ยอห์น – John บทที่ 10
ยอห์น 10:1 พระเยซูเว้าว่า “เฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่อนี้ล่ะว่า “คนที่บ่ได้เข้าไปในคอกแกะทางประตู แต่ว่าได้ปีนเข้าไปทางอื่นๆ คนแบบฮั้นแม่นขโมยกับโจรผู้ร้าย
ยอห์น 10:2 “แต่ส่วนผู้เข้าไปทางประตู กะแม่นผู้เลี้ยงของแกะฮั้นล่ะ”
ยอห์น 10:3 “แล้วยามผู้เฝ้าประตูกะสิเปิดให้ลาว แล้วส่วนแกะฮั้น กะได้ฟังเสียงเว้าของลาว แล้วผู้เลี้ยงแกะกะสิเอิ้นแกะของลาวตามซื่อของมัน แล้วนำแกะออกจากคอกฮั้นไป
ยอห์น 10:4 “แล้วบัดออกมาจากคอกฮั่น ผู้เลี้ยงออกมาก่อน แล้วแกะตามหลังลาวมา ย้อนว่ามันฮู้จักเสียงของเจ้าของ
ยอห์น 10:5 “แต่มันสิบ่ยอมไปนำคนแปลกหน้าเลย แต่สิแล่นหนีจากผู้ฮั้น ย้อนมันบ่ฮู้จักเสียงของผู้แปลกหน้าฮั้น”
ยอห์น 10:6 พระเยซูได้เว้าเรื่องเปรียบเทียบนี้ให้พวกเขาฟัง แต่ว่าพวกเขาบ่เข้าใจในคำที่เพิ่นเว้าเลย
ยอห์น 10:7 แล้วพระเยซูได้เว้าให้เขาว่า “เฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่อนี้ล่ะ ว่าเฮานี้ล่ะ เปรียบเป็นประตูของคอกแกะฮั้นเอง”
ยอห์น 10:8 ส่วนผู้คนที่เคยมาก่อนเฮา กะแม่นขโมยกับโจรเมิ้ด แต่พวกแกะบ่ได้ฟังเสียงของเขาดอก
ยอห์น 10:9 เฮาหนิล่ะเป็นประตูฮั้น คั่นผู้ใดเข้ามาทางเฮา ผู้ฮั้นกะสิรอดพ้นจากบาปของเขา แล้วเขาสิไปมา อย่างปลอดภัย แล้วสิพ้อแนวอยู่แนวกิน
ยอห์น 10:10 ส่วนพวกขโมยฮั้น เข้ามากะเพื่อสิลักสิฆ่าเอาซื่อๆ แต่ส่วนเฮาหนิ มาเพื่อคนสิได้มีซวิต แล้วได้ซีวิตอย่างสมบูรณ์แบบ
ยอห์น 10:11 เฮาหนิเป็นผู้เลี้ยงที่ดี แล้วผู้เลี้ยงที่ดียินดีสละซีวิตเพื่อแกะของโต
ยอห์น 10:12 แต่ส่วนผู้รับจ้าง ซึ่งบ่แม่นผู้เลี้ยงฮั้น กับบ่แม่นเจ้าของแกะ บัดเห็นหมาป่ามา เขากะปะถิ้มแกะหนีไป แล้วหมาป่าฮั่นกะเข้าไปไล่กัดเอาแกะ ให้แตกกระจายไปเมิ้ด
ยอห์น 10:13 ลูกจ้างแล่นหนีย้อนว่าเป็นลูกจ้างซื่อๆ บ่ได้สนใจในแกะดอก
ยอห์น 10:14 เฮาหนิเป็นผู้เลี้ยงที่ดีฮั้น เฮาฮู้จักแกะของเฮา แล้วแกะของเฮากะฮู้จักเฮา
ยอห์น 10:15 พระเจ้าผู้เป็นพ่อฮู้จักเฮาดีส่ำใด เฮากะฮู้จักเพิ่นดีส่ำฮั้นคือกัน แล้วเฮายอมสละซีวิตเพื่อแกะของเฮา
ยอห์น 10:16 แล้วเฮามีฝูงแกะคอกอื่นๆ อีกที่บ่ได้อยู่ในคอกนี้ ส่วนฝูงแกะอื่นๆ ฮั้น เฮาสิต้องเอามันมา แล้วมันสิฟังเสียงของเฮา เพื่อในที่สุดสิมีแต่ฝูงเดียว แล้วมีผู้เลี้ยงแต่ผู้เดียว (ให้ดู วิวรณ์ 5:9)
ยอห์น 10:17 จั่งซั้น พระเจ้าผู้เป็นพ่อของเฮา กะฮักแพงเฮาหลาย ย้อนว่าเฮาวางซีวิตของเฮาลง เพื่อเฮาสิฮับซีวิตของเฮาคืนมาอีก
ยอห์น 10:18 แล้วบ่มีใผยึดเอาซีวิตจากเฮาไปดอก แต่ว่าเฮายอมสละโดยใจสมัครของเฮาเอง คือเฮามีสิทธิ์ที่สิวางลงเอง แล้วกะมีสิทธิ์ที่สิเอาคืนมาอีกได้ คำสั่งนี้เฮาได้ฮับจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮา
ยอห์น 10:19 จั่งซั้น ได้เกิดมีการขัดแย้งกันระหว่างพวกคนยิวอีก ย้อนถ้อยคำของพระเยซูที่เพิ่นเว้ามาหนิ
ยอห์น 10:20 แล้วมีหลายคนเว้าว่า “ผู้นี้ถืกผีเข้าแล้ว ไปฟังเขาเฮ็ดหยัง”
ยอห์น 10:21 ส่วนอีกผู้ลางคนกะเว้าว่า “เอ้า คนถืกผีเข้า สิบ่เว้าถ้อยคำแบบนี้ดอก ส่ำผีมันสิสามารถปัวคนตาบอดให้เห็นฮุ่งได้บ้อ”
ยอห์น 10:22 ตอนฮั้นเป็นยามหนาว มีงานเลี้ยงฉลองครบรอบการมอบถวายวิหารอยู่เมืองเยรูซาเล็ม
ยอห์น 10:23 แล้วบัดพระเยซูพวมย่างไปอยู่ในบริเวณวิหารอยู่ทางเดินระเบียงซาโลมอน
ยอห์น 10:24 บัดนี้ พวกคนยิวมาฮ้อมล้อมถามเพิ่นว่า “นายสิปล่อยพวกผู้ข้าไว้อยู่ในความสงสัยโดนปานใด คั่นนายเป็นพระคริสต์พระผู้โปรดอีหลีฮั่น กะให้บอกพวกเฮามาให้มันคักแน่”
ยอห์น 10:25 พระเยซูเลยตอบพวกเขาว่า “ขนาดเฮาเคยบอกพวกเจ้ามาหลายเทื่อแล้ว เจ้ากะยังบ่เซื่อเลย การงานแนวที่เฮาเฮ็ดหนิ กะเฮ็ดแต่ในนามของพระเจ้าผู้เป็นพ่อของเฮา แล้วการงานฮั้นล่ะ กะเป็นหลักฐานพยานยืนยันเถิงโตเฮาแล้ว”
ยอห์น 10:26 “แต่ว่าเหตุที่พวกเจ้าบ่เซื่อหนิ ย้อนว่าพวกเจ้าบ่แม่นแกะของเฮาดอก”
ยอห์น 10:27 “คือแกะของเฮายอมฟังเสียงของเฮา เฮาฮู้จักแกะของเฮา แล้วแกะของเฮาฮั้นกะติดตามเฮามา”
ยอห์น 10:28 “แล้วเฮาให้ซีวิตนิรันดร์กับเขา เขาจั่งสิบ่ตายพินาศไปจักเทื่อ แล้วบ่มีใผสิสามารถแย่งซิงเขาออกจากมือของเฮาไป”
ยอห์น 10:29 “ยิ่งกว่าฮั้นอีก พระเจ้าผู้เป็นพ่อของเฮา ผู้เพิ่นที่ได้มอบแกะไว้ให้กับเฮา เพิ่นเป็นใหญ่กว่าเมิ้ดคู่อันคู่แนว แล้วแฮงบ่มีใผสามารถแย่งซิงเอาเขาออกจากมือของเพิ่นเลย”
ยอห์น 10:30 “แล้วเฮากับพระเจ้าผู้เป็นพ่อ ฮ่วมกันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน”
ยอห์น 10:31 บัดนี้ พวกคนยิวพากันจับก้อนหินขึ้นมาอีก ว่าสิดึกใส่เพิ่น
ยอห์น 10:32 แต่พระเยซูบอกเขาว่า “เฮาได้แสดงการดีหลายอันหลายแนวมาจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮาให้พวกเจ้าเห็น แล้วแม่นการดีอันใดในแนวหมู่นี้แหน่ ที่เป็นเหตุให้พวกเจ้าคึดอยากสิเอาหินดึกใส่เฮา”
ยอห์น 10:33 พวกคนยิวตอบมาว่า “บ่แม่นเฮาอยากดึกก้อนหินใส่เจ้า ย้อนการดีของเจ้าได้เฮ็ดดอก แต่ว่าย้อนการที่เจ้าลบหลู่ทำลายพระนามของพระเจ้า แล้วย้อนว่าเจ้าเพียงแต่เป็นคนธรรมดา ได้ยกโตขึ้นให้เท่าเทียมพระเจ้า”
ยอห์น 10:34 พระเยซูตอบว่า “บ่แม่นบ้อ ที่ว่ามีคำของพระเจ้าเขียนไว้ในบทบัญญัติของพวกเจ้าที่เพิ่นบอกว่า ‘พวกเจ้ากะเป็นคือพระคือเจ้า'” (ให้ดู สดุดี 82:6)
ยอห์น 10:35 “คั่นว่า พระเจ้าได้เอิ้นผู้ที่ฮับมอบพระคำของเพิ่นว่า ‘เป็นคือพระคือเจ้า’ (แล้วสิฝ่าฝืนพระคำบ่ได้เลย)”
ยอห์น 10:36 “คั่นบ่ซั้น คั่นเฮาเป็นผู้ฮั้นที่พระเจ้าผู้เป็นพ่อได้เลือกสรรไว้เฉพาะงานนี้ แล้วได้ใซ้เฮาเข้ามาในโลก เป็นหยังพวกเจ้าจั่งเว้าใส่เฮาว่า ‘เจ้าได้ลบหลู่ทำลายพระนามของพระเจ้า’ ย้อนเฮาได้เว้าว่า เฮาเป็นพระบุตรของพระเจ้า แนวฮั้นบ้อ”
ยอห์น 10:37 คั่นเฮาบ่ได้เฮ็ดการงานของพระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮา บ่ต้องเซื่อเฮาเด้อ
ยอห์น 10:38 แต่บัดนี้ คั่นเฮาเฮ็ดการงานของพระเจ้าอีหลี เถิงแม้นว่าพวกเจ้าบ่ยอมเซื่อเฮากะอย่า กะให้เซื่อในผลงานที่เฮาได้เฮ็ดแล้วฮั่น ซึ่งพิสูจน์ว่า พระเจ้าผู้เป็นพ่อได้สถิตอยู่ในเฮา แล้วเฮากะอยู่ในเพิ่นนำ
ยอห์น 10:39 จั่งซั้น พวกหัวหน้าคนยิวจั่งได้พยายามจับพระเยซูอีก แต่เพิ่นได้พ้นจากมือของเขาไป
ยอห์น 10:40 แล้วเพิ่นออกไป ข้ามแม่น้ำจอร์แดนเลยไปอีก ไปหาหม่องที่โยฮันเริ่มให้การฮับการจุ่มน้ำ แล้วกะไปพักอยู่ฮั่น
ยอห์น 10:41 แล้วมีหลายคนได้ออกมาหาเพิ่น เว้ากันว่า “โยฮัน ผู้ให้จุ่มน้ำฮั้น บ่เคยเฮ็ดเครื่องหมายอันสำคัญอีหยังดอก แต่ว่าคู่อันคู่แนวที่ลาวได้เว้าเถิงซายผู้นี้ กะแม่นความจริงของลาวเมิ้ด”
ยอห์น 10:42 แล้วมีหลายคนที่ได้ฮับเซื่อ วางใจในพระเยซูอยู่หม่องฮั่น
////////// ////////// //////////
