ลูกา – Luke บทที่ 20
ลูกา 20:1 อยู่มามื้อหนึ่ง ตอนที่พระเยซูพวมบอกสอนข่าวดีให้ประซาซนอยู่ในพระวิหาร ได้มีคณะหัวหน้านำเครื่องถวายกับพวกครูบาอาจารย์ฯ กับพวกผู้นำของบ้านเมืองได้มาเผซิญกับพระเยซู
ลูกา 20:2 แล้วถามเพิ่นว่า “เจ้าได้ฮับอนุญาตมาจากผู้ใด บอกมาดู้ คือแม่นใผให้สิทธิ์เจ้าเฮ็ดจั่งซี้”
ลูกา 20:3 แต่พระเยซูตอบเขาว่า “เฮาสิถามพวกเจ้าแนวหนึ่งก่อน ให้บอกมาว่า
ลูกา 20:4 แม่นใผใซ้โยฮันมาบอกประซาซนให้ฮับจุ่มน้ำฮั่น พระเจ้าผู้อยู่เทิงสวรรค์ หรือว่าคนซื่อๆ”
ลูกา 20:5 บัดนี้ พวกเขาเลยปรึกษากันว่า “คั่นพวกเฮาสิตอบว่า ‘พระเจ้าผู้อยู่เทิงสวรรค์’ เขากะสิเว้าให้เฮาว่า ‘คั่นจั่งซั้นเป็นหยังพวกเจ้าคือบ่เซื่อลาว’
ลูกา 20:6 แต่คั่นเฮาสิตอบว่า ‘เป็นนำคนซื่อๆ’ พวกประซาซนสิพากันขว้างปาก้อนหินใส่เฮา ย้อนพวกเขามั่นใจว่าโยฮันฮั้นคือผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้า’
ลูกา 20:7 เขาเลยบอกพระเยซูว่า เขาบ่ฮู้จักว่าแม่นใผสั่ง
ลูกา 20:8 พระเยซูเลยตอบเขาว่า “คั่นจั่งซั้น เฮาสิบ่ได้บอกพวกเจ้าคือกันว่าใผอนุญาตให้เฮาเฮ็ด”
ลูกา 20:9 พอเว้าแล้วพระเยซูตั้งสอนเรื่องเปรียบเทียบให้ประซาซนฟังว่า “มีซายผู้หนึ่งเฮ็ดสวนองุ่น แล้วเลยมอบไว้ให้คนอื่นเซ่า แล้วลาวกะได้เดินทางไปแผ่นดินไกลๆ เป็นเวลาโดนนาน
ลูกา 20:10 พอฮอดยามเก็บเกี่ยวแล้ว เจ้าของสวนได้ส่งทาสใซ้ผู้หนึ่งไปหาพวกคนที่เฮ็ดสวน เพื่อไปเอาหมากเอาผลส่วนที่เป็นค่าเซ่า แต่ว่า พวกคนที่เฮ็ดสวนฮั้นกะพากันซ้อมตีทาสใซ้ไล่คืนเมือมือเปล่า
ลูกา 20:11 แล้วเทื่อที่สอง เจ้าของสวนได้ส่งทาสใซ้ไปอีก แล้วพวกคนที่เฮ็ดสวนฮั้นกะเฆี่ยนตี แล้วเฮ็ดแนวอย่างเป็นตาอายใส่ ไล่หลบเมือมือเปล่าอีกคือเก่า
ลูกา 20:12 แล้วเทื่อที่สาม เจ้าของสวนกะส่งทาสใซ้ไปอีก แล้วพวกคนที่เฮ็ดสวนฮั้นกะเฮ็ดให้เขาเป็นแผลบาดเจ็บหลาย แล้วกะไล่ออกไป
ลูกา 20:13 บัดนี้เจ้าของสวนกะคึดในใจว่า ‘กูสิเฮ็ดจั่งใดดีหน้อกับพวกนี้ เอ้อ กูสิส่งลูกซายโทนที่กูฮักแพงหลายไปเอง พวกเขาพอเห็นคือสิให้เกียรติลูกกูอยู่ดอก’
ลูกา 20:14 แต่ว่าพอพวกซาวสวนเห็นลูกซายเจ้าของสวนกะเลยซุมกันว่า “เอ้อ บักนี้ล่ะสิเป็นผู้ครองมูลพ่อมัน เฮาพากันจัดการฆ่ามันถิ้มสิเป็นหยัง แล้วมูลมังนี้เฮากะสิได้มาเป็นของเฮาเมิ้ด”
ลูกา 20:15 แล้วเขากะไล่ซุกออกไปฆ่าถิ้มอยู่ทางนอกสวน” พอเว้าแล้ว พระเยซูได้ถามพวกที่ฟังอยู่ฮั่นว่า “คึดเบิ่งดู เจ้าของสวนสิเฮ็ดแนวใดกับคนพวกนี้
ลูกา 20:16 ลาวสิต้องกลับมาจัดการทำลายคนเฮ็ดสวนพวกนี้ แล้วยกสวนให้ผู้อื่นเฮ็ด” พอคนอยู่ฮั้นได้ยินแล้วกะเลยเว้าว่า “ขออย่าให้มันเป็นจั่งซั้นเลย”
ลูกา 20:17 พระเยซูกะเบิ่งพวกเขาแล้วเว้าว่า “แล้วเป็นหยังพระคำของพระเจ้าจั่งเขียนไว้ว่า “ก้อนหินที่พวกนายปฏิเสธบ่ยอมฮับฮั่นได้มาเป็นหินมุมเอกที่สำคัญ”
ลูกา 20:18 ผู้ใดเตะสะดุดล้มใส่หินก้อนนี้ โตเขาสิพังทลายลง แต่คั่นหินก้อนฮั่นทับใส่ใผ ผู้ฮั้นสิมุ่นปานผงแป้ง”
ลูกา 20:19 แล้วในโมงฮั้น พวกหัวหน้าคณะผู้นำเครื่องถวาย กับพวกเสมียนคัดลอกพระคำฯ แฮงหาทางที่สิจับพระเยซูให้ได้ ย้อนเขาฮู้ว่า เพิ่นเว้าเรื่องเปรียบเทียบหนิใส่เขา
ลูกา 20:20 เขาจั่งจ้องเบิ่งพระเยซูอยู่ตลอด กับส่งสายลับทำท่าเป็นคนดีไปหาพระเยซู ถ้าจับผิดในความเว้าของเพิ่น เพื่อสิแจ้งจับพระเยซูมอบให้เจ้านายบ้านเมือง
ลูกา 20:21 แล้วพวกสายลับฮั่นได้ถามพระเยซูว่า “อาจารย์ครับ พวกเฮาฮู้ว่าอาจารย์ทั้งเว้าทั้งสอนอย่างถืกต้องเมิ้ด กับบ่ได้เข้าข้างเห็นแก่ผู้ใดเลย
ลูกา 20:22 ซ่อยบอกแหน่ มันสมควรบ้อ ที่พวกยิวเฮาต้องเสียภาษีให้จักรพรรดิซีซาร์”
ลูกา 20:23 แต่พระเยซูฮู้จักกลอุบายของเขาเลยเว้าว่า “เจ้าลองดีเฮาเฮ็ดหยัง
ลูกา 20:24 ให้เฮาเบิ่งเงินเดนาริอันเหรียญหนึ่ง แล้วบอกเฮาว่า แม่นฮูปกับซื่อของใผอยู่ในเหรียญเงินฮั้น” เขาตอบว่า “ของซีซาร์”
ลูกา 20:25 พระเยซูเลยเว้าว่า “จั่งซั่นของๆ ซีซาร์กะมอบให้ซีซาร์ แล้วของๆ พระเจ้ากะมอบให้พระเจ้า”
ลูกา 20:26 แล้วพวกสายลับฮั่นบ่สามารถจับผิดความเว้าของพระเยซูต่อหน้าพวกประซาซนได้ แล้วเขากะงึดในคำตอบของพระเยซูเลยบ่ปากอีก
ลูกา 20:27 แล้วมีนักศาสนาอีกพวกหนึ่งซื่อว่าพวกสะดูสี พวกนี้ถือกันว่า บัดตายไปบ่มีการคืนมาอีก พวกเขามาหาพระเยซู
ลูกา 20:28 ถามว่า “อาจารย์ครับ โมเสสได้เขียนบอกไทเฮาไว้ว่า ผู้ที่แต่งงานกันแล้วยังบ่ทันมีลูก คั่นตายปะเมีย น้องซายต้องเอาเอื้อยใภ้มาเป็นเมีย เพื่อสืบแทนอ้าย
ลูกา 20:29 บัดนี้ มีผู้ซายเป็นอ้ายน้องกันเจ็ดคน อ้ายกกเอาเมียแล้วตายปะก่อน บ่ทันมีลูก
ลูกา 20:30 แล้วน้องซายผู้ที่สองกะเอาเอื้อยใภ้มาเป็นเมียแทนอ้ายผู้กก แล้วกะตายปะอีก บ่ทันมีลูกคือกัน
ลูกา 20:31 แล้วน้องซายผู้ที่สามกะเอาเอื้อยใภ้มาเป็นเมียคือกัน แล้วพวกเขาเฮ็ดแบบนี้จนเมิ้ดทั้งเจ็ดคน ตายปะเมิ้ด บ่มีลูกจักคน
ลูกา 20:32 แล้วในที่สุด แม่ญิงกะตายคือกัน
ลูกา 20:33 จั่งซั้น บัดฮอดยามคนสิคืนมาแต่ตายพู้น แม่ญิงผู้นี้สิเป็นเมียของใผกันแน่ ย้อนเคยเป็นเมียของคนเมิ้ดทั้งเจ็ดมาแล้ว”
ลูกา 20:34 พระเยซูกะตอบว่า “มีแต่ในยุคนี้ซื่อๆ ที่คนกินดองเป็นผัวเมียกัน
ลูกา 20:35 แต่สำหรับผู้ที่นับว่าสมควรสิคืนมาแต่ตาย มีซีวิตต่อในยุคหน้าพู้น พวกเขาสิบ่กินดองเป็นผัวเมียกันอีกคือจั่งยุคนี้ดอก
ลูกา 20:36 แล้วพวกเขาฮั่นสิบ่ตายอีกจักเทื่อ สิมีซีวิตยั่งยืนอยู่ตลอดแบบเทวทูตของพระเจ้า ย้อนว่าพวกเขาเป็นลูกของพระเจ้า ผู้มีสิทธ์มีส่วนในการคืนมาแต่ตาย
ลูกา 20:37 แล้วแม้นแต่โมเสส ในบ่อนลาวเขียนเถิงพุ่มไม้ที่ไฟลุกแต่บ่ไหม้ฮั่น ลาวได้เอิ้นพระเจ้าว่า เป็นพระผู้เป็นเจ้าของ อับราฮัม กับของอิสอัค กับของยาโคบ
ลูกา 20:38 จั่งซั้น พระเจ้าหนิเป็นพระผู้เป็นเจ้าของคนเป็น บ่แม่นของคนตาย ย้อนว่าคนเฮาหนิ มีซีวิตอยู่ได้ย้อนพระเจ้า แล้วกะมีซีวิตอยู่เพื่อพระเจ้า”
ลูกา 20:39 พระเยซูเว้าแล้ว พวกเสมียนฯ ผู้ลางคนได้เว้าว่า “อาจารย์ครับ เจ้าเว้าแม่นแล้ว”
ลูกา 20:40 เขาเว้าจั่งซี้ย้อนบ่กล้าถามอีหยังเพิ่นอีกต่อไป
ลูกา 20:41 แล้วพระเยซูกะเลยถามเขาว่า “มันสิเป็นไปได้บ้อที่คนเว้ากันว่าพระผู้โปรดโลกฮั่น สิเป็นลูกเป็นหลานในเซื้อสายของเพิ่น
ลูกา 20:42 ย้อนว่า กษัตริย์ดาวิดเองกะยังเขียนไว้ในหนังสือบทเพลงสดุดีเล็งเถิงพระผู้โปรดฮั่นว่า “พระเจ้าได้บอกนายซีวิตของผู้ข้าฮั่นว่า “ให้เจ้านั่งถ้าอยู่ทางขวาของเฮาซะก่อนเด้อ
ลูกา 20:43 กว่าเฮาเอาซนะพวกศัตรูของเจ้า ให้มันเป็นหม่องเหยียบวางเท้าให้เจ้า'”
ลูกา 20:44 บัดนี้ คั่นกษัตริย์ดาวิดเอิ้นพระผู้โปรดฮั่นว่า “นายซีวิตผู้ข้า” พระผู้ฮั่นสิเป็นลูกหลานของกษัตริย์ดาวิดได้จั่งใด”
ลูกา 20:45 ตอนอยู่หน้าคู่คนฮั้น พระเยซูได้บอกพวกลูกศิษย์ของเพิ่นว่า
ลูกา 20:46 “ให้ระวังพวกเสมียนฯ นี้เด้อ ย้อนพวกเขามักนุ่งเสื้อคุมยาว ให้คนนับหน้าถือตา คำนับอยู่กลางตลาด แล้วกะซอกนั่งแต่หม่องสูงซึ่งมีเกียรติในธรรมศาลา กับในงานกินเลี้ยงต่างๆ นำ
ลูกา 20:47 พวกเขาล่ะ มักทำท่าอธิษฐานเว้านำพระเจ้ายาวๆ ปานคนจบคนดี แต่พวกนี้ซอกโกงพวกแม่ม่ายเอาเฮือนซานของเขา พวกนี้ล่ะสิเป็นโทษหนักหลายกว่าหมู่”
////////// ////////// //////////
