอ่อนกำลังยามใด ข้อยกะแฮงสิมีกำลังในยามฮั้น
2 โครินธ์ 12:11 ในการอวดฮั้นข้อยคือสิเป็นบ้า แล้ว แต่แม่นพวกเจ้าฮั่นล่ะที่จูงใจให้ข้อยเฮ็ด ย้อนว่าสมควรแล้วที่พวกเจ้าสิยกย่องให้เกียรติข้อยจักหน่อยแหน่ คือเถิงแม้นข้อยสิบ่วิเศษอีหยังดอก ข้อยกะบ่ได้ด้อยกว่าทูตพิเศษซั้นผู้ใหญ่ซุมฮั้นจักแนวเลย
2 โครินธ์ 12:12 แท้จริงแล้ว สัญลักษณ์ต่างๆ อันบ่งบอกเถิงการเป็นทูตพิเศษของพระเจ้าของพวกเฮาฮั้น ได้เกิดในหว่างกลางพวกเจ้า ด้วยความพากเพียรซัดเจนแล้ว โดยเหตุการณ์แนวสำคัญ โดยแนวมหัศจรรย์ กับฤทธานุภาพ ต่างๆ จากพระเจ้า
2 โครินธ์ 12:13 คั่นบ่ซั้น พวกเจ้าด้อยกว่าพี่น้องกลุ่มผู้เซื่ออื่นๆ ในข้อใด เว้นแต่ว่าข้อยบ่เคยเป็นภาระอีหยังให้กับพวกเจ้าจักเทื่อเลย ข้อยจั่งขออภัยอย่างสูงในการผิดพลาดฮั้นเด้อ
2 โครินธ์ 12:14 นี่แน่ะ ข้อยเตรียมพร้อมแล้วที่สิมายามพวกเจ้าเป็นเทื่อที่สาม แล้วบัดข้อยมาข้อยสิบ่เป็นภาระให้พวกเจ้าดอก ย้อนว่าข้อยบ่ได้หวังอีหยังจากพวกเจ้าเลย นอกจากโตพวกเจ้าเอง โดยว่า ผู้เป็นลูกบ่ควรสิสะสมอีหยังไว้ให้พ่อแม่ดอก แต่พ่อแม่ควรสิสะสมมรดกไว้ให้ลูกๆ
2 โครินธ์ 12:15 กับข้อยมีความยินดีหลายที่สิเสียสละเมิ้ดคู่แนว พร้อมทั้งซีวิตโตเองเพื่อพวกเจ้า แม้นแต่พอบัดข้อยฮักพวกเจ้าหลายขึ้น พวกเจ้ากะฮักโตข้อยน้อยลง
2 โครินธ์ 12:16 จั่งใดกะตาม เถิงแม้นว่าข้อยบ่ได้เป็นภาระอีหยังให้พวกเจ้า ข้อยจั่งใซ้ลูกเล่นเป็นกับดักโกงเอาพวกเจ้า คือปานเป็นเจ้าเล่ห์เนาะ
2 โครินธ์ 12:17 ข้อยได้เอาเปรียบพวกเจ้าอีหลีอยู่บ้อ ตอนข้อยได้ส่งหมู่พี่น้องมาซ่อยพวกเจ้าฮั้น
2 โครินธ์ 12:18 คือตอนข้อยได้ใซ้ทิตัสกับพี่น้องอีกคนหนึ่งมาฮั้น แล้วทิตัสลาวได้เอาเปรียบอีหยังจากพวกเจ้าบ้อ บ่แม่นเฮาทั้งสองได้ดำเนินด้วยน้ำหนึ่งใจเดียวกันบ้อ กับบ่แม่นว่าเฮาได้ดำเนินตามฮอยเดียวกันคู่บาทย่างบ้อ
2 โครินธ์ 12:19 ขอถามอีกว่า พวกเจ้ายังคึดว่าพวกเฮาหาแก้โตต่อพวกเจ้าบ้อ คือแนวที่พวกเฮาเว้าหนิเฮาเว้าต่อหน้าพระเจ้าโดยในพระคริสต์ แต่ส่วนแนวที่เฮาเฮ็ด เฮาเฮ็ดเมิ้ดคู่แนวเพื่อเสริมสร้างให้พวกเจ้าเจริญขึ้น พี่น้องที่ฮักเอ้ย
2 โครินธ์ 12:20 ข้อยหย้านว่า บัดข้อยมา พวกเจ้าอาจสิอยู่ในสภาพที่ข้อยบ่อยากเห็น กับว่าข้อยอาจสิมีอารมณ์แบบที่พวกเจ้าบ่อยากเห็นคือกัน หย้านว่าในหมู่พวกเจ้าอาจสิมีการวิวาทกัน ริษยากัน โกรธกัน มักใหญ่ไฝ่สูง นินทากัน ซุบซิบส่อเสียดกัน จองหองพองโต กับความวุ่นวายกัน
2 โครินธ์ 12:21 หรือ อาจเป็นว่า บัดข้อยมาหาอีกฮั้น พระเจ้าของข้อยเพิ่นสิให้ข้อยถ่อมลง ข้อยจั่งเศร้าใจหลายตอนอยู่นำพวกเจ้า ย้อนมีหลายคนที่ยังมั่วแต่ในการบาป แล้วยังบ่ได้สำนึกผิด ถิ้มแนวโสโครก แนวผิดประเวณี กับแนวลามกต่างๆ ซึ่งเขาได้เฮ็ดอยู่ฮั้น
////////// ////////// //////////