ยอห์น – John บทที่ 2
ยอห์น 2:1 ต่อมานับเป็นมื้อที่สาม มีงานกินดองในหมู่บ้านคานา อยู่แคว้นกาลิลี แล้วแม่ของพระเยซูกะอยู่ฮั่นนำ
ยอห์น 2:2 บัดนี้พระเยซูพร้อมทั้งลูกศิษย์กะได้รับเซิญไปกินดองนำ
ยอห์น 2:3 แล้ว บัดพอน้ำองุ่นดองของเจ้าภาพงานเมิ้ดไป แม่ของพระเยซูมาบอกเพิ่นว่า “แขกเมิ้ดน้ำองุ่นดองกินแล้ว”
ยอห์น 2:4 พระเยซูบอกแม่ว่า “ญิงเอ้ย เรื่องกังวลของแม่ มันเกี่ยวข้องอีหยังนำข้อยหนิ ยามเวลาของข้อยยังมาบ่ทันฮอด”
ยอห์น 2:5 แม่ของพระเยซูเลยบอกพวกคนใซ้อยู่บ้านฮั้นว่า “แนวใดที่เพิ่นบอกกะให้เฮ็ดตามเด้อ”
ยอห์น 2:6 บัดนี้ ตามธรรมเนียมของพวกยิวในการซำระล้างมลทิน มีโอ่งน้ำหินหกหน่วยตั้งไว้อยู่ฮั้น แต่ละหน่วยกะจุน้ำได้ราวๆ แปดสิบ เถิง ร้อยซาวลิตร
ยอห์น 2:7 พระเยซูกะเลยสั่งพวกคนใซ้ฮั้นว่า ให้ไปตักน้ำใส่โอ่งน้ำให้เต็มเมิ้ดคู่หน่วยเด้อ แล้วเขากะเลยพากันตักเอาน้ำมาใส่โอ่งน้ำให้เต็มเปี่ยมเด้อ
ยอห์น 2:8 เฮ็ดแล้ว เพิ่นกะบอกพวกเขาว่า “บัดนี้ให้ตักเอาไปให้เจ้าภาพงานได้เลยเด้อ” พวกเขากะเลยเอาไปให้
ยอห์น 2:9 พอเจ้าของงานซิมเบิ่งน้ำที่พระเยซูได้เปลี่ยนให้เป็นน้ำองุ่นดองฮั้น แล้วกะบ่ฮู้จักว่ามาแต่ใส (แต่ส่วนพวกคนใซ้ที่ตักน้ำมากะฮู้อยู่) เจ้าของงานกะเลยเอิ้นเจ้าบ่าวมา
ยอห์น 2:10 แล้วเจ้าภาพงานจั่งเว้านำเจ้าบ่าวว่า ตามธรรมดาใผๆ กะเอาน้ำองุ่นดองอย่างดีออกมาให้กินก่อน บัดแขกกินอิ่มพอสมควรแล้ว จั่งเอาแนวบ่ค่อยดีมาให้ตามหลัง แต่ว่าบัดนี้ เจ้าได้เก็บน้ำองุ่นดองอย่างดีไว้จนฮอดปานนี้เนาะ
ยอห์น 2:11 เหตุการณ์อัศจรรย์นี้ แนวที่พระเยซูได้เฮ็ดในหมู่บ้าน คานา แคว้นกาลิลี กะเป็นเครื่องหมายสำคัญเทื่อแรกที่เพิ่นได้เริ่มแสดงพระสิริอันรุ่งโรจน์ของเพิ่น พวกลูกศิษย์ของเพิ่นจั่งได้เริ่มมีความเซื่อวางใจในเพิ่น
ยอห์น 2:12 หลังจากนี้พระเยซูได้เดินทางลงไปเมืองคาเปอรนาอุม เพิ่น กับแม่ กับพวกน้องซาย พร้อมทั้งลูกศิษย์ของเพิ่น แล้วเขาบ่ได้พักอยู่ฮั่นหลายมื้อ
ยอห์น 2:13 บัดนี้มันใกล้สิฮอดเทศกาลฉลองครบรอบมื้อพระเจ้ากู้ซาติของคนยิวฮั่นแล้ว พระเยซูกะเลยขึ้นไปเมืองเยรูซาเล็ม
ยอห์น 2:14 แล้วอยู่ในบริเวณวิหารฮั่น เพิ่นได้พ้อพวกคนค้าขายงัว ทั้งแกะ กับนกพิราบ แล้วมีคนฮับแลกเปลี่ยนเงินนำ พากันเฮ็ดธุระกิจอยู่ฮั่น
ยอห์น 2:15 แล้วพระเยซู พอเอาเซือกมาเฮ็ดเป็นแส้ ไล่พวกเขาออกจากวิหารเมิ้ดคู่คน พร้อมทั้งฝูงแกะกับงัวของเขา ฝ่ายพวกฮับแลกเปลี่ยนเงินฮั่น เพิ่นได้เทเงินของเขาออก กับคว่ำโต๊ะนำ
ยอห์น 2:16 แล้วเพิ่นบอกพวกคนที่ขายนกพิราบว่า “ให้ฟ้าวเก็บเอาของออกไปให้เมิ้ดเด้อ อย่าสู่เอาเฮือนของพระเจ้าผู้เป็นพ่อของเฮา เฮ็ดให้เป็นตลาดค้าขายเด้อ”
ยอห์น 2:17 แล้วบัดนี้พวกลูกศิษย์ของเพิ่นกะได้จื่อข้อพระคำที่กล่าวไว้ว่า “ความกระตือรือร้นเพื่อวิหารของท่านได้กินใจผู้ข้า” (ให้ดู สดุดี 69:9)
ยอห์น 2:18 บัดนี้ พวกผู้นำของคนยิวเลยโต้ตอบพระเยซูว่า เจ้าสิแสดงเหตุการณ์สำคัญอีหยังที่บ่งบอกพวกเฮาได้ว่า เจ้ามีสิทธิ์มาเฮ็ดจั่งซี้ได้
ยอห์น 2:19 พระเยซูเลยตอบเขาว่า “ให้ทำลายวิหารนี้เด้อ แล้วภายในสามมื้อ เฮาสิเอาขึ้นมาใหม่”
ยอห์น 2:20 บัดนี้ พวกผู้นำของคนยิวกะถามเพิ่นว่า “พระวิหารหนิเขาใซ้เวลาสร้างตั้งสี่สิบหกปี แล้วเจ้าสิเอาขึ้นมาใหม่ได้ภายในสามมื้อติ๊”
ยอห์น 2:21 แต่ว่าวิหารที่พระเยซูเว้าหนิ เพิ่นหมายเถิงตนโตของเพิ่นเอง
ยอห์น 2:22 จั่งซั้น อยู่มา หลังจากพระเยซูได้เป็นขึ้นมาจากตายแล้ว พวกลูกศิษย์ของเพิ่นจั่งค่อยจื่อ ความเว้าที่พระเยซูได้บอกเขาในเรื่องนี้ เขากะเลยเกิดความเซื่อถือในพระคำ กับในถ้อยคำที่พระเยซูได้เว้า
ยอห์น 2:23 บัดนี้ ตอนที่พระเยซูไปฮ่วมเทศกาลงานฉลองมื้อกู้ซาติอยู่ในเมืองเยรูซาเล็มฮั่น ในซ่วงการเลี้ยงฉลองกะมีหลายคนได้มาเซื่อเพิ่งในพระนามของเพิ่น ตอนที่เขาเห็นเหตุการณ์อัศจรรย์ต่างๆ ที่เพิ่นได้เฮ็ด
ยอห์น 2:24 แต่ส่วนพระเยซูเพิ่นบ่ได้หลงผูกมัดไว้ในพวกเขา ย้อนว่าเพิ่นฮู้จักนิสัยใจคอของผู้คน
ยอห์น 2:25 กับเพิ่นบ่มีความจำเป็นที่สิให้ผู้ใดซ่อยเป็นพยานอ้างเพื่อกันและกัน ย้อนเพิ่นฮู้จักเถิงส่วนภายในของคน
////////// ////////// //////////
