ลูกา – Luke บทที่ 16
ลูกา 16:1 แล้วพระเยซูเว้ากับลูกศิษย์อีกว่า “มีเศรษฐีคนหนึ่งที่มีเสมียน อยู่มามีการฟ้องต่อเศรษฐีบอกว่า เสมียนของเขาใซ้ทรัพย์ของเขาอย่างฟุ่มเฟือย
ลูกา 16:2 จั่งซั้น เศรษฐีเลยเอิ้นเสมียนฮั่นมาสอบถามว่า ‘ที่เฮาได้ยินมาฮั้นแม่นอีหลีบ้อ ให้รายงานโตเดียวนี้ แต่นี้ต่อไปเจ้าสิบ่ได้เป็นเสมียนของเฮาอีก’
ลูกา 16:3 แล้วเสมียนคึดในใจว่า “สิเฮ็ดจั่งใดดีนอ นายสิไล่ออกจากงานแล้ว สิไปรับจ้างขุดดินขุดดอนกะสู้บ่ไหว สิไปขอทานกะอายคน
ลูกา 16:4 เออ คึดออกแล้ว บัดกูตกงานแล้ว พวกลูกหนี้นายกะสิได้ฮับกูไว้ในเฮือนของเขา”
ลูกา 16:5 แล้วเสมียนฮั่นกะเอิ้นลูกหนี้ของนายคู่คนมา ถามคนแรกว่า ‘เจ้าเป็นหนี้นายข้อยหลายฮาวใด’
ลูกา 16:6 ลูกหนี้ตอบว่า ‘เป็นหนี้น้ำมันมะกอกร้อยปิ๊บ’ เสมียนเลยบอกว่า ‘เอาบัญซีเจ้ามาแก้เป็นห้าสิบปิ๊บไวๆ’
ลูกา 16:7 แล้วเสมียนไปถามอีกผู้หนึ่งว่า ‘เจ้าเด เป็นหนี้นายข้อยหลายฮาวใด’ ลูกหนี้กะตอบว่า ‘เป็นหนี้ข้าวสาลีร้อยกระสอบ’ เสมียนบอกว่า ‘เอาบัญซีเจ้ามาแก้เป็นแปดสิบโลด’
ลูกา 16:8 แล้วเศรษฐียอมฮับว่าเสมียนผู้บ่เป็นธรรมฮั้น ได้เฮ็ดฉลาดอีหลี สรุปความแล้วคนฝ่ายโลกนี้ ฉลาดกว่าลูกของพระเจ้าด้วยซ้ำ
ลูกา 16:9 บัดนี้ เฮาบอกเจ้าไว้ ว่า ให้สร้างเพื่อนให้โตเองหลายคนด้วยเงินในทางอธรรม แล้วบัดซีวิตเจ้าเมิ้ดไป เจ้าสิถืกฮับเอาไปไว้อยู่ในเฮือนอมตะ
ลูกา 16:10 คือ ผู้ที่สัตย์ซื่อในของเล็กๆ น้อยๆ ผู้ฮั้นกะสิสัตย์ซื่อในสิ่งยิ่งใหญ่สำคัญนำ แต่ว่าผู้ใดบ่สัตย์ซื่อในของเล็กๆ น้อยๆ ผู้ฮั้นกะสิบ่สัตย์ซื่อในสิ่งใหญ่สำคัญคือกัน
ลูกา 16:11 จั่งซั่น คั่นพวกเจ้าบ่สัตย์ซื่อในเรื่องทรัพย์สมบัติทางโลกอธรรมนี้ แล้วแม่นใผสิไว้ใจมอบทรัพย์สมบัติอันแท้จริงไว้ให้เจ้า
ลูกา 16:12 คือคั่นเจ้าบ่เคยสัตย์ซื่อในของคนอื่น ใผสิกล้ามอบของมีค่าให้เป็นของเจ้าได้
ลูกา 16:13 บ่มีใผสามารถฮับใซ้นายสองคนพร้อมกันได้ คั่นจั่งซั่นกะสิซังนายผู้หนึ่ง แล้วฮักอีกผู้หนึ่ง หรือสิสัตย์ซื่อต่อนายผู้หนึ่ง แล้วสิดูถูกอีกผู้หนึ่ง คือว่าเจ้าสิปรนนิบัติฮับใซ้พระเจ้ากับทรัพย์สินเงินทองพร้อมกันกะเป็นไปบ่ได้”
ลูกา 16:14 แล้วฝ่ายพวกฟาริสี พอได้ยินแนวนี้ พวกเขากะพากันลบหลู่เย้ยหยันพระเยซูย้อนว่าเขาฮักเงินทองหลาย
ลูกา 16:15 พระเยซูเลยบอกเขาว่า “พวกเจ้ามักวางท่าทางว่าเป็นคนถืกคนแม่นต่อหน้าคนทั้งหลาย แต่พระเจ้าฮู้จักใจของพวกเจ้าอยู่แล้วๆ แนวที่คนนับถืออย่างสูงฮั่น เป็นตาหน่ายในสายตาของพระเจ้า
ลูกา 16:16 คือสมัยกฎบัญญัติกับผู้เป็นปากเป็นเสียงได้เป็นใหญ่อยู่จนฮอดโยฮันผู้ให้ฮับจุ่มน้ำฮั้น แล้วตั้งแต่ฮั้นมาเป็นสมัยป่าวประกาศข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า แล้วคู่คนพยายามสิแย่งซิงกันเข้าไปให้ได้
ลูกา 16:17 แต่ว่า ฟ้ากับดินสิผ่านพ้นไปก่อน ง่ายกว่าข้อเล็กๆ น้อยๆ ในกฎบัญญัติฮั้นสิล่วงหลุดไป
ลูกา 16:18 คือผู้ใดที่ปะเมียของโต แล้วเอาเมียใหม่กะผิดประเวณีแล้วๆ ผู้ใดไปเอาเมียผู้ถืกปะฮั้นมาเป็นเมียกะผิดประเวณีคือกัน”
ลูกา 16:19 “แล้ว มีเศรษฐีผู้หนึ่งใส่เสื้อกษัตริย์สีม่วงอย่างดี อยู่กินอย่างฟุ่มเฟือยอยู่คู่มื้อ
ลูกา 16:20 กับมีคนขอทานคนหนึ่งซื่อ ลาซารัส มีบาดแผลเต็มโต ถืกคนหามมาปะไว้อยู่หน้าประตูฮั้วเศรษฐีผู้ฮั้น
ลูกา 16:21 เขาคึดอยากกินเศษอาหารที่ตกจากโต๊ะของเศรษฐีผู้ฮั่น นอกจากฮั้นพวกหมากะมาเลียบาดแผลเขา
ลูกา 16:22 อยู่มาลาซารัสคนขอทานฮั่นได้ตาย แล้วเทวทูตได้ฮับเอาวิญญาณเขาไปไว้ในอ้อมอกของอับราฮัมอยู่เทิงสวรรค์ เศรษฐีกะตายคือกัน แล้วเอาไปฝังไว้
ลูกา 16:23 บัดนี้เศรษฐีฮั่นพวมถืกทรมานอยู่ในนรก ได้เหลียวขึ้นเห็นอับราฮัมอยู่แต่ไกลๆ กับเห็นลาซารัสอยู่ในอ้อมอกของลาว
ลูกา 16:24 แล้วเศรษฐีเลยฮ้องใส่อับราฮัมว่า “พ่อเอ้ย อีตนผู้ข้าแหน่ท้อน ขอใซ้ลาซารัสเอานิ้วมือจุ่มน้ำมาแตะลิ้นผู้ข้าให้เย็นแหน่ ผู้ข้าพวมถืกทรมาน ออกฮ้อนออกรนอยู่ในแปวไฟหนิ”
ลูกา 16:25 แต่อับราฮัมบอกว่า “ลูกเอ้ย เจ้าบ่คึดเห็นบ้อ ตอนเจ้ายังมีซีวิตอยู่เจ้าได้รับแต่แนวดีๆ แล้วลาซารัสหนิบ่เคยได้ดีหยังเลยแต่ว่าเดียวนี้เขาได้รับความอบอุ่นปลอบใจ แล้วเจ้ามีแต่ความทุกข์ทรมาน
ลูกา 16:26 นอกจากฮั้น มีเหวใหญ่กว้าง ขวางไว้อยู่ระหว่างเฮาทั้งสอง เพื่อว่าใผคึดอยากข้ามไปหากันมันกะเป็นไปบ่ได้”
ลูกา 16:27 เศรษฐีกะเลยขออีกว่า ‘บ่ซั่นซ่อยใซ้ลาซารัสไปบ้านพ่อผู้ข้าแหน่
ลูกา 16:28 ผู้ข้ามีน้องซายห้าคน ผู้ข้าบ่อยากให้เขาตกนรกทนทุกข์ทรมานนำผู้ข้าอยู่นี้’
ลูกา 16:29 แต่อับราฮัมบอกว่า ‘เขามีพระธรรมของโมเสสกับของพวกผู้เป็นปากเป็นเสียง ให้พวกเขาฟังฮั้นเอา’
ลูกา 16:30 แล้ว เศรษฐีเลยว่า ‘มันยังบ่ได้ พ่อเอ้ย แต่คั่นมีคนเป็นขึ้นมาจากตายไปบอกเขา คือสิกลับใจโลด’
ลูกา 16:31 แต่อับราฮัมบอกเศรษฐีว่า ‘คั่นพวกเขาบ่ฟังพระธรรมของโมเสสกับของพวกผู้เป็นปากเป็นเสียงฮั้น แม้นแต่สิมีคนเป็นขึ้นมาจากตายไปบอก เขากะยังสิบ่ยอมฟังคือกัน’
////////// ////////// //////////
