ลูกา – Luke บทที่ 13

ลูกา 13:1 แล้วมีลางคนอยู่ฮั่นได้ยกเรื่องพวกคนกาลิลีให้พระเยซูฟัง ตอนที่ปีลาตสั่งปนเลือดของพวกเขากับเลือดเครื่องบูซาของเขา

ลูกา 13:2 พระเยซูเลยตอบว่า “พวกเจ้าคึดว่าพวกคนกาลิลีฮั่น คือสิเป็นคนบาปหลายกว่าหมู่เนาะ จั่งสิตายโหงแนวนี้

ลูกา 13:3 เฮาสิเว้าตามซื่อนี้ล่ะ มันบ่แม่นดอก คั่นพวกเจ้าบ่กลับใจใหม่คืนดีกับพระเจ้า พวกเจ้ากะสิพินาศคือกัน

ลูกา 13:4 แล้วพวกเจ้าคือสิเข้าใจว่าสิบแปดคนที่ถืกหอรบแถวซีโลอัมทับตายฮั่นคือสิมีบาปหลายกว่าหมู่ในเมืองเยรูซาเล็มเนาะ

ลูกา 13:5 แต่เฮาบอกพวกเจ้าว่า มันบ่แม่นแล้ว คั่นพวกเจ้าบ่กลับใจใหม่คืนดีกับพระเจ้า พวกเจ้ากะสิพินาศคือกัน”

ลูกา 13:6 แล้วพระเยซูเลยเว้าเรื่องเปรียบเทียบให้เขาฟังว่า “มีผู้หนึ่งปลูกต้นหมากเดื่อไว้ในสวนองุ่นของเขา อยู่มาพอฮอดยามลาวกะออกไปว่าสิเก็บผลผลิต แต่มันบ่เป็นหมากเป็นหผลจักหน่วย”

ลูกา 13:7 ลาวเลยบอกนายสวนว่า “เบิ่งดู สามปีต่อๆ กันแล้วเฮามาว่าสิเก็บหมากเดื่อจากกกนี้ แต่บ่เห็นเป็นหมากจักปี บักมันถิ้มโลดเด้อ เอาไว้เฮ็ดหยัง มันมีแต่กินเนื้อที่ซื่อๆ”

ลูกา 13:8 แต่นายสวนตอบว่า “เอาไว้ซะก่อนอีกจักปีหนึ่ง ข้อยสิพรวนดินใส่ปุ๋ยฮักษามันลองเบิ่ง

ลูกา 13:9 แล้วคั่นมันเป็นหมากเป็นผลปีหน้า กะสิเป็นการดี แต่คั่นบ่แม่นกะให้บักลงโลด”

ลูกา 13:10 อยู่มา พระเยซูพวมสั่งสอนอยู่ในธรรมศาลาโรงหนึ่งในมื้อพักงานของพวกยิว

ลูกา 13:11 แล้วนี่แน่ะ อยู่ฮั่นมีแม่ญิงคนหนึ่งที่ถืกผีเฮ็ดให้หลังง่อมเหยียดโตบ่ได้ เป็นมาสิบแปดปีแล้ว

ลูกา 13:12 พอพระเยซูเหลียวเห็น เพิ่นกะเลยเว้ากับลาวว่า “นางเอ้ยเจ้าถืกปล่อยให้หวิดจากโรคเจ้าแล้ว”

ลูกา 13:13 เว้าแล้วพระเยซูกะยื่อมือออกแตะใส่โตลาว ลาวเลยเซาเป็นดีกับหม่อง นางกะเลยยกย่องสรรเสริญพระเจ้าอย่างใหญ่ที่เหยียดหลังได้

ลูกา 13:14 บัดนี้ เจ้าหน้าที่เบิ่งแยงธรรมศาลาได้โต้ตอบด้วยความบ่พอใจ ย้อนพระเยซูได้มาปัวคนในมื้อพักงาน เลยเว้าให้พวกคนอยู่ในฮั่นฟังว่า “มีอยู่หกมื้อที่คนควรสิเฮ็ดงาน จั่งซั่นให้มาปัวโรคกันตอนฮั้นแมะ อย่ามาเฮ็ดในมื้อพักงาน”

ลูกา 13:15 พระเยซูเลยเว้าใส่เจ้าหน้าที่ผู้ฮั้นว่า “โอ้ย คนหน้าซื่อใจคดเอ้ย บ่แม่นพวกเจ้าคู่คนแก้งัวแก้ลาของโตออกจากคอก แล้วจูงไปกินน้ำในมื้อพักงานคือกันบ่แม่นบ้อ

ลูกา 13:16 แล้วคึดเบิ่งดู ส่วนแม่ญิงคนหนิ ผู้เป็นลูกสาวเซื้อสายของอับราฮัมคือกัน ซึ่งลาวถืกผีมารซาตานผูกมัดไว้ในคอกของมันมาฮอดสิบแปดปีแล้ว ซึ่งได้ปล่อยออกมาในมื้อพักงานนี้”

ลูกา 13:17 พอพระเยซูเว้าจั่งซี้ พวกคัดค้านที่ต่อสู้เพิ่นกะขายหน้าอับอายอย่างใหญ่ แต่เมิ้ดคู่คนอยู่ฮั้น กะพากันยกย่องคู่แนวอันดีงามที่พระเยซูได้เฮ็ด

ลูกา 13:18 แล้วพระเยซูเว้าว่า “พวกเจ้าฮู้จักบ่ว่าแผ่นดินของพระเจ้าคือกับหยัง เฮาสิเอาหยังมาเปรียบ เทียบดีน้อ

ลูกา 13:19 เอ้อ มันคือเม็ดพืชเม็ดน้อยๆ ของผักมัสตาร์ด ที่คนเอาไปปลูกในสวนของโต แล้วมันกะแตกขึ้นมาเป็นต้นเป็นพุ่ม จนว่าพวกนกมาเฮ็ดฮังอาศัยอยู่นำง่าของมัน”

ลูกา 13:20 แล้วพระเยซูเว้าอีกว่า “เฮาสิเอาหยังมาเปรียบเทียบน้อ แผ่นดินของพระเจ้าหนิ”

ลูกา 13:21 เอ้อ มันเปรียบคือเซื้อฟูที่แม่ครัวผสมคนไว้ในแป้งหมี่สามตวง จนแป้งฮั้นฟูขึ้นไปเมิ้ด”

ลูกา 13:22 แล้วตอนพระเยซูพวมสิไปเมืองเยรูซาเล็ม ผ่านบ้านใดเมืองใดเพิ่นกะได้สอนคนอยู่ฮั่น

ลูกา 13:23 แล้วได้มีคนหนึ่งถามเพิ่นว่า “นายผู้ข้าเอ้ย แม่นบ้อคนที่สิรอดพ้นบาปสิมีน้อย” พระเยซูตอบว่า

ลูกา 13:24 “เฮาสิเว้าให้ฟังตามซื่อนี้ล่ะ ให้เจ้าตั้งใจเข้าทางประตูคับแคบเด้อ คือมีหลายคนสิพยายามเข้าไปแต่บ่สามารถเข้าได้

ลูกา 13:25 ย้อนว่า บัดเจ้าของเฮือนได้ลุกไปปิดประตูแล้ว พวกเจ้าที่ยังอยู่ทางนอกสิมาเคาะประตู ฮ้องว่า ซ่อยเปิดให้แหน่ท้อนนายผู้ข้าเอ้ย แต่ลาวสิบอกพวกเจ้าว่า “เจ้ามาแต่ใส เฮาบ่ฮู้จักกันกับเจ้า”

ลูกา 13:26 แล้วพวกเจ้าสิเริ่มอ้างว่า”พวกเฮาเคยได้กินได้ดื่มกันกับนายกับเคยฟังนายสอนตามบ้านตามเมืองของเฮา”

ลูกา 13:27 แต่เจ้าของเฮือนสิตอบว่า “เฮาเคยบอกพวกเจ้าแล้ว เฮาบ่ฮู้จักกันกับเจ้า ออกไปให้พ้นเฮาเด้อ พวกอัปรีย์ที่เฮ็ดแต่แนวซั่วฮ้าย”

ลูกา 13:28 ไปอยู่หม่องที่มีแต่การกัดแข้วฮ้องไห้บัดเหลียวเห็นอับราฮัม กับอิสอัค กับยาโคบ กับพวกผู้เป็นปากเป็นเสียงทั้งเมิ้ด อยู่ในแผ่นดินของพระเจ้า ซึ่งพวกเจ้าถืกโผดถิ้มออกไปอยู่ทางนอก

ลูกา 13:29 แล้วสิมีคนจากทิศทั้งสี่ทั่วโลก มานั่งฮ่วมกินโต๊ะในแผ่นดินของพระเจ้า

ลูกา 13:30 แท้จริงแล้ว สิมีคนน้อยผู้บ่สำคัญอยู่นี้ สิกลายเป็นคนใหญ่ผู้สำคัญอยู่พู้น แล้วสิมีคนใหญ่ผู้สำคัญอยู่นี้ สิกลายเป็นคนน้อยผู้บ่สำคัญอยู่พู้น”

ลูกา 13:31 แล้วพอดีในมื้อฮั้น มีพวกคณะฟาริสีผู้ลางคนมาเตือนพระเยซูว่า “ให้ออกจากหม่องนี้ไปเด้อ ย้อนว่าเจ้าเมืองเฮโรดอยากสิฆ่าเจ้า”

ลูกา 13:32 แต่พระเยซูเว้าว่า “ให้ไปบอกหมาป่าคนฮั่นว่า เฮาสิขับไล่ผี กับฮักษาคนให้เซาโรคเป็นดี มื้อนี้ มื้ออื่น กับมื้อฮือพู้น จนกว่าเวียกงานของเฮาสิแล้ว

ลูกา 13:33 จั่งใดกะตาม เฮาสิต้องเดินทางต่อเรื่อยๆ มื้อนี้ มื้ออื่น กับมื้อฮือพู้น ย้อนว่า บ่เคยมีผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าที่ถืกฆ่าอยู่ทางนอกเมืองเยรูซาเล็ม”

ลูกา 13:34 แล้วพระเยซูเว้าว่า “โอ้ย เยรูซาเล็มๆ เอ้ย ผู้ที่ฆ่าผู้เป็นปากเป็นเสียง กับขว้างปาก้อนหินใส่ผู้ที่ส่งมา เฮาเคยพยายามต้อนมาหาเฮาหลายเทื่อแล้ว คือปานแม่ไก่กุกลูกมาอยู่ใต้ปีก แต่พวกเจ้ากะบ่ยอมเลย

ลูกา 13:35 นี่แน่ะ เฮาสิเว้าตามซื่อนี้ล่ะ ครัวเฮือนของเจ้า สิถืกปะฮ้าง แล้วพวกเจ้าสิบ่เห็นเฮาอีกต่อไป จนกว่าสิฮอดมื้อที่พวกเจ้าฮับปากว่า ‘ขอให้พระเกียรติมีแด่ท่าน ผู้ที่มาในนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าเทอญ'”
////////// ////////// //////////