ลูกา – Luke บทที่ 19
ลูกา 19:1 แล้วพระเยซูได้เข้าเมืองเยรีโคตอนเพิ่นพวมสิผ่านไป
ลูกา 19:2 แล้ว นี่แน่ะ มีคนหนึ่งซื่อนายศักเคียส เป็นหัวหน้าพวกคนเก็บภาษี แล้วเขากะฮั่งมีหลาย
ลูกา 19:3 ศักเคียสหนิลาวเป็นคนเตี้ย อยากเห็นพระเยซูพอแฮง แต่มีคนบังเลยเห็นบ่ได้
ลูกา 19:4 ลาวเลยแล่นออกไปก่อน ไปปีนขึ้นต้นหมากเดื่อ ถ้าเบิ่งพระเยซูสิผ่านมา
ลูกา 19:5 แล้วพอพระเยซูมาฮอดฮั่น กะเหลียวขึ้นเบิ่งศักเคียส เว้าว่า “ศักเคียสๆ ลงมาไวๆ เด้อ มื้อนี้เฮาสิไปพักอยู่เฮือนเจ้า”
ลูกา 19:6 ศักเคียสกะเลยฟ้าวลงมาต้อนฮับพระเยซู ดีใจอย่างใหญ่
ลูกา 19:7 พอพวกไทบ้านเห็น กะพากันโจมตีพระเยซูที่เพิ่นสิไปเป็นแขกอยู่ในเฮือนของคนขี้บาปจั่งซี้
ลูกา 19:8 แล้วศักเคียสกะหยุดยืน แล้วเว้าปันพระเยซูฟังว่า “นายผู้ข้าเอ้ย แต่นี้ไปข้าวของเงินทองที่ผู้ข้ามีอยู่ กะสิแบ่งให้พวกคนจนเคิ่งหนึ่ง กับผู้ใดที่ผู้ข้าเคยขี้โกงมากะสิเอาทดแทนให้เขาสี่เท่าเลย”
ลูกา 19:9 แล้วพระเยซูเว้าว่า “มื้อนี้ล่ะ ความรอดพ้นได้มาฮอดเฮือนนี้ มันสมควรแล้วย้อนเขาเป็นลูกในเซื้อสายของอับราฮัมฮั่นคือกัน
ลูกา 19:10 คือเฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์ได้ลงมาเพื่อซอกหาผู้ที่หลงหายไป แล้วโปรดให้เขารอดพ้น”
ลูกา 19:11 ตอนฮั้น พอพระเยซูไปใกล้สิฮอดเมืองเยรูซาเล็มแล้ว เพิ่นเลยใซ้โอกาสที่สิเว้าคำเปรียบ เทียบให้พวกเขาฟังอีก ย้อนว่าพวกประซาซนที่พวมฟังเพิ่น เข้าใจว่าแผ่นดินของพระเจ้าฮั่นสิตั้งขึ้นในไวๆ หนิ
ลูกา 19:12 จั่งซั้นพระเยซูเว้าว่า “มีพญาผู้หนึ่งได้เดินทางไปแผ่นดินไกลๆ เพื่อไปฮับมอบสิทธิ์เป็นพญาของแผ่นดินฮั้นนำ แล้วกะสิหลบมาอีก
ลูกา 19:13 แต่ก่อนสิไปฮั่น เพิ่นกะได้เอิ้นทาสใซ้ของเพิ่นสิบคนมาฮ่วมกัน แล้วมอบเงินสิบมินาไว้ให้เขา สั่งว่า ‘ให้เฮ็ดกิจการจนกว่าเฮาหลบมาเด้อ’
ลูกา 19:14 บัดนี้ ประซาซนของนายกะซังลาว เลยส่งคณะผู้แทนตามหาบอกว่า “พวกเฮาบ่ต้องการให้เจ้าหลบมาเป็นผู้ปกครองเหนือพวกเฮาอีกต่อไป”
ลูกา 19:15 แล้วมันเป็นไปที่ว่า บัดลาวหลบเมือจากการตั้งเป็นพญาของแผ่นดินไกลฮั่น กะเลยเอิ้นพวกทาสใซ้ที่ลาวได้มอบเงินไว้ฮั่น มาให้รายงานโตเพื่อฮู้จักว่าพวกเขาค้าขายได้กำไรหลายฮาวใดแต่ละคน
ลูกา 19:16 บัดนี้ ทาสใซ้คนแรกได้เข้าไปหาพญา บอกว่า ‘เงินมินาของนายฮั่นได้กำไรมาอีกสิบมินา’
ลูกา 19:17 พญาเลยชมว่า ‘เจ้าเป็นทาสใซ้ที่เฮ็ดดีหลาย บัดนี้ ย้อนว่าเจ้าซื่อสัตย์ในของเล็กๆ น้อยๆ เฮาสิมอบสิทธิ์ให้เจ้าปกครองสิบเมือง’
ลูกา 19:18 แล้วทาสใซ้คนที่สองได้เข้าไปหาพญา บอกว่า ‘เงินมินาของนายฮั่นได้กำไรมาอีกห้ามินา’
ลูกา 19:19 แล้วพญาชมคือกัน เว้าว่า ‘เฮาสิมอบสิทธิ์ให้เจ้าปกครองห้าเมือง’
ลูกา 19:20 แล้วมีทาสใซ้อีกคนหนึ่งเข้ามาบอกพญาว่า “นี่เด เงินมินาของนาย ผู้ข้าเอาผ้าห่อเมี้ยนไว้อย่างดี
ลูกา 19:21 ผู้ข้าหย้านนาย ย้อนว่านายเป็นคนเคร่งครัด ได้เรียกร้องกำไรจากแนวที่นายบ่ได้ลงไว้ กับเก็บเกี่ยวแนวที่นายบ่ได้หว่านลง”
ลูกา 19:22 นายเลยเว้าว่า “เฮาสิตัดสินตามความเว้าจากปากของเจ้าเอง ไอ้ซาติซั่วฮ้ายหนิ คั่นเจ้าฮู้ว่าเฮาเรียกร้องกำไรจากแนวที่เฮาบ่ได้ลงไว้ กับเก็บเกี่ยวแนวที่เฮาบ่ได้หว่านลง
ลูกา 19:23 เป็นหยังเจ้าคือบ่เอาเงินของเฮาไปฝากธนาคารไว้ อย่างน้อยเฮากะสิได้คืนมาพร้อมดอกเบี้ยบัดเฮาหลบมา’
ลูกา 19:24 เว้าแล้วนายกะสั่งพวกคนที่ยืนอยู่ฮั่นให้เอาเงินมินามาจากทาสใซ้ผู้ฮั้น แล้วให้ทาสใซ้ผู้มีเงินสิบมินาฮั่น
ลูกา 19:25 แต่พวกเขาเว้ากับนายว่า “นายเอ้ย ผู้ฮั้นมีเงินสิบมินาอยู่แล้ว”
ลูกา 19:26 นายตอบว่า “สำหรับผู้ที่มีแล้วกะสิเพิ่มให้เขาอีก แต่ส่วนผู้ที่บ่มี แม้นแต่แนวที่เขามีอยู่ เดียวกะสิเอาจากเขาไปเมิ้ด
ลูกา 19:27 แล้วสำหรับพวกศัตรูที่ได้กบฏต่อเฮาฮั้น บ่อยากให้เฮาปกครองเหนือฮั่น ให้จับมาประหารต่อหน้าเฮาโลด”
ลูกา 19:28 พอพระเยซูเว้าเรื่องเปรียบเทียบฮั่นแล้ว เพิ่นกะได้ย่างนำหน้าออกก่อน ขึ้นไปทางเมืองเยรูซาเล็ม
ลูกา 19:29 พอไปใกล้สิฮอดบ้านเบธฟายีกับบ้านเบธานี อยู่ภูเขาที่เอิ้นกันว่าภูมะกอกเทศ แล้วพระเยซูได้ใซ้ลูกศิษย์ของเพิ่นสองคนเข้าไปในหมู่บ้าน
ลูกา 19:30 บอกว่า “ให้เข้าไปในหมู่บ้าน แล้วสิเห็นลาหนุ่มโตหนึ่งผูกอยู่ ที่ยังบ่ทันมีใผขึ้นขี่หลังมันจักเทื่อ แล้วให้จูงมาพี้โลดเด้อ”
ลูกา 19:31 แล้วคั่นมีผู้ใดถามกะให้บอกเขาว่า “นายต้องการสิใซ้”
ลูกา 19:32 พอลูกศิษย์เข้าไปในหมู่บ้านกะเห็นลาหนุ่มโตฮั่นตามที่พระเยซูบอกไว้
ลูกา 19:33 ตอนเขาพวมแก้เซือกอยู่ฮั่น เจ้าของลาเลยถามว่า “เจ้าแก้เซือกลาเฮ็ดหยัง”
ลูกา 19:34 ลูกศิษย์ของพระเยซูกะตอบว่า “นายเฮาต้องการสิใซ้”
ลูกา 19:35 บัดนี้ พวกลูกศิษย์กะจูงลาฮั่นมาให้พระเยซู แล้วเอาเสื้อคลุมของเขาปูเทิงหลังมัน แล้วซ่อยพระเยซูขึ้นนั่งเทิงหลังลา
ลูกา 19:36 พวมไปอยู่ฮั่น พวกประซาซนกะพากันเอาเสื้อคลุมของโตปูลงใส่ทาง
ลูกา 19:37 พอเพิ่นใกล้สิลงไหล่เขามะกอกเทศฮั่น พวกลูกศิษย์ทั้งเมิ้ดกะพากันฮ้องสรรเสริญพระเจ้าด้วยเสียงดัง ย้อนการอัศจรรย์อันยิ่งใหญ่ที่เขาได้เห็นเพิ่นเฮ็ด
ลูกา 19:38 ฮ้องพร้อมกันว่า “สาธุการ ขอทรงพระเจริญ กษัตริย์ผู้เสด็จมาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า ขอให้มีสันติภาพในสวรรค์ กับพระสิริในที่สูงสุดเทอญ”
ลูกา 19:39 แต่พวกคณะฟาริสีผู้ลางคนที่อยู่นำฮั่น ได้เอิ้นท้วงพระเยซูว่า ‘อาจารย์ ให้ห้ามปรามลูกศิษย์ไว้ บ่ให้เว้าแนวฮั้น’
ลูกา 19:40 แต่พระเยซูบอกเขาว่า “คั่นคนพวกสิเซายกย่องสรรเสริญ แม่นแต่พวกก้อนหินแนวหมู่นี้กะสิฮ้องขึ้นมาโลด”
ลูกา 19:41 พอพระเยซูไปใกล้สิฮอดแล้วเหลียวเห็นเมืองเยรูซาเล็ม จั่งฮ้องไห้น้ำตาไหล
ลูกา 19:42 เว้าว่า “โอ้ยน้อ อ้ายเอ้ย คั่นพวกเจ้าฮู้จักแนวทางสันติภาพฮั้น ในเฉพาะมื้อนี้เอง แต่เดี๋ยวนี้ทางฮั้น ถืกปิดบังไว้จากตาพวกเจ้าแล้ว
ลูกา 19:43 แล้วอีกบ่โดนพวกศัตรูของพวกเจ้าสิมาตั้งทัพอ้อมปิดพวกเจ้าไว้เมิ้ดคู่ทาง
ลูกา 19:44 แล้วสิถล่มเจ้าอยู่บ่เซาจนกว่าเมืองสิฮาบปานหน้ากอง ตึกหินสิพังลงแตกมุ่นไปเมิ้ดบ่เหลือวางเทินกันจักก้อน ย้อนว่าเจ้าบ่ฮู้จักซ้ำ ยามเวลาที่พระผู้ โปรดเสด็จลงมาเยี่ยมเจ้า”
ลูกา 19:45 พอพระเยซูไปฮอดแล้ว เพิ่นกะเข้าไปในเดิ่นพระวิหาร ไล่พวกคนที่ค้าขายหากำไรนำประซาซนให้หนีออกไป
ลูกา 19:46 พร้อมเว้ากับพวกเขาว่า “มีคำเขียนไว้ว่า เฮือนของเฮาเป็นหม่องอธิษฐานเว้านำพระเจ้า แต่ว่าพวกเจ้ามาเฮ็ดเป็นถ้ำของพวกโจร”
ลูกา 19:47 แล้วพระเยซูได้สั่งสอนประซาซนในเดิ่นพระวิหารฮั่นคู่มื้อ แต่ว่าคณะหัวหน้านำเครื่องถวาย กับพวกครูบาอาจารย์ฯ กับพวกผู้นำของบ้านเมือง ได้พยายามหาทางสิจัดการพระเยซู
ลูกา 19:48 แต่พวกเขาเฮ็ดบ่ได้ ย้อนว่าประซาซนมักถ้าฮับฟังแต่คำสอนของเพิ่น
////////// ////////// //////////
