ลูกา – Luke บทที่ 12

ลูกา 12:1 แล้วในตอนฮั้น บัดมีคนหลวงหลายที่นับบ่ถ้วน ได้มาฮ่วมกัน จั่งเบียดเสียดเหยียบกัน พระเยซูเตือนลูกศิษย์ไว้ว่า “ก่อนแนวอื่น ให้ระวังเซื้อฟูของพวกฟาริสีเด้อ ซึ่งเป็นการหน้าซื่อใจคด

ลูกา 12:2 คือบ่มีหยังที่ถืกปิดบังกวบไว้ที่สิบ่ถืกเปิดเผยออกมา หรือบ่มีหยังที่ถืกเสื่องซ้อนไว้ที่สิบ่ฮู้จักกันเลย

ลูกา 12:3 “จั่งซั้น แนวที่เจ้าเว้าในหม่องมืด มันกะได้ยินในหม่องแจ้ง แนวที่เจ้าเว้าค่อยๆ ในห้องซั้นใน มันกะสิถืกประกาศออกอยู่เทิงดาดฟ้า

ลูกา 12:4 แล้วพระเยซูเว้ากับลูกศิษย์อีกว่า “หมู่พวกเอ้ย บ่ต้องหย้านผู้คนที่ทรมานฆ่าได้แต่โตท่อฮั่นดอก บัดตายแล้วเขาสิเฮ็ดหยังใส่เจ้าบ่ได้อีก

ลูกา 12:5 แต่เฮาสิบอกเจ้าเถิงผู้ที่เจ้าควรหย้าน คือควรหย้านผู้ที่ฆ่าแล้ว กะยังสามารถที่สิโยนลงนรกได้นำ ผู้ฮั้นล่ะที่เจ้าควรสิหย้าน

ลูกา 12:6 ขนาดนกกระจอกห้าโตเขาขายกันบ่พอสองสลึงบ่แม่นบ่ แต่ว่าพระเจ้ากะยังบ่ลืมมันจักโต

ลูกา 12:7 แล้วแม้นแต่จำนวนเส้นผมของเจ้า พระเจ้ากะยังฮู้จักว่ามีท่อใด จั่งซั่นบ่ให้หย้านเด้อ ย้อนว่าพวกเจ้าแฮงสำคัญมีคุณค่าสูงกว่าพวกนกฮั้น

ลูกา 12:8 แล้วคั่นผู้ใดยินดีฮับว่าเป็นลูกศิษย์ของเฮาต่อหน้าคนทั้งหลาย เฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์กะสิยินดีฮับว่าเฮาฮู้จักเขาอยู่ต่อหน้าเทวทูตของพระเจ้า

ลูกา 12:9 แต่ผู้ที่ปฏิเสธเฮา บ่ยอมฮับว่าได้ฮู้จักเฮาย้อนเห็นแก่หน้าผู้คน เฮากะสิบ่ยอมฮับว่าเฮาฮู้จักเขาอยู่ต่อหน้าเทวทูตของพระเจ้าคือกัน

ลูกา 12:10 แล้วผู้ใดที่เว้าดูถูกดูหมิ่นเฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์ กะสิยกโทษให้เขาได้ แต่ว่าผู้ที่เว้าดูถูกดูหมิ่นพระวิญญาณของพระเจ้า กะสิบ่มีการให้อภัยจักเทื่อ

ลูกา 12:11 แล้วบัดยามพวกคนสิมาหาจับพวกเจ้า นำไปหาเรื่องในธรรมศาลา หรือนำไปต่อหน้าพวกเจ้านายเจ้าเมือง บัดเขาสอบถามเจ้า เจ้าบ่ต้องคึดยากอุกอั่งในใจเด้อ ว่าสิตอบแบบใด

ลูกา 12:12 ย้อนว่า บัดฮอดยามฮั้น พระวิญญาณของพระเจ้ากะสิสอนเจ้าให้ฮู้จักว่าควรสิตอบแบบใด”

ลูกา 12:13 พระเยซูพวมสอนอยู่ฮั่นได้มีผู้หนึ่งเว้าขึ้นว่า “อาจารย์ครับ ซ่อยบอกอ้ายผู้ข้าให้แบ่งปันมูลมังให้ผู้ข้านำแหน่”

ลูกา 12:14 แต่พระเยซูตอบเขาว่า “นายเอ้ย แม่นใผตั้งเฮาให้เป็นคนกลางแบ่งมูลให้พวกเจ้า”

ลูกา 12:15 แล้วพระเยซูได้เว้ากับพวกคนอยู่ฮั้นว่า “ระวังโตให้ดีเด้อ ให้หนีจากความขี้โลภเด้อ ย้อนว่าซีวิตของคนบ่ได้ขึ้นอยู่กับข้าวของเงินทองของเขา”

ลูกา 12:16 แล้วพระเยซูได้เว้าเรื่องเปรียบเทียบให้พวกเขาฟังว่า”ไฮ่นาของคนฮั่งมีคนหนึ่งออกผลดกหลาย

ลูกา 12:17 คนนี้นั่งคึดในใจว่า “ข้าวของกูมีหลายปานนี้สิเฮ็ดแนวใดดีหน้อจั่งสิมีบ่อนพอสิใส่ให้เก็บได้เมิ้ด 

ลูกา 12:18 เอ้อ คึดออกแล้ว กูสิฮื้อพวกเล้าข้าวเก่า แล้วสิสร้างใหม่ให้มันใหญ่กว่าเก่า แล้วมันจั่งสิเมี้ยนข้าวได้เมิ้ดพร้อมทั้งทรัพย์ของกูนำ

ลูกา 12:19 กูเองคือฮั่งมีแท้ กูมีทรัพย์หลายที่สะสมไว้เพื่อหลายปี กูให้สบายโตสา นั่งกินนอนกิน เมาเฮฮาม่วนซื่นได้เลย”

ลูกา 12:20 แต่พระเจ้าได้เว้ากับเขาว่า “ไอ้โง่เอ้ย มื้อแลงนี้สิเถิงคราวแล้วที่เจ้าต้องมารายงานโตต่อหน้าเฮา แล้วข้าวของเงินทองที่เจ้าได้เมี้ยนไว้ฮั่น มันสิตกเป็นของใผ”

ลูกา 12:21 แล้วพระเยซูว่า “มันเป็นจั่งซั่นแล้ว ฝ่ายผู้ที่มัวแต่เก็บข้าวของเงินทองเพื่อเจ้าของ แต่บ่มีสมบัติในทางของพระเจ้า”

ลูกา 12:22 แล้วพระเยซูได้เว้านำลูกศิษย์ว่า “จั่งซี้ล่ะ เฮาบอกพวกเจ้าว่า อย่าคึดกังวลหลายนำซีวิต ของโต ว่าสิเอาหยังมากิน หรือทางร่างกายว่าสิเอาหยังมานุ่งห่ม

ลูกา 12:23 ย้อนว่าการมีซีวิตอยู่กะบ่ได้ขึ้นอยู่กับแนวอยู่แนวกิน แล้วร่างกายกะบ่ได้ขึ้นอยู่กับเสื้อผ้าหน้าแพรแนวเดียว

ลูกา 12:24 คึดเบิ่งดู พวกกาฮั่น มันบ่ได้ดำกับบ่ได้เกี่ยว กับบ่มีเล้ามีโรง แต่พระเจ้าเลี้ยงมันไว้ แล้วพวกเจ้ามีคุณค่าสูงกว่าพวกกาในสายตาของพระเจ้าหลายส่ำใด

ลูกา 12:25 มีใผแหน่ในพวกเจ้าที่สามารถเอาความกังวลมาต่อความสูงของโตขึ้นอีกศอกหนึ่ง

ลูกา 12:26 คั่นเจ้าบ่สามารถเฮ็ดของเล็กๆ น้อยๆ ส่ำนี้ เป็นหยังเจ้าจั่งคึดกังวลในเรื่องอื่นๆ

ลูกา 12:27 คึดเบิ่งดู ดอกไม้งามๆ ฮั่น มันใหญ่ขึ้นมากะบ่ได้เสียแฮงต่ำผ้าต่ำแพ แต่ขนาดกษัตริย์ซาโลมอนแต่งโตงามมีสง่าราศีฮาวใด กะยังสู้ดอกไม้นำหมู่นี้บ่ได้จักดอกเลย

ลูกา 12:28 แล้วคั่นแม่นพระเจ้าตกแต่งดอกไม้ดอกหญ้าขึ้นมาให้สวยงามจั่งซี้ ซึ่งมื้อนี้มันกะอยู่ดี แต่มื้ออื่นสิถืกหลกเอาไปอ่อยไฟในเตา บัดนี้พระเจ้าเพิ่นสิให้เจ้ามีเสื้อผ้าหน้าแพรนุ่งห่มบ่แม่นบ้อ เจ้าผู้มีความเซื่อน้อยเอ้ย

ลูกา 12:29 จั่งซั่นอย่าซอกคึดยุ่งยากใจหลายว่าสิเอาหยังมาอยู่มากิน คืออย่าให้ใจเจ้ากังวลเลย

ลูกา 12:30 คือพวกคนทั้งโลกที่บ่ฮู้จักพระเจ้ากะมัวแต่ซอกหาของแนวหมู่นี้ แต่สำหรับพวกเจ้าหนิ พระเจ้าผู้เป็นพ่อของเจ้ากะฮู้จักว่า เจ้าต้องการแนวหมู่นี้อยู่แล้ว

ลูกา 12:31 จั่งซั่นให้เจ้าแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้าซะก่อน หม่องเพิ่นเป็นใหญ่ในซีวิต แล้วเพิ่นสิเพิ่มเติมแนวหมู่นี้ให้เจ้าเมิ้ด

ลูกา 12:32 จั่งซั่นบ่ให้หย้านเด้อ ฝูงแกะน้อยเอ้ย คือพระเจ้าผู้เป็นพ่อของเจ้ายินดีที่สิมอบแผ่นดินของเพิ่นให้เจ้าแล้ว

ลูกา 12:33 จั่งซั่น ให้ขายของๆ เจ้า แล้วนำเงินฮั้นไปซ่อยคนจน แล้วสะสมเงินที่บ่เปื่อยเน่า เป็นทรัพย์ในสวรรค์ที่บ่สูญเสีย หม่องที่โจรไปใกล้บ่ได้ กับแมงเจาะกินบ่ได้

ลูกา 12:34 ย้อนว่าทรัพย์ของเจ้าอยู่ใสใจของเจ้ากะสิอยู่ฮั่น

ลูกา 12:35 ให้พวกเจ้าเตรียมพร้อม ไต้ตะเกียงไว้อยู่เสมอเด้อ

ลูกา 12:36 แล้วฝ่ายพวกเจ้าหนิ ให้คือพวกทาสฮับใซ้ที่คอยถ้าฮับนายของเจ้า บัดเพิ่นหลบเมือจากงานกินดองฮั้น เพื่อว่าบัดเพิ่นมาเคาะประตูกะสิได้เปิดฮับเพิ่นเอาโลด

ลูกา 12:37 แล้วพวกทาสที่เตรียมพร้อมถ้าฮับนายฮั่นสิได้พรเป็นสุข บัดนายเขากลับมาเห็นคอยถ้าอยู่ เฮาสิเว้าให้ฟังตามซื่อนี่ล่ะ นายฮั้นกะสิให้เขานั่งโต๊ะแทนเพิ่น แล้วนายกะสิลงมือฮับใซ้เฮ็ดแนวกินเลี้ยงพวกเขาโลด

ลูกา 12:38 นายสิมาตอนค่ำหรือตอนดึกกะตาม ที่นายมาพ้อพวกเขาพวมถ้า พวกทาสฮับใซ้ฮั่นกะสิได้พรเป็นสุข

ลูกา 12:39 แล้วให้ฮู้ไว้ว่า คั่นเจ้าของเฮือนฮู้จักไว้ก่อน ยามที่ขโมยสิมา ลาวกะสิเตรียมพร้อมไว้ บ่ให้เฮือนของลาวถืกบุกลุกเข้าไป

ลูกา 12:40 จั่งซั้น ให้พวกเจ้าเตรียมพร้อมอยู่เสมอเด้อ ย้อนว่าเฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์ สิมาในยามที่พวกเจ้าบ่นึกบ่ฝันเลย”

ลูกา 12:41 บัดนี้ เปโตรเลยถามพระเยซูว่า “ที่เว้ามาหนิได้เจาะจงแต่พวกข้อยผู้เป็นลูกศิษย์ท่อฮั้นบ้อ หรือว่าฮวมทั้งเมิ้ดคู่คนนำ”

ลูกา 12:42 พระเยซูเลยเว้าว่า “แม่นใผแหน่ ได้เป็นทาสฮับใซ้ที่มีปัญญาเซื่อใจได้ ที่นายสิได้ตั้งไว้ให้เบิ่งแยงครัวเฮือนของลาว กับให้มีแนวอยู่แนวกินตามเวลา

ลูกา 12:43 ทาสใซ้ผู้ฮั่นกะสิได้พรเป็นสุขบัดยามนายหลบมาพ้อปฎิบัติตามหน้าที่

ลูกา 12:44 เฮาสิเว้าให้ฟังตามซื่อนี้ล่ะ นายผู้ฮั่นสิตั้งให้เป็นหัวหน้าเบิ่งแยงทรัพย์สมบัติของลาวที่มีทั้งเมิ้ด

ลูกา 12:45 แต่คั่นว่า ทาสใซ้ผู้ฮั้นคึดว่านายคือสิบ่มาง่าย แล้วเฮ็ดพยศด่าตีแต่หมู่ทาสใซ้บ่ว่าญิงว่าซาย มัวแต่กินแต่เมา

ลูกา 12:46 แล้วบัดพอนายหลบมาในยามที่ทาสใซ้ผู้ฮั่นบ่เบิ่ง บ่คึดบ่ฝัน นายกะสิเฆี่ยนอย่างฮ้ายแฮงจนโตสิลุดสิขาด แล้วขับไล่ให้ไปอยู่ในเขตของพวกที่บ่เซื่อ

ลูกา 12:47 แล้วทาสใซ้ผู้ฮั่น ที่ฮู้จักใจของนาย แต่บ่เตรียมพร้อมหรือเฮ็ดตามจุดประสงค์ มันกะสิต้องถืกแส้เฆี่ยนเป็นฮอยหลายฮอย

ลูกา 12:48 แต่ฝ่ายผู้ที่บ่ฮู้จัก แต่ยังเฮ็ดแนวที่สมควรสิถืกแส้ ผู้ฮั้นสิถืกแส้น้อยกว่า แต่สำหรับผู้ที่ฮับมอบหลาย ผู้ฮั้นสิต้องฮับผิดซอบหลาย แล้วผู้ที่ไว้ใจหลาย ผู้ฮั้นกะต้องรายงานโตหลาย”

ลูกา 12:49 แล้วพระเยซูเว้าว่า “คือเฮาได้นำไฟมาสิเผาโลก ใจเฮาอยากให้มันแล้วซะเดี๋ยวหนิ

ลูกา 12:50 แต่โตเฮาต้องเข้าสู่แนวหนึ่งซะก่อน ซึ่งเฮ็ดให้เฮาหนักใจหลายกว่ามันสิสำเร็จ

ลูกา 12:51 คั่นพวกเจ้าคึดว่าเฮามาเพื่อนำความสุขมาสู่โลกกะเข้าใจผิดไป แต่เฮาว่าบ่แม่นจั่งซั่น คือเฮาเป็นเหตุให้คนเกิดแตกแยกกัน

ลูกา 12:52 คือแต่นี้ไป ห้าคนในครัวเฮือนเดียวกันสิแตกร้าวกัน สามต่อสอง หรือ สองต่อสาม”

ลูกา 12:53 “คือพ่อสิแตกแยกกันกับลูกซาย กับลูกซายสิแตกแยกกันกับพ่อ แล้วแม่สิแตกแยกกันกับลูกสาว กับลูกสาวสิแตกแยกกันกับแม่ แล้วลูกใภ้สิแตกแยกกันกับแม่ย่า กับแม่ย่าสิแตกแยกกันกับลูกใภ้”

ลูกา 12:54 แล้วพระเยซูได้เว้ากับคนทั้งหลายอีกว่า “บัดยามเห็นก้อนเมฆมืดครึ้มลอยมา เจ้ากะยังฮู้ว่าฝนสิตก แล้วมันกะตกอีหลี

ลูกา 12:55 แล้วบัดยามเจ้าเห็นลมพัดมาแต่ทางใต้ พวกเจ้ากะยังฮู้ว่ามื้อฮั้นสิฮ้อน แล้วมันกะฮ้อนอีหลี

ลูกา 12:56 “พวกหน้าซื่อใจคดเอ้ย พวกเจ้ากะยังสามารถอ่านดินฟ้าอากาศออกได้ เป็นหยังบ่สามารถอ่านเหตุการณ์แนวหมู่นี้ออกไปได้นำ

ลูกา 12:57 “เอ้อ แล้วเป็นหยัง แม้นแต่ในพวกเจ้าเอง กะยังบ่สามารถตัดสินแนวมันถืกมันแม่นเอาเอง

ลูกา 12:58 “ตามหลักแล้ว บัดยามพวกเจ้าสิขึ้นศาลกับฝ่ายตรงข้าม เจ้ากะยังพากันไปต่อหน้าฝ่ายตุลาการก่อน หาทางตกลงคืนดีกันซะก่อน เพื่อสิให้เรื่องจบลงได้ เกรงว่าฝ่ายตรงข้ามอาจลากเจ้าไปต่อหน้าผู้พิพากษา แล้วผู้พิพากษาสิมอบไว้ในมือของเจ้าหน้าที่ศาล แล้วเจ้าหน้าที่ศาลสิโยนเจ้าเข้าไปในคุก

ลูกา 12:59 เฮาสิบอกเจ้าเด้อ “บัดเข้าคุกแล้วเจ้าสิบ่มีมื้อออก มีแต่สิติดคุกอยู่ฮั่นจนจ่ายหนี้เมิ้ดฮอดคู่สตางค์”
////////// ////////// //////////