ลูกา – Luke บทที่ 17
ลูกา 17:1 แล้วพระเยซูบอกลูกศิษย์ต่ออีก ว่า “แนวที่ให้สะดุดฮั่นมันกะต้องมีมาแน่นอน แต่ระวังพินาศเด้อ ผู้ที่เป็นเหตุให้ลูกของพระเจ้าสะดุด
ลูกา 17:2 ผู้ฮั้นสมควรสิถืกหินโม่ผูกห้อยใส่คอแล้วโยนลงทะเล ดีกว่าปล่อยเขาไว้เป็นเหตุให้ผู้เล็ก น้อยในพระเจ้าสะดุดไป
ลูกา 17:3 ระวังกันไว้ให้ดีเด้อ คั่นพี่น้องผู้ใดเฮ็ดความผิดบาปใส่เจ้า กะให้ตักเตือนบอกเขาไว้ แล้วคั่นแม่นเขาสำนึกกลับใจกะอภัยให้เขา
ลูกา 17:4 แล้วคั่นแม่นเขาสิเฮ็ดผิดใส่เจ้ามื้อละเจ็ดเทื่อ แล้วมาขออภัยยอมฮับผิดคู่เทื่อกะอภัยให้เขา”
ลูกา 17:5 แล้วพวกทูตพิเศษที่พระเยซูตั้งไว้ฮั่นได้เว้านำเพิ่นว่า “ซ่อยเพิ่มความเซื่อให้พวกผู้ข้าแหน่”
ลูกา 17:6 พระเยซูเลยเว้าว่า “คั่นแม่นพวกเจ้ามีความเซื่อน้อย ส่ำเม็ดผักมัสตาร์ด กะสิสามารถบอกต้นไม้หนิให้ถอนออกย้ายไปตั้งอยู่กลางทะเล แล้วมันกะสิฟังความเจ้า
ลูกา 17:7 แล้วแม่นใผในพวกเจ้าเคยมีทาสฮับใซ้ออกไปไถนา หรือเลี้ยงแกะ แล้วพอเขากลับมายามมื้อแลง เคยเซิญให้เขานั่งลงกินข้าวโลด มีบ้อ
ลูกา 17:8 ตามธรรมดาเจ้าของเฮือนสิสั่งทาสใซ้ให้เปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมโตเฮ็ดแนวกินให้ลาวกินอิ่มซะก่อน แล้วจั่งค่อยให้เขากินนำหลังแม่นบ่
ลูกา 17:9 เจ้าของเฮือนสิขอบใจยกย่องทาสใซ้ของลาวบ้อ ย้อนทาสใซ้ได้เฮ็ดตามหน้าที่ของเขา เฮาว่าลาวบ่ขอบใจดอก
ลูกา 17:10 จั่งซั่นพวกเจ้ากะคือกัน บัดได้ปฏิบัติตามคำสั่งเมิ้ดคู่แนว พวกเจ้าต้องยอมฮับว่าโตเองบ่สมควรสิได้รับเกียรติพิเศษอีหยัง ย้อนเพียงแต่เฮ็ดตามหน้าที่ซื่อๆ”
ลูกา 17:11 แล้วมันเป็นไปที่ว่า ตอนพระเยซูพวมไปกรุงเยรูซาเล็มฮั่น เพิ่นได้ผ่านระหว่างเขตสะมาเรียกับเขตกาลิลี
ลูกา 17:12 บัดนี้ เพิ่นได้เข้าไปในหมู่บ้านหนึ่ง แล้วในหมู่บ้านฮั้นมีคนเป็นขี้ทูตสิบคน ได้เข้ามาหาเพิ่นยืนอยู่แต่ไกล
ลูกา 17:13 แล้วพวกเขาพากันเอิ้นใส่เพิ่นว่า “พระเยซู นายผู้ข้าเอ้ย ขอเมตตาซ่อยพวกผู้ข้าแหน่ท้อน”
ลูกา 17:14 พอพระเยซูเห็นเลยบอกเขาว่า “ให้ไปหาพวกนำเครื่องถวายเด้อ แล้วให้เขาตรวจเบิ่งพวกโตเจ้า” แล้วตอนพวกเขาพวมไปอยู่ฮั่น เขาได้เซาเป็นขี้ทูตเมิ้ดคู่คน
ลูกา 17:15 แต่ว่าในสิบคนหนิมีแค่ผู้เดียวบัดพอฮู้เมือว่าโตเซาเป็นขี้ทูต เขาเลยหันกลับมาหาพระเยซู แล้วยกย่องสรรเสริญพระเจ้าอย่างใหญ่ด้วยเสียงดัง
ลูกา 17:16 แล้วก้มกราบเท้าขอบพระคุณพระเยซู แล้วผู้นี้เป็นคนสะมาเรีย
ลูกา 17:17 พระเยซูเลยบอกเขาว่า “เฮาได้ปัวสิบคนบ่แม่นบ้อ แล้วเก้าคนฮั่นอยู่ใส
ลูกา 17:18 คือบ่มีผู้อื่นบ้อ ที่หันหลบมาสรรเสริญพระเจ้า นอกจากคนต่างซาติผู้เดียวนี้
ลูกา 17:19 แล้วพระเยซูบอกคนสะมาเรียผู้ฮั่นว่า “ให้ลุกไปนำทางของเจ้าซะ ที่เจ้าเซาเป็นดีแนวนี้กะย้อนเจ้ามีความเซื่อในเฮา”
ลูกา 17:20 แล้วตอนฮั้น พระเยซูได้ถืกพวกคณะฟาริสีแกล้งถามเถิงแผ่นดินของพระเจ้า ว่าสิมาตั้งมื้อใด พระเยซูเลยตอบเขาว่า “แผ่นดินของพระเจ้าฮั้น บ่ได้มาด้วยการสังเกตด้วยตาดอก
ลูกา 17:21 กับบ่มีใผสิเว้ากันว่า “เบิ่งอยู่นี้ เบิ่งอยู่ฮั้น ย้อนว่า แผ่นดินของพระเจ้าหม่องเพิ่นเป็นใหญ่ฮั้น กะอยู่ในซีวิตจิตใจของเจ้า”
ลูกา 17:22 แล้วพระเยซูบอกลูกศิษย์ของเพิ่นว่า “สิมียามมาฮอดที่พวกเจ้าสิอยากเห็นมื้อของเฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์มาฮอด แต่สิบ่ได้เห็น
ลูกา 17:23 แล้วสิมีคนมาเว้าว่า ‘เพิ่นมาแล้ว อยู่พู้น อยู่พี้’ แต่ว่าอย่าหลงติดตามพวกเขาเด้อ
ลูกา 17:24 ย้อนว่าบัดฮอดยามเฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์สิมาฮั้น สิฮู้สิเห็นทั่วกันเมิ้ด คือปานฟ้าเหลื้อมแจ้งไปเมิ้ดทั่วท้องฟ้า
ลูกา 17:25 แต่ก่อนสิฮอดยามฮั้น เฮาสิต้องทนทุกข์ทรมานหลายแนว แล้วถืกคนสมัยนี้ปฎิเสธบ่ยอมฮับ
ลูกา 17:26 แล้วบัดฮอดยามเฮาสิมาฮั้น มันสิเป็นไปคือกันกับสมัยโนอาห์ฮั่น
ลูกา 17:27 คือตอนฮั้นพวกคนกะมัวแต่กินแต่เมา ผูกข้อต่อแขนเป็นผัวเมียกัน จนฮอดมื้อโนอาห์ได้เข้าไปอยู่ในเฮือใหญ่ แล้วน้ำท่วมได้มาทำลายคนพวกฮั้นให้พินาศเมิ้ด
ลูกา 17:28 แล้วในสมัยของเฒ่าโลทกะคือกัน พวกคนมัวแต่กินแต่เมา ค้าขายหาอยู่หากิน เฮ็ดไฮ่ใส่นา ปุกเล้าปุกเฮือนอึกทึก
ลูกา 17:29 แต่ว่ามื้อที่พระเจ้านำเฒ่าโลทออกจากเมืองโสโดมฮั่น ไฟกำมะถันของพระเจ้าฮั้น ได้ตกลงมาแต่เทิงท้องฟ้า เผาไทเมืองโสโดมฉิบหายวายวอดเมิ้ด
ลูกา 17:30 แล้วในมื้อที่เฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์สิมาเปิดเผย มันกะสิเป็นคือกันหนิล่ะ
ลูกา 17:31 ในมื้อฮั้น ผู้ที่อยู่เทิงดาดฟ้า แล้วมีของอยู่ในเฮือน กะอย่าให้ลงไปเก็บเอาไปนำเด้อ กับผู้ที่อยู่ท่งนา อย่าสู่หลบคืนเมือบ้านเด้อ
ลูกา 17:32 ให้คึดเบิ่งดู เมียของโลทฮั่น
ลูกา 17:33 คือผู้ใดกะตามที่พยายามเอาโตรอด ผู้ฮั้นสิบ่ได้รอด แต่ผู้ที่ยอมสละซีวิตของโต ผู้ฮั้นกะสิได้ซีวิตรอด
ลูกา 17:34 แล้วในคืนมื้อที่เฮาสิมาฮั่น สองคนที่นอนอยู่เตียงเดียวกัน สิถืกเอาไปผู้หนึ่ง แล้วละไว้อีกผู้หนึ่ง”
ลูกา 17:35 แล้วแม่ญิงที่โม่แป้งอยู่นำกัน สิถืกเอาไปผู้หนึ่ง แล้วละไว้อีกผู้หนึ่ง”
ลูกา 17:36 กับสองคนที่เฮ็ดเวียกงานนำกันอยู่ท่งนา สิถืกเอาไปผู้หนึ่ง แล้วละไว้อีกผู้หนึ่ง”
ลูกา 17:37 แล้ว พวกคนอยู่ฮั่นถามเพิ่นว่า “สิเกิดขึ้นอยู่ใส อาจารย์เอ้ย” พระเยซูตอบว่า “มีซากศพอยู่ใส กะสิเห็นหมู่อีแฮ้งตอมอยู่ฮั่น”
////////// ////////// //////////
