ยอห์น – John บทที่ 12

ยอห์น 12:1 อยู่มา ฮอดหกมื้อก่อนเถิงงานเลี้ยงฉลองมื้อพระเจ้ากู้ซาติฮั่น พระเยซูได้เดินทางมาเถิงหมู่บ้านเบธานี หม่องที่ลาซารัสอยู่ แม่นผู้ที่พระเยซูเฮ็ดให้เป็นขึ้นมาจากตายฮั่น

ยอห์น 12:2 อยู่ฮั้น พวกพี่น้องเขาได้จัดเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อเป็นเกียรติให้พระเยซู มารธาเป็นผู้เสิร์ฟอาหาร ส่วนลาซารัสได้นั่งกับหมู่ ฮ่วมโต๊ะกับพระเยซูอยู่ฮั่น

ยอห์น 12:3 บัดนี้ มารีย์ได้เอาน้ำมันหอมประเภทนาระดาบริสุทธิ์ราคาแพงๆ น้ำหนักประมาณ 7 ขีด มาเทลูบใส่เท้าของพระเยซู แล้วได้เอาผมเจ้าของเซ็ด กลิ่นหอมฮั่นเลยฟุ้งไปทั่วครัวเฮือน

ยอห์น 12:4 แล้วลูกศิษย์คนหนึ่งของพระเยซู แม่นยูดาสอิสคาริโอท (ลูกซายของซีโมน) แม่นผู้ที่สิทรยศใส่พระเยซูฮั่น ได้ตินางว่า

ยอห์น 12:5 เป็นหยังคือบ่เอาน้ำมันหอมหนิไปขาย เป็นเงินได้สามร้อยเหรียญเงินเดนาริอัน แล้วเอาเงินฮั่นมาแจกคนยากคนจนสิเป็นหยัง

ยอห์น 12:6 เขาเว้าจั่งซี้บ่แม่นย้อนเขาคึดเห็นใจคนอึดคนยากดอก แต่ย้อนว่าเขามีใจเป็นคนขี้ลักต่างหาก แล้วมีหน้าที่เป็นผู้ถือกระเป๋าเงินส่วนรวม จั่งเคยหลอยลักหยิบเอาเงินจากฮั้นอยู่เรื่อยๆ

ยอห์น 12:7 แต่พระเยซูเว้าว่า “กะอย่าเขา นางได้เก็บน้ำมันหอมนี้ไว้เพื่อแสดงเถิงมื้อเมี้ยนศพของเฮา

ยอห์น 12:8 “ส่วนคนยากคนจนฮั่น ยังสิมีอยู่กับพวกเจ้าอยู่เสมอ แต่ส่วนเฮาหนิ สิบ่อยู่กับพวกเจ้าเสมอ

ยอห์น 12:9 บัดนี้ มีคนยิวหลายๆ คน ที่ฮู้ข่าวกันว่าพระเยซูมาอยู่บ้านเบธานีแล้ว พวกเขาจั่งพากันหลั่งไหลไปหา บ่แม่นเพียงแต่อยากเห็นพระเยซู แต่ว่าอยากเห็นลาซารัสนำ ผู้ที่พระเยซูเฮ็ดให้เป็นคืนมาแต่ตายฮั้น

ยอห์น 12:10 แต่ฝ่ายพวกหัวหน้านำเครื่องถวายฮั้น ได้ปรึกษากันวางแผนสิฆ่าลาซารัสนำ

ยอห์น 12:11 ย้อนว่าลาวเป็นเหตุที่พวกยิวหลายคนได้แยกออกไปฮับเซื่อวางใจในพระเยซู

ยอห์น 12:12 มื้อต่อมา มีซาวยิวหลวงหลายได้มาฮ่วมงานเลี้ยงฉลองมื้อพระเจ้ากู้ซาติฮั่น ย้อนได้ยินว่าพระเยซูสิมาเมืองเยรูซาเล็ม

ยอห์น 12:13 จั่งได้พากันเอาก้านพร้าวก้านตาล ออกมาปูตามทางเป็นการต้อนฮับเพิ่น จั่งพร้อมกันฮ้องขึ้นว่า ไซโยๆ ทรงพระเจริญเทอญ กษัตริย์ของซนซาติอิสราเอลเฮา ผู้เพิ่นที่เสด็จมาในนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ยอห์น 12:14 พระเยซู พอได้พ้อลาหนุ่มโตหนึ่ง ได้ขึ้นขี่หลังมัน ซึ่งเป็นไปตามข้อพระคำกล่าวไว้ว่า

ยอห์น 12:15 “อย่าหย้านเด้อ ซาวอิสราเอลทั้งหลายเอ้ย นี่แน่ะ กษัตริย์ของพวกเจ้าพวมขี่ลาหนุ่มมาแล้ว”

ยอห์น 12:16 ในตอนแรกฮั้น ลูกศิษย์ของพระเยซูบ่เข้าใจในเหตุการณ์แนวหมู่นี้เลย แต่ว่าบัดฮอดมื้อที่พระเยซูได้ฮับสู่เกียรติของเพิ่นแล้ว พวกเขาจั่งนึกออกว่า มีข้อเขียนไว้ในพระคำแนวฮั้น เล็งเถิงพระเยซูนี้เอง ที่ว่าตอนที่คนทั้งหลายได้เฮ็ดแนวหมู่ฮั้น กะเป็นการต้อนฮับเพิ่น

ยอห์น 12:17 แล้วพวกคนที่อยู่นำ ตอนที่พระเยซูได้เอิ้นลาซารัสคืนมาแต่ตายออกจากอุโมงค์ฮั่น พวกเขากะยังเป็นพยานให้คนฟังนำ

ยอห์น 12:18 ย้อนเหตุนี้ล่ะ จั่งมีคนหลวงหลายออกไปต้อนฮับพระเยซู กะย้อนคำพยานเถิงเครื่องหมายอันสำคัญที่เพิ่นได้เฮ็ดฮั่น

ยอห์น 12:19 พวกคณะฟาริสีกะเลยเว้ากันว่า “พวกโตสังเกตุบ้อ พวกเฮาเฮ็ดจั่งใดกะบ่ได้ผลเลย นี้แน่ะ คนเมิ้ดโลกได้หลั่งไหลตามเขาไปแล้ว”

ยอห์น 12:20 บัดนี้ ได้มีซาวกรีกผู้ลางคน ที่ได้มาฮ่วมนมัสการในเทศกาลงานเลี้ยงฉลองฮั่น

ยอห์น 12:21 แล้วพวกเขาได้มาหาฟีลิป(ไทเมืองเบธไซดาแคว้นกาลิลี) แล้วได้ถามลาวว่า “นายเอ้ย พวกเฮาอยากพ้ออยากเห็นพระเยซู”

ยอห์น 12:22 บัดนี้ ฟีลิปกะไปบอกอันดรูว์ แล้วสองลูกศิษย์หนิ ได้พากันไปบอกพระเยซู

ยอห์น 12:23 พระเยซูเลยตอบพวกเขาว่า มันเถิงยามแล้ว ที่เฮาผู้เป็นพระบุตรสิได้ฮับสู่เกียรติแล้ว

ยอห์น 12:24 “เฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่อนี้ล่ะ ว่า นอกจากเม็ดข้าวสิตกไปในดินเปื่อยเน่าตายไป มันกะสิอยู่แต่เม็ดเดียวมันเอง แต่คั่นมันเปื่อยเน่าตายไป มันกะสิงอกขึ้นเกิดเป็นหมากเป็นผลหลายเท่า

ยอห์น 12:25 คือ ผู้ใดที่ฮักแพงซีวิตโตเอง ซีวิตเขากะต้องสูญเสียไป แต่ว่าผู้ใดที่บ่ได้ฮักแพงซีวิตโตเองทางโลกนี้ กะสิฮักษาซีวิตเถิงตลอดซั่วนิรันดร์

ยอห์น 12:26 คั่นผู้ใดสิฮับใซ้เฮา กะให้ผู้ฮั้นตามเฮามา เพื่อเฮาสิอยู่ใส ผู้รับใซ้ของเฮากะสิอยู่ฮั้นนำ แล้วส่วนผู้ที่ฮับใซ้เฮาฮั่น พระเจ้าผู้เป็นพ่อของเฮา กะสิให้เกียรติเขาผู้ฮั้นนำ

ยอห์น 12:27 “โอ้ เฮาอุกอั่งหนักใจหลายบัดหนิ แล้วสิเว้าจั่งใดดีหน้อ ‘พระเจ้าผู้เป็นพ่อเอ้ย ขอซ่อยให้ผู้ข้าวิดพ้นจากซั่วโมงนี้ท้อน’ แต่ย้อนเหตุนี้เองล่ะ ผู้ข้าได้มาสู่ซั่วโมงนี้

ยอห์น 12:28 โอ้พระเจ้า พ่อเอ้ย ให้พระนามของพ่อได้ฮับการสรรเสริญพระเกียรติเด้อ หว่างฮั้นได้มีเสียงอันดังก้องลงมาจากเทิงฟ้าว่า “เฮาได้ฮับการสรรเสริญพระเกียรติแล้ว แล้วกะสิได้ฮับต่ออีก”

ยอห์น 12:29 บัดนี้ พวกประซาซนผู้ลางคนที่ได้ยินเสียงฮั่นกะว่า “ฟ้าดังฟ้าฮ้องซื่อๆ” แล้วอีกผู้ลางคนกะเว้าว่า “ได้มีเทวทูตมาเว้ากับเพิ่นแล้ว”

ยอห์น 12:30 พระเยซูเลยตอบพวกเขาว่า “เสียงเว้าฮั่น กะบ่ได้เว้ามาเพื่อผลประโยชน์เฮา แต่เพื่อพวกเจ้า

ยอห์น 12:31 ได้ฮอดยามแล้วเดี๋ยวหนิ ที่โลกนี้สิต้องเข้าสู่การตัดสินลงโทษ แล้วเทพผู้ครอบครองโลกนี้ สิโดนไล่ออกไปเดี๋ยวหนิ

ยอห์น 12:32 แล้วคั่นเฮาสิถืกยกขึ้นไว้จากพื้นแผ่นดิน เฮาสิได้เชิญชวนซาวโลกทั้งหลายให้มาเถิงเฮา

ยอห์น 12:33 พระเยซูได้เว้าจั่งซี้ เพื่อเป็นการเล็งเถิงว่าเพิ่นสิตายวิธีใด

ยอห์น 12:34 แล้วพวกคนทั้งหลายได้ถามพระเยซูอีกว่า “พวกเฮาได้ยินจากบทบัญญัติว่า พระคริสต์พระผู้โปรดฮั่น เพิ่นสิมีซีวิตดำรงอยู่ตลอด แล้วเป็นหยังเจ้าจั่งเว้าว่าบุตรมนุษย์สิถืกยกขึ้นไว้จั่งซั้น แล้วบุตรมนุษย์ผู้ที่เจ้าเว้าหนิ เพิ่นแม่นใผซั่น”

ยอห์น 12:35 พระเยซูบอกพวกเขาว่า “ความสว่างสิมีอยู่นำพวกเจ้าอีกหน่อยหนึ่ง จั่งซั้น ให้ใซ้ซีวิตในความสว่างในยามที่มีอยู่ เพื่อความมืดสิบ่ได้เข้ามาครอบงำเจ้าไว้ คือ คนที่ใซ้ซีวิตไปในความมืด กะบ่ฮู้ว่าโตเองพวมสิไปใสมาใส

ยอห์น 12:36 “บัดยามพวกเจ้ามีความสว่างอยู่นำ กะให้เซื่อเพิ่งในความสว่างฮั้นเด้อ เพื่อพวกเจ้าสิได้เป็นลูกๆ ของความสว่างฮั้น” พอพระเยซูได้เว้าแล้ว จั่งได้ปลีกโตจากพวกเขาไป

ยอห์น 12:37 คือว่าทั้งๆ ที่พระเยซูได้เฮ็ดเครื่องหมายอันสำคัญหลายอันหลายแนวต่อหน้าต่อตาพวกเขาทั้งหลาย เขากะยังบ่ฮับเซื่อในเพิ่นเลย

ยอห์น 12:38 เพื่อเป็นไปตามพระคำอิสยาห์ผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าที่ได้ กล่าวไว้ว่า “โอ้พระเจ้าเอ้ย แม่นใผเซื่อในข่าวที่พวกผู้ข้าประกาศ กับว่าแม่นใผที่ได้ฮับการเปิดเผยเถิงฤทธิ์อำนาจของเพิ่น”

ยอห์น 12:39 จั่งซั้น ที่คนพวกนี้บ่มีความเซื่อ กะเป็นไปตามคำที่อิสยาห์ฮั้นได้กล่าวไว้อีกตอนหนึ่งว่า

ยอห์น 12:40 “พระเจ้าได้เฮ็ดให้ตาของเขาบอดไป แล้วให้ใจของเขาแข็งกระด้างไป บ่ซั่นพวกเขาอาจสิเห็นจริงกับตา ฮู้แจ้งกับใจ แล้วหันกลับมาหาเฮา เพื่อเฮาสิได้ปัวพวกเขาให้หายเป็นดี

ยอห์น 12:41 คำแนวหมู่นี้ อิสยาห์ได้กล่าวไว้ยามที่ลาวเห็นพระสิริอันรุ่งเรืองของพระเจ้า จั่งได้กล่าวเถิงเพิ่น

ยอห์น 12:42 จั่งใดกะตาม กะยังมีผู้หลักผู้ใหญ่ของพวกยิว หลายคนได้ฮับเซื่อวางใจในพระเยซู แต่พวกเขาบ่กล้าฮับปากอย่างเปิดเผย หย้านสิถืกตัดออกจากสโมสรศาลาธรรมนำ (ให้ดู ยอห์น 9:22)

ยอห์น 12:43 คือพวกเขามักคำซมเซยจากคน หลายกว่าคำซมเซยจากพระเจ้า

ยอห์น 12:44 บัดนี้ พระเยซูได้ฮ้องขึ้นออกเสียงดังว่า “ผู้ที่ได้ฮับเซื่อในเฮา กะบ่ได้ฮับเซื่อวางใจในเฮาผู้เดียว แต่ได้เฮับเซื่อวางใจในพระเจ้านำ ผู้เพิ่นที่ได้ใซ้เฮามา

ยอห์น 12:45 “แล้วผู้ที่เห็นเฮาหนิ กะได้เห็นพระเจ้า ผู้เพิ่นที่ได้ใซ้เฮามา

ยอห์น 12:46 “เฮาเป็นแสงสว่างที่ส่องเข้ามาในโลก เพื่อผู้ใดกะตามที่ฮับเซื่อวางใจในเฮา สิบ่ได้อยู่ในความมืดอีกต่อไป

ยอห์น 12:47 แล้วคั่นผู้ใดที่ได้ยินถ้อยคำของเฮาแล้วหนิ แต่บ่ฮับเซื่อ เฮาเองสิบ่ตัดสินเขา ย้อนว่าเฮาบ่ได้มาเพื่อตัดสินซาวโลก แต่มาเพื่อให้ซาวโลกมีการรอดพ้น

ยอห์น 12:48 ส่วนผู้ที่ปฏิเสธเฮา กับบ่ยอมฮับเอาถ้อยคำของเฮา เขากะสิมีแนวหนึ่งที่สิตัดสินลงโทษเขาอยู่แล้ว แม่นถ้อยคำที่เฮาเว้าหนิล่ะ สิได้ตัดสินลงโทษเขาในมื้อสุดท้าย

ยอห์น 12:49 คือเฮาบ่ได้เว้าตามสิทธิ์ของเฮาเองดอก แต่พระเจ้าผู้เป็นพ่อผู้เพิ่นที่ใซ้เฮามาหนิ เพิ่นได้สั่งเฮาไว้ว่า เฮาควรสิเว้าควรสิจาจั่งใดแหน่

ยอห์น 12:50 แล้วเฮาฮู้จักว่าคำสั่งของเพิ่นนำไปสู่ซีวิตนิรันดร์ จั่งซั้นคำที่เฮาเว้าหนิจั่งได้เป็นตามคำที่พระเจ้าผู้เป็นพ่อ ได้สั่งให้เฮาเว้า
////////// ////////// //////////