ยอห์น – John บทที่ 11

ยอห์น 11:1 บัดนี้ ได้มีซายผู้หนึ่งที่ป่วยซื่อว่า ลาซารัสซาวเบธานี แม่นบ้านเดียวกันกับนางมารีย์ กับเอื้อยลาวซื่อว่า มารธา

ยอห์น 11:2 (แม่นมารีย์ผู้นี้ล่ะ ในอนาคตที่ได้เอาน้ำมันหอมเทลูบใส่เท้าพระเยซู แล้วใซ้ผมเจ้าของเซ็ดเอา แม่นลาซารัส น้องซายของนางฮั้น ซึ่งป่วยอยู่)

ยอห์น 11:3 บัดนี้ สองเอื้อยน้องฮั่นกะใซ้คนให้ไปบอกพระเยซูว่า นายเจ้าข้าเอ้ย นี่แน่ะ หมู่ฮักแพงของอาจารย์ป่วยหนัก อยู่เดี๋ยวหนิ

ยอห์น 11:4 พอพระเยซูได้ยินจั่งซั้นเลยเว้าว่า “อาการป่วยนี้บ่เถิงตาย เพียงแต่เฉลิมพระเกียรติพระเจ้า เพื่อพระบุตรของพระเจ้าเฮาหนิสิได้ฮับพระเกียรติ โดยเหตุการณ์นี้”

ยอห์น 11:5 คือ พระเยซูได้ฮักแพงสามพี่น้องนี้หลาย คือมารธากับน้องสาวกับลาซารัสผู้เป็นน้องซาย

ยอห์น 11:6 บัดนี้ พอพระเยซูได้ยินว่าลาซารัสป่วยหนัก เพิ่นกะได้ตัดสินใจที่สิถ้าอีกสองมื้อจั่งสิไปหา

ยอห์น 11:7 แล้วหลังจากสองมื้อฮั้น เพิ่นกะซวนลูกศิษย์ว่า “ให้พวกเฮาพากันกลับไปแคว้นยูเดียอีกเถอะ”

ยอห์น 11:8 พวกลูกศิษย์เว้ากับเพิ่นว่า “อาจารย์ เอ้ย มันยังบ่ทันโดนปานใดที่พวกหัวหน้ายิวได้หาโอกาสเอาหินดึกใส่อาจารย์ แล้วอาจารย์ยังสิกลับไปอีกอยู่บ้อ”

ยอห์น 11:9 พระเยซูตอบว่า “แต่ละมื้อหนิมีอยู่สิบสองซั่วโมงบ่แม่นบ้อ คั่นผู้ใดย่างอยู่ในความฮุ่งแจ้งยามกลางเว็นฮั้น เขาสิบ่ได้เตะสะดุด ย้อนเขาเห็นความฮุ่งแจ้งทางโลกนี้

ยอห์น 11:10 แต่ว่า คั่นผู้ใดย่างอยู่ในความมืดยามกลางคืน เขากะสิเตะสะดุดโลด ย้อนความฮุ่งแจ้งฮั้นบ่ได้อยู่ในโตเขาเลย

ยอห์น 11:11 หลังจากเพิ่นเว้าแนวหมู่นี้แล้ว พระเยซูได้เว้ากับเขาว่า”ลาซารัส หมู่ของพวกเฮาพวมนอนหลับอยู่ แต่บ่เป็นหยัง เฮาสิออกไปหาเพื่อสิปลุกลาว”

ยอห์น 11:12 พวกลูกศิษย์เลยเว้าว่า อาจารย์เอ้ย คั่นลาวนอนหลับอยู่ลาวคือสิมีแฮงขึ้น แล้วสิได้เซาไว

ยอห์น 11:13 แต่ว่า พระเยซูเว้าเถิงการตายของลาซารัส แต่ลูกศิษย์เข้าใจว่า เพิ่นเว้าเถิงการพักผ่อนนอนหลับซื่อๆ

ยอห์น 11:14 บัดนี้ พระเยซูเว้าซัดเจนกับพวกเขาว่า “ลาซารัสตายไปแล้ว”

ยอห์น 11:15 “แล้วเฮากะดีใจที่ว่าเฮาบ่ได้อยู่ฮั่นนำ ย้อนเห็นแก่พวกเจ้า เพื่อพวกเจ้าสิได้มีความเซื่อมั่นในโตเฮา จั่งใดกะตาม ให้พวกเฮาออกไปหาลาวเถอะ”

ยอห์น 11:16 บัดนี้โธมัส (ที่คนเอิ้นกันว่า ‘แฝด’) ได้เว้ากับหมู่ลูกศิษย์ฮั่นว่า “ให้เฮาไปกับอาจารย์ของเฮาเถอะ เพื่อพวกเฮาสิได้สละซีวิตตายพร้อมกับเพิ่น”

ยอห์น 11:17 บัดพอพระเยซูไปฮอดหมู่บ้านเบธานี ปรากฎว่าโตลาซารัสอยู่ในถ้ำ เมี้ยนศพลาวได้สี่มื้อแล้ว

ยอห์น 11:18 บัดนี้ หมู่บ้านเบธานีฮั่น ห่างจากเมืองเยรูซาเล็ม ประมาณสามกิโล

ยอห์น 11:19 แล้วมีพวกซาวยิวหลายคนได้มาโฮมกันกับมารธากับมารีย์ เพื่อปลอบอกปลอบใจเขาเรื่องการตายของน้องซายเขา

ยอห์น 11:20 พอมารธาได้ยินว่าพระเยซูพวมสิมาฮอด เขาได้ออกไปต้อนรับเพิ่น แต่ส่วนมารีย์ ได้นั่งอยู่ในเฮือน

ยอห์น 11:21 บัดนี้ มารธาเว้ากับพระเยซูว่า “คั่นนายผู้ข้าได้อยู่นี้ น้องซายของผู้ข้าคือสิบ่ตายดอก”

ยอห์น 11:22 แต่ว่า ฮอดขนาดนี้แล้ว ผู้ข้ากะยังฮู้อยู่ว่า “คู่อันคู่แนวที่นายผู้ข้าวอนขอต่อพระเจ้าๆ กะสิให้นาย”

ยอห์น 11:23 พระเยซูบอกกับนางว่า “น้องซายของเจ้าสิเป็นขึ้นมามีซีวิตต่ออีก”

ยอห์น 11:24 มารธาเว้านำเพิ่นว่า “เออ ผู้ข้าฮู้จักแล้วว่า ลาวสิเป็นขึ้นมา มีซีวิตต่ออีกในมื้อสุดท้ายพู้น”

ยอห์น 11:25 พระเยซูเลยบอกนางว่า “เฮาหนิล่ะ เป็นเหตุให้ผู้คนเป็นขึ้นมาจากตาย กับเป็นเหตุให้มีซีวิต ผู้ที่ฮับเซื่อวางใจในเฮา แม้แต่สิตายแล้วกะตาม ผู้ฮั้นสิมีซีวิตต่อไปอีก

ยอห์น 11:26 แล้วผู้ใดที่มีซีวิตแล้วได้วางใจในเฮา ผู้ฮั้นสิบ่ตายเลย นางเซื่อมั่นในถ้อยคำนี้บ่

ยอห์น 11:27 นางตอบเพิ่นว่า “เออ นายเจ้าข้าเอ้ย ผู้ข้ามีความเซื่อว่า นายเป็นพระคริสต์พระผู้โปรด ผู้ที่เป็นพระบุตรของพระเจ้าที่ได้เข้ามาในโลกฮั่นล่ะ”

ยอห์น 11:28 พอมารธาเว้าจั่งซั้นแล้ว กะได้กลับไปคุยกันกับมารีย์เป็นการส่วนโตว่า “อาจารย์มาฮอดแล้ว แล้วพวมเอิ้นน้องอยู่”

ยอห์น 11:29 พอมารีย์ได้ยินจั่งซั้น กะฟ้าวลุกขึ้นออกไปหาเพิ่น

ยอห์น 11:30 บัดนี้พระเยซูบ่ทันได้เข้าไปในหมู่บ้าน แต่ยังอยู่หม่องที่มารธาได้ออกมาต้อนฮับเพิ่นฮั่น

ยอห์น 11:31 ตอนฮั้น พวกซาวยิวที่อยู่ในเฮือนกับมารีย์ พวมปลอบอกปลอบใจเขาอยู่ พอได้เห็นมารีย์ฟ้าวลุกขึ้นออกไปไวๆ กะพากันออกไปตามเขา เว้ากันว่า “มารีย์สิไปฮ้องไห้อยู่ถ้ำฮั่น”

ยอห์น 11:32 แล้วบัดพอมารีย์ไปฮอดหม่องที่พระเยซูยืนอยู่ พอเห็นเพิ่นแล้วกะกราบเท้าไหว้วอนเพิ่นว่า “นายเจ้าข้าเอ้ย คั่นนายอยู่นี้ น้องซายของผู้ข้าคือสิบ่ตายดอก”

ยอห์น 11:33 บัดนี้ พอพระเยซูได้เห็นนางออกมาพวมฮ้องไห้อยู่ พร้อมกับพวกซาวยิวฮั่น พวมฮ้องไห้ออกมานำกัน เพิ่นกะคร่ำครวญเป็นทุกข์ในใจนำ

ยอห์น 11:34 พระเยซูเลยถามว่า ได้เอาศพของลาวไปเมี้ยนไว้อยู่ใส พวกเขาบอกเพิ่นว่า นายเจ้าข้าเอ้ย เซิญมาเบิ่ง อยู่พี้เด้อ

ยอห์น 11:35 บัดนี้ พระเยซูกะฮ้องไห้

ยอห์น 11:36 พวกซาวยิวเลยเว้ากันว่า “นี้แน่ะ เพิ่นได้ฮักแพงลาวหลายส่ำใด”

ยอห์น 11:37 แล้วมีผู้ลางคนเว้าว่า “คือซายผู้นี้ที่สามารถปัวคนตาบอดกลับมาเห็นฮุ่งได้ สิบ่สามารถซ่อยคนผู้นี้ บ่ให้ตายได้บ้อ

ยอห์น 11:38 บัดนี้ พระเยซู กะยังคร่ำครวญในใจอยู่ ได้ขึ้นไปเถิงอุโมงค์ฮั่น ซึ่งเป็นถ้ำที่มีแผ่นหินวางปิดปากไว้

ยอห์น 11:39 พระเยซูบอกว่า “ให้ยกย้ายแผ่นหินนี้ออกไปเด้อ” บัดนี้ มารธาเอื้อยของผู้ตายเว้าขึ้นว่า “นายเจ้าข้าเอ้ย คือสิมีกลิ่นเหม็นแล้วปานหนิ คือลาวได้ตายไปสี่มื้อแล้ว

ยอห์น 11:40 พระเยซูบอกนางฮั่นว่า “เฮาบอกเจ้าไว้แล้วบ่แม่นบ้อ ว่าคั่นเจ้าได้เซื่อวางใจ เจ้าสิได้เห็นพระสิริอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า”

ยอห์น 11:41 บัดนี้พวกเขาเลยพากันยกย้ายแผ่นหินออกจากหม่องที่เมี้ยนศพผู้ตายไว้ฮั้น แล้วพระเยซูได้แหงนหน้าขึ้นเว้าว่า “โอ้ พระเจ้าผู้เป็นพ่อเอ้ย ผู้ข้าขอบคุณพ่อ ที่พ่อได้ยินได้ฟังผู้ข้าอยู่หนิ

ยอห์น 11:42 “แล้วผู้ข้าฮู้อยู่ว่า พ่อได้ยินได้ฟังผู้ข้าอยู่ตลอด แต่ผู้ข้าได้เว้าออกเสียงจั่งซี้ เพื่อคนที่ยืนอยู่ฮ้อมล้อมหนิ สิได้เซื่อมั่นว่าพ่อได้ใซ้ผู้ข้ามาอีหลี

ยอห์น 11:43 บัดพอพระเยซูเว้าแนวนี้แล้ว เพิ่นได้เว้าเสียงดังฮ้องเข้าไปในถ้ำว่า ลาซารัสเอ้ย ให้ออกมาเด้อ

ยอห์น 11:44 แล้ว ลาซารัสผู้ตายฮั่น กะออกมา มือกับตีนกะมีผ้าพันมัดอยู่ หน้าตากะมีผ้าพันไว้คือกัน พระเยซูบอกคนอยู่ฮั้นว่า “ให้แก้ผ้าพันออก แล้วปล่อยลาวให้ไปเถอะ”

ยอห์น 11:45 บัดนี้ พวกซาวยิวหลายคนที่ได้มาหามารีย์ แล้วได้เห็นการอัศจรรย์แนวที่พระเยซูได้เฮ็ดฮั่น เลยเกิดมีความเซื่อวางใจในเพิ่น

ยอห์น 11:46 แต่ว่า ส่วนผู้ลางคนได้ออกไปหาพวกคณะฟาริสี แล้วได้เว้าปันพวกเขาฟังเถิงแนวที่พระเยซูได้เฮ็ด

ยอห์น 11:47 บัดนี้ พวกหัวหน้านำเครื่องถวายกับพวกคณะฟาริสี กะได้ฮ่วมประชุมสมาชิกสภาของพวกยิว ปรึกษากันว่า “พวกเฮาสิเฮ็ดจั่งใดดีหน้อ คือผู้นี้เฮ็ดเครื่องหมายอันสำคัญหลายอันหลายแนวอยู่เด้

ยอห์น 11:48 “คั่นพวกเฮาปล่อยเขาไว้จั่งซี้ จักหน่อยเมิ้ดคู่คนกะสิหลั่งกันไปเซื่อถือในโตเขา แล้วดีบ่ดีพวกโรมฮั่น สิมายึดเอาสถานที่ พร้อมทั้งประเทศของเฮาให้เมิ้ดไป”

ยอห์น 11:49 แล้วมีคนหนึ่งในพวกเขาซื่อ คายาฟาส ผู้นี้ในฐานะที่ว่าเป็นหัวหน้านำเครื่องถวายประจำปีฮั้น เขาได้เว้าในที่ประซุมว่า “พวกเจ้าบ่ฮู้จักอีหยังเลยซั้นบ้อ

ยอห์น 11:50 คือบ่พิจารณาเบิ่งแหน่ มันพอกระเทินแล้ว สิต้องให้คนผู้หนึ่งตายแทนประซาซนเฮาทั้งหลาย สิดีกว่าปล่อยให้ซาติของเฮาฉิบหายวายวอดไปเมิ้ดเด้”

ยอห์น 11:51 เหตุที่คายาฟาสได้เว้าจั่งซี้ กะบ่แม่นเว้าตามแนวความคึดของเขาเอง แต่ในฐานะว่า ลาวเป็นหัวหน้านำเครื่องถวายประจำปีฮั้น พระเจ้าได้ใซ้ลาวให้เว้าเป็นคำทำนาย เล็งเถิงโตพระเยซูที่ว่า เพิ่นสิตายเพื่อกอบกู้ซนซาติยิวทั้งหลาย

ยอห์น 11:52 แล้วบ่แม่นตายเพื่อแต่ซนซาติยิวท่อฮั้น แต่เพื่อสิตุ้มโฮมลูกๆ คนของพระเจ้า ที่กระจัดกระจายออกไปฮั้นให้มาโฮมกัน

ยอห์น 11:53 ตั้งแต่มื้อฮั้นมา พวกหัวหน้าคนยิว กะได้วางแผนสิจัดการฆ่าพระเยซูให้ได้

ยอห์น 11:54 จั่งซั้น พระเยซูกะบ่ได้ไปใสมาใสอยู่ในพวกยิวอย่างเปิดเผยอีกต่อไป แต่ได้ออกไปอยู่ซนบท หม่องอยู่ใกล้ถิ่นแห้งแล้ง ไปอยู่เมืองน้อยซื่อว่า เอฟราอิม แล้วกะพักอยู่ฮั่นกับพวกลูกศิษย์ของเพิ่น

ยอห์น 11:55 ตอนฮั้นใกล้สิฮอดเทศกาลงานเลี้ยงฉลองมื้อพระเจ้ากู้ซาติแล้ว แล้วกะมีคนหลวงหลายได้พากันมาแต่ซนบท ขึ้นไปเมืองเยรูซาเล็ม ก่อนที่สิฮอดมื้องานใหญ่ฮั่น กะเพื่อไปเฮ็ดการซำระล้างมลทินของโตเอง

ยอห์น 11:56 พวกเขาได้ซอกหาพระเยซู แล้วกะถามกันตอนที่ยืนอยู่ในวิหารว่า “เจ้ามีความคึดเห็นจั่งใด ว่าพระเยซูสิได้มาฮ่วมงานเลี้ยงฉลองนี้ซั่นบ้อ”

ยอห์น 11:57 บัดนี้พวกหัวหน้านำเครื่องถวาย พร้อมทั้งพวกคณะฟาริสี ได้ประกาศคำสั่งไว้ว่า คั่นผู้ใดฮู้ว่าพระเยซูอยู่หม่องใด กะให้แจ้งมาโลด เพื่อพวกเฮาสิได้จับโตเขา
////////// ////////// //////////