ยอห์น – John บทที่ 5
ยอห์น 5:1 หลังจากฮั้น ได้มีงานเลี้ยงฉลองของพวกยิวงานหนึ่ง แล้วพระเยซูกะเลยขึ้นไปเมืองเยรูซาเล็ม
ยอห์น 5:2 ในเยรูซาเล็มฮั่น มีสระน้ำอยู่สระหนึ่ง อยู่ข้างประตูที่เอิ้นกันว่าประตูแกะ หม่องฮั่นภาษาฮีบรูเอิ้นว่า เบธซาธา ซึ่งมีศาลาอยู่ห้าหลังรอบล้อมอยู่
ยอห์น 5:3 แล้วในศาลาซุมนี้มีคนนอนป่วยอยู่ระเนระนาด มีคนตาบอด คนพิการเป็นง่อย คนเป็นอัมพาต ที่พากันคอยถ้าให้น้ำบุ้น
ยอห์น 5:4 โดยว่าหาลางเทื่อมีเทวดาลงมากวนน้ำในสระฮั้นให้บุ้น แล้วผู้ที่ลงน้ำก่อนหมู่กะสิเซาอาการที่เป็นมาฮั่น
ยอห์น 5:5 บัดนี้มีซายผู้หนึ่งอยู่ฮั่น ที่มีอาการป่วยเป็นมาสามสิบแปดปีแล้ว
ยอห์น 5:6 บัดพระเยซูเห็นซายผู้ฮั้นนอนคะลาดอยู่ แล้วกะฮู้จักว่าเขาเคยอยู่ในสภาพนี้มาแต่โดนแล้ว เพิ่นเลยเว้ากับเขาว่า “เจ้าอยากเซา หายดีอยู่บ้อ”
ยอห์น 5:7 คนป่วยฮั้นกะตอบว่า นายเอ้ย ตอนน้ำพวมบุ้นขึ้นมาฮั่น บ่มีใผซ่อยเอาผู้ข้าลงไปในสระ แล้วบัดผู้ข้าพยายามลงน้ำเอง พอดีมีคนอื่นมาแทรกลงน้ำก่อนผู้ข้า”
ยอห์น 5:8 พระเยซูเลยบอกเขาว่า “ให้เจ้าลุกขึ้นซะเด้อ เก็บสาดเสื่อของเจ้าแล้วย่างไปเลย”
ยอห์น 5:9 แล้วพอดี ซายผู้ฮั้นเซาเป็นดีกับหม่อง ลุกขึ้นเก็บสาดเก็บเสื่อแล้วย่างไปเลย พอดีมื้อฮั้นเป็นวันสะบาโต มื้อหยุดพักงานของพวกยิว
ยอห์น 5:10 บัดนี้ พวกผู้นำของคนยิวกะเลยพากันท้วงซายผู้ที่พึ่งเซาป่วยฮั่นว่า มื้อนี้เป็นวันสะบาโต แม่นมื้อหยุดพักงานของพวกเฮาเด้อ สิหอบสาดหอบเสื่อไปใสมาใสมันกะผิดกฎบัญญัติเฮาเด้
ยอห์น 5:11 ซายผู้ฮั้นกะตอบพวกเขาว่า เพิ่นผู้ฮั่นที่ได้ปัวข้อยให้เซาป่วยเป็นดี แล้วจั่งสั่งข้อยว่า ‘ให้เก็บสาดเก็บเสื่อแล้วย่างไปเลย’
ยอห์น 5:12 บัดนี้ พวกเขาพากันถามว่า “แม่นใผสั่งเจ้าว่า ‘ให้เก็บสาดเก็บเสื่อแล้วย่างไปเลย’ ฮั่น”
ยอห์น 5:13 แต่ว่า ซายผู้ฮั้นที่ได้ฮับการปัวจากพระเยซู บ่ฮู้จักว่าแม่นใผปัวเขา ย้อนว่าพระเยซูได้ออกไปหลบในหมู่คนทั้งหลายอยู่ฮั้น
ยอห์น 5:14 แล้วตอนหลังฮั้น พระเยซูกะพ้อซายผู้ฮั้นในวิหารอีก แล้วได้เว้ากับเขาว่า “นี่แน่ะ เจ้าได้เซาป่วยเป็นดีแล้ว ต่อไปนี้อย่าสู่เฮ็ดบาปอีกเด้อ บ่ซั้น เจ้าอาจสิเป็นอีหยังหนักกว่านี้อีก”
ยอห์น 5:15 แล้วซายผู้ฮั้น ได้ออกไปบอกพวกผู้นำของคนยิวว่า แม่นพระเยซูเองได้ปัวเขาให้เซาป่วยเป็นดี
ยอห์น 5:16 ย้อนเหตุนี้ล่ะ ที่พวกผู้นำของคนยิวจั่งได้เบียดเบียนข่มเหงพระเยซู แล้วกะได้หาทางที่สิจัดการฆ่าเพิ่น ย้อนว่าพระเยซูได้ปัวคนป่วยในวันสะบาโต มื้อหยุดพักงานของพวกยิวฮั่น
ยอห์น 5:17 แต่พระเยซูได้บอกเขาว่า “พระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮา ได้เฮ็ดการงานจนฮอดบัดนี้ แล้วส่วนเฮา กะพวมสิเฮ็ดการงานคือกัน”
ยอห์น 5:18 โดยเหตุนี้ล่ะ พวกผู้นำของคนยิวได้ตั้งใจหลายขึ้นที่สิฆ่าพระเยซูให้ได้ ย้อนว่าเพิ่นบ่ฝ่าฝืนกฎระเบียบวันสะบาโต มื้อหยุดพักงานของพวกเขาฮั้นแนวเดียว แต่ได้เว้าว่า พระเจ้าเป็นพ่อของเขา ซึ่งเป็นการยกโตขึ้นให้ท่อเทียมกับพระเจ้า
ยอห์น 5:19 พระเยซูเลยบอกพวกเขาว่า “เฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่อนี้ล่ะ ว่าพระบุตรบ่สามารถเฮ็ดอีหยังด้วยโตเอง มีแต่ว่า แนวที่เพิ่นเห็นพระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮ็ด พระบุตรกะสิเฮ็ดแนวฮั้นคือกัน
ยอห์น 5:20 คือ พระเจ้าผู้เป็นพ่อฮักแพงพระบุตร แล้วเปิดเผยคู่แนวที่พ่อเฮ็ดให้พระบุตร แล้วพ่อยังสิเปิดเผยการงานยิ่งใหญ่กว่าฮั้นอีกให้พระบุตร เพื่อพวกเจ้าสิได้แปลกใจเป็นตางึด
ยอห์น 5:21 โดยว่า พระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮ็ดให้คนตายกลับคืนมีซีวิตได้ส่ำใด พระบุตรกะให้ซีวิตกับผู้ที่เพิ่นต้องการได้ส่ำฮั้น ตามจุดประสงค์ของเพิ่น
ยอห์น 5:22 โดยว่า พระเจ้าผู้เป็นพ่อฮั้น บ่ได้ตัดสินลงโทษผู้ใดเลย แต่ได้มอบการตัดสินลงโทษฮั้น ไว้ให้พระบุตรเมิ้ด
ยอห์น 5:23 เพื่อว่าคู่คนสิถวายเกียรติให้กับพระบุตร คือจั่งที่เขาเคยถวายเกียรติให้กับพระเจ้าผู้เป็นพ่อ คือผู้ใดที่บ่ได้ถวายเกียรติให้กับพระบุตรฮั้น ส่ำกับว่าบ่ได้ถวายเกียรติให้กับผู้เป็นพ่อ ผู้ที่ใซ้พระบุตรมา
ยอห์น 5:24 เฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่อนี้ล่ะ ว่าผู้ที่ฮับฟังถ้อยคำของเฮา กับเซื่อวางใจในผู้เพิ่นที่ใซ้เฮามา ผู้ฮั้นมีซีวิตนิรันดร์ แล้วสิบ่ได้ถืกการตัดสินลงโทษเลย แต่ได้ผ่านพ้นจากสภาพตาย มาสู่ซีวิตแล้ว
ยอห์น 5:25 แล้วเฮาสิบอกพวกเจ้าตามซื่ออีกว่า สิมียามมาฮอด แล้วบัดนี้ได้มาฮอดแล้ว ที่ว่าคนตายสิได้ยินเสียงพระบุตรของพระเจ้า แล้วส่วนผู้ใดที่ฮับฟังเสียงเอิ้นฮั้น เขาสิได้ซีวิต
ยอห์น 5:26 โดยว่า พระเจ้าผู้เป็นพ่อมีซีวิตดำรงอยู่ในเพิ่นเองส่ำใด เพิ่นกะมอบให้พระบุตรมีซีวิตดำรงอยู่ในโตเองส่ำฮั้น
ยอห์น 5:27 แล้วได้มอบสิทธิ์อำนาจให้พระบุตรในการตัดสินลงโทษฮั้น โดยในฐานะว่าเพิ่นเป็นบุตรมนุษย์
ยอห์น 5:28 จั่งซั้น อย่าสู่คึดแปลกใจหลายในเรื่องนี้ ย้อนว่าสิมียามหนึ่งมาฮอด ที่ว่าคู่คนที่ตายไปแล้วฮั่น สิได้ยินเสียงเอิ้นของพระบุตร
ยอห์น 5:29 แล้วสิได้เป็นขึ้นมาอีก คือผู้ที่เฮ็ดแนวมันถืกมันดีฮั้น กะสิได้เป็นขึ้นมาสู่ซีวิต แต่คนที่เฮ็ดแนวซั่วแนวบ่ดี กะสิเป็นขึ้นมาสู่การตัดสินลงโทษ
ยอห์น 5:30 ส่วนเฮาหนิบ่สามารถเฮ็ดอีหยังได้โดยโตเอง แต่เฮาให้การตัดสินตามที่เฮาได้ยินมา แล้วการตัดสินของเฮาเป็นธรรม ย้อนว่าเฮาบ่ได้มุ่งหมายตามจุดประสงค์ของเฮาเอง แต่มุ่งหมายตามจุดประสงค์ของพระเจ้าผู้เป็นพ่อ ผู้เพิ่นที่ใซ้เฮามา
ยอห์น 5:31 คั่นว่า เฮาสิอ้างคำพยานให้โตเฮาเอง คำพยานของเฮาฮั่นถือว่าบ่ถืกต้องใซ้การบ่ได้
ยอห์น 5:32 แต่ว่า ยังมีอีกผู้หนึ่งที่ได้เป็นพยานให้เฮา แล้วเฮาฮู้จักว่า คำพยานเถิงเฮาที่ผู้ฮั้นให้ ถือว่าถืกต้องใซ้ได้
ยอห์น 5:33 ส่วนพวกเจ้าหนิ ได้ใซ้คนไปหาโยฮัน ผู้ให้ฮับการจุ่มน้ำฮั่น แล้วลาวเป็นพยานเถิงความจริง
ยอห์น 5:34 แต่เฮาบ่ได้ฮับคำพยานของคน เพียงว่า เฮาฮับในกรณีนี้เพื่อพวกเจ้าสิรอดพ้น
ยอห์น 5:35 โยฮันหนิ คือเป็นตะเกียงที่พวมลุกออกแสงสว่าง แล้วพวกเจ้ายินดีที่สิยอมฮับในแสงสว่างของลาวในซั่วระยะหนึ่ง
ยอห์น 5:36 แต่ว่า เฮามีหลักฐานพยานอีกแนวหนึ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคำพยานของโยฮันอีก คือการงานที่พระเจ้าผู้เป็นพ่อได้มอบไว้ให้เฮาเฮ็ดเถิงสำเร็จฮั้น—คือผลงานที่เฮาพวมเฮ็ดอยู่นี้ล่ะ—ได้เป็นหลักฐานพยานเถิงเฮาว่า พระเจ้าผู้เป็นพ่อได้ใซ้เฮามาอีหลี
ยอห์น 5:37 แล้วพระเจ้าผู้เป็นพ่อ ผู้ที่ได้ใซ้เฮามาหนิ ได้เป็นพยานเถิงเฮานำ แต่พวกเจ้าบ่เคยฮับฟังเสียงหรือเห็นฮูปฮ่างของโตเพิ่นจักเทื่อ
ยอห์น 5:38 แล้วถ้อยคำของเพิ่นบ่ได้สถิตอยู่ในใจของพวกเจ้าดอก ย้อนว่าพวกเจ้าบ่เซื่อวางใจในโตเฮา ผู้ที่เพิ่นได้ใซ้มา
ยอห์น 5:39 พวกเจ้าพากันค้นหาในพระคำ คึดว่าสิได้พ้อเคล็ดลับของซีวิตนิรันดร์ในข้อความฮั่นได้ แล้วข้อความฮั้น ได้เป็นพยานหลักฐานที่เล็งเถิงโตเฮาหนิล่ะ
ยอห์น 5:40 แต่พวกเจ้าบ่ยอมที่สิมาหาเฮา เพื่อสิได้มีซีวิต
ยอห์น 5:41 ส่วนเฮาหนิ บ่ได้ฮับเกียรติจากคนดอก
ยอห์น 5:42 แล้วเฮาฮู้จักจิตใจของพวกเจ้า ว่าพวกเจ้าบ่มีความฮักแบบของพระเจ้าสถิตอยู่ในพวกเจ้าเลย
ยอห์น 5:43 คือส่วนเฮาหนิ ได้มาในนามของพระเจ้าผู้เป็นพ่อเฮา แล้วพวกเจ้าบ่ได้ต้อนฮับเฮาเลย แต่คั่นมีผู้อื่นมาในนามของโตเขาเอง พวกเจ้ากะสิต้อนฮับเขาเอาโลด
ยอห์น 5:44 จั่งซั้น พวกเจ้าสิฮับเซื่อได้จั่งใด ผู้ที่ซอกหายศหาเกียรติซึ่งกันและกัน แล้วบ่ได้แสวงหาเกียรติแบบที่มาจากพระเจ้า
ยอห์น 5:45 แต่อย่าคึดว่าเฮาสิฟ้องร้องใส่พวกเจ้าต่อพระเจ้าผู้เป็นพ่อดอก ย้อนมีผู้หนึ่งที่ฟ้องใส่พวกเจ้าแล้ว คือ เฒ่าโมเสสฮั่นล่ะ ซึ่งเป็นผู้ที่พวกเจ้าเซื่อถือกัน
ยอห์น 5:46 คือ คั่นว่าพวกเจ้าได้เซื่อโมเสสฮั้นอีหลี พวกเจ้าคือสิเซื่อเฮานำ ย้อนว่าโมเสสหนิได้เขียนเล็งเถิงเฮา
ยอห์น 5:47 แต่ว่า คั่นพวกเจ้าบ่เซื่อตามข้อเขียนของลาว พวกเจ้ากะสิเซื่อในถ้อยคำที่เฮาได้จั่งใดซั่น
////////// ////////// //////////