ลูกา – Luke บทที่ 8

ลูกา 8:1 บัดนี้ หลังจากฮั้นมา พระเยซูได้ออกไปตามคู่บ้านคู่เมือง ไปบอกสอนข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้าปันคนฟัง แล้วลูกศิษย์สิบสองคนฮั่นกะไปนำ

ลูกา 8:2 แล้วมีหญิงผู้ลางคนที่พระเยซูเคยปัวได้ไปนำ มีมารีย์ไทมักดาลาที่เคยถืกผีเข้าเจ็ดโต

ลูกา 8:3 แล้วกะมีคุณนายโยอันนาเมียของคูซาเจ้าหน้าที่ในวังเฮโรด กับนางสูสันนา แล้วกะมีอีกหลายคนได้ไปนำ ซึ่งพวกเขาได้สนับสนุนพระเยซูโดยทรัพย์ของตน

ลูกา 8:4 แล้วบัดพอมีคนหลวงหลายจากคู่บ้านคู่เมืองได้มาฮ่วมกันแล้ว เพิ่นได้เริ่มเว้าคำเปรียบ เทียบให้เขาฟังว่า

ลูกา 8:5 “มีคนหนึ่งออกไปหว่านเม็ดพืช พวมหว่านอยู่ฮั่น ลางเม็ดกะได้ตกใส่ทางเทียวถืกคนเหยียบไปเหยียบมา แล้วพวกนกกะบินลงมาจิกกินเมิ้ด

ลูกา 8:6 ลางเม็ดกะได้ตกใส่ดินปกพลาญหิน แล้วพอป่งขึ้นมาอยู่บ่โดนมันกะเหี่ยวตาย ย้อนว่าดินขาดน้ำเลี้ยง

ลูกา 8:7 ลางเม็ดกะได้ตกกลางซุมกอหนาม แล้วหนามได้ป่งขึ้นพร้อมกัน กะเลยหงำมันไว้

ลูกา 8:8 แต่ว่า ลางเม็ดกะได้ตกใส่ดินดี ได้ป่งขึ้นมาแล้วออกหมากออกผลได้หนึ่งร้อยเท่าโต” พอเว้าเรื่องเปรียบเทียบฮั่นแล้ว พระเยซูได้ฮ้องขึ้นเสียงดังว่า “ใผมีหูกะให้ฟังเอาเด้อ”

ลูกา 8:9 แล้วพวกลูกศิษย์ของเพิ่นถามว่า “เรื่องเปรียบเทียบนี้หมายความว่าจั่งใด”

ลูกา 8:10 พระเยซูเลยบอกลูกศิษย์ว่า “พระเจ้ากะสิโปรดให้พวกเจ้าฮู้จักข้อลึกลับเรื่องแผ่นดินของเพิ่นอยู่ดอก แต่ฝ่ายผู้อื่นฮั่น กะสิให้เป็นเรื่องเปรียบเทียบซื่อๆ เพื่อว่า เขาสิเบิ่งแต่สิบ่เห็น สิฟังแต่สิบ่เข้าใจ

ลูกา 8:11 เรื่องเปรียบเทียบนี้หมายความว่าจั่งซี้ เม็ดพืชฮั่นกะเปรียบคือพระคำของพระเจ้า

ลูกา 8:12 แล้วเม็ดที่ตกใส่ทางเทียวฮั่น กะเปรียบคือคนที่พอได้ยินแล้ว มารซาตาน กะมาเอาพระคำของพระเจ้าออกจากใจของเขา หย้านว่า พวกเขาอาจสิเซื่อแล้วฮับความรอดพ้นได้

ลูกา 8:13 แล้วเม็ดที่ตกใส่ดินปกพลาญหินฮั่น กะเปรียบคือ บัดพอได้ยินพระคำของพระเจ้าเขากะฮับเอาด้วยความยินดี แต่พวกนี้บ่มีฮากหยั่ง เซื่อพอซั่วคราว แต่บัดเกิดมีแนวมาทดลองใจเขากะหลงหายไป

ลูกา 8:14 แล้วเม็ดที่ตกอยู่กลางหนามฮั่นกะเปรียบคือคนที่ได้ยินพระคำของพระเจ้า แล้วกะออกไปตามเรื่องของเขา แต่พอความกังวล ความฮั่งมี แล้วความสุขทางซีวิตในโลกนี้เข้ามา มันกะหงำพระคำของพระเจ้าไว้ เลยบ่ให้เจริญเติบโตขึ้น

ลูกา 8:15 “แต่เม็ดที่ตกใส่ดินดีฮั่น กะเปรียบคือคนที่ได้ยินพระคำของพระเจ้าแล้ว กะฮับเอาด้วยความจริงใจ ฮักษาไว้ด้วยใจยืนยงจนเกิดผลในซีวิต”

ลูกา 8:16 แล้วเพิ่นเว้าว่า “บ่เคยมีใผ บัดไต้ตะเกียงแล้วกะเอาคุถังมากวบไว้ หรือว่าเอาไปไว้ใต้เตียงดอก มีแต่สิเอาไปตั้งไว้เทิงฮ้านฮั่นล่ะ เพื่อคนที่เข้ามาสิเห็นฮุ่งได้

ลูกา 8:17 “คือว่า บ่มีอีหยังลึกลับที่สิบ่ถืกเปิดเผยออกมา หรือว่าบ่มีแนวที่ถืกปิดบังเสื่องไว้ที่สิบ่ได้ออกมาในที่แจ้ง

ลูกา 8:18 “จั่งซั่น คอยเบิ่งเด้อ แนวที่เจ้าได้ยินได้ฟัง ย้อนว่าผู้ที่มีแล้ว เขากะสิได้ฮับเพิ่มตื่มอีก แต่ผู้ที่บ่มี แม้นแต่แนวที่เขาคึดว่ามี มันกะสิเอาจากเขาไปเมิ้ด”

ลูกา 8:19 หว่างฮั้น แม่กับพวกน้องซายของเพิ่นมาหา แต่เขาเข้าไปหาบ่ได้ย้อนคนหลาย

ลูกา 8:20 แล้วบัดมีคนมาบอกเพิ่นว่า “คุณแม่กับพวกน้องซายของท่านพวมยืนถ้าอยู่ทางนอก อยากพ้อท่าน”

ลูกา 8:21 พระเยซูเลยเว้าว่า “คุณแม่กับพี่น้องของเฮาแม่นใผ กะแม่นคนที่ฟังพระคำของพระเจ้าแล้วใซ้ซีวิตติดตามฮั่นล่ะ”

ลูกา 8:22 บัดนี้ มีอยู่มื้อหนึ่งที่พระเยซูได้พาลูกศิษย์ไปลงเฮือ แล้วซวนพวกเขาว่า “ให้เฮาข้ามทะเลกาลิลีไปฟากทางพู้นเถอะ”

ลูกา 8:23 แต่ว่าพวมไปอยู่ฮั่นพระเยซูกะหลับไป แล้วได้เกิดลมพายุพัดมาอย่างแฮง คลื่นน้ำกะซัดเข้าเฮือจนฮอดขั้นอันตราย

ลูกา 8:24 พวกลูกศิษย์เลยปลุกพระเยซูบอกว่า “นายเอ้ยๆ ซ่อยแหน่ท้อน สิจมสิตายกันแล้ว” แล้วพระเยซูได้ลุกขึ้นห้ามลมกับคลื่น มันเลยเซามิดเงียบกับหม่อง”

ลูกา 8:25 แล้วพระเยซูถามเขาว่า “ความเซื่อของพวกเจ้าไปใสเมิ้ด” บัดนี้พวกลูกศิษย์ฮั่นกะเลยคึดหย้าน แปลกใจงึดหลาย ถามกันว่า “พระเยซูหนิเป็นคนแบบใดหน้อ ขนาดลมกับน้ำกะยังเซื่อฟังเพิ่น”

ลูกา 8:26 พอข้ามไปฮอดเขตเมือง เก-ราซา ซึ่งอยู่ตรงข้ามเมืองกาลิลี

ลูกา 8:27 แล้วบัดพอพระเยซูขึ้นจากเฮือ ได้มีซายไทเมืองฮั้นออกมาหาเพิ่น ผู้นี้มีผีหลายโตเข้าสิง จั่งบ่ได้ใส่ส้งใส่เสื้อแต่โดนแล้ว เขาบ่มีเฮือนมีซานแต่ไปอาศัยอยู่ในป่าซ้า

ลูกา 8:28 พอเห็นพระเยซูแล้ว ซายฮั้นเลยหมูบลงต่อหน้าเพิ่น แล้วฮ้องเสียงดังว่า “โอ้ยพระเยซูบุตรของพระเจ้าผู้สูงสุดเอ้ย ขออย่าทรมานผู้ข้าท้อน”

ลูกา 8:29 มันเว้าจั่งซั้น ย้อนพระเยซูได้สั่งให้ผีออกมาจากซายผู้ฮั้นแล้ว คือมันเคยออกฤทธิ์เฮ็ดใส่เขาอยู่เรื่อยๆ ขนาดคนสิล่ามโซ่ไว้กะยังดึงขาดโลด แล้วเขาถืกผีขับไสออกไปอยู่ในหม่องเปลี่ยว

ลูกา 8:30 พระเยซูเลยถามมันว่า “มึงซื่อว่าจั่งใด” มันบอกว่า “ซื่อกอง” ย้อนว่ามีหลายโตเข้าไปสิงอยู่ในซายผู้ฮั้น

ลูกา 8:31 แล้วพวกผีฮั้นกะอ้อนวอนขอบ่ให้พระเยซูส่งมันลงขุมนรกก่อนสิฮอดยาม

ลูกา 8:32 หว่างฮั้น มีหมูฝูงใหญ่พวมหากินเทิงภูอยู่หม่องฮั้น ผีกะเลยขออนุญาตนำพระเยซูให้เข้าสิงในหมู แล้วเพิ่นอนุญาต

ลูกา 8:33 พวกผีกองฮั่นเลยออกจากซายผู้ฮั้นเข้าสิงในฝูงหมู เข้าแล้วหมูกะตื่นแล่นลงเนินผา โตนน้ำตายเมิ้ด

ลูกา 8:34 พอพวกเลี้ยงหมูเห็นจั่งซั่นกะพากันแล่นไปบอกไทบ้านไทเมืองกับอ้อมแอ้มแถวฮั้น

ลูกา 8:35 แล้วต่างคนกะต่างออกไปเบิ่ง พอไปฮอดกะเห็นซายผู้ที่เคยถืกผีสิงฮั่นนั่งอยู่ใกล้พระเยซูอย่างสบายอกสบายใจ ใส่ส้งใส่เสื้อมีสติดี แล้วพวกคนฮั้นกะเกิดหย้าน

ลูกา 8:36 แล้วผู้คนอยู่ฮั้นที่ได้เห็นกะเป็นพยานต่อพวกคนที่มาเบิ่งเถิงสาเหตุ ว่าคนที่ถืกผีสิงเซาเป็นดีแล้วได้จั่งใด

ลูกา 8:37 แล้วเมิ้ดคู่คนทั่วเขต เก-ราซา กับคนอ้อมแอ้มแถวฮั้นพากันขอร้องพระเยซูให้ออกจากเขาไป ย้อนว่าเขาเกิดหย้านอย่างใหญ่ พระเยซูเลยพาลูกศิษย์ลงเฮือเพื่อสิหลบเมือ

ลูกา 8:38 บัดนี้ ซายผู้ที่พระเยซูได้ขับไล่ผีออกฮั่นกะขอไปนำเพิ่น แต่พระเยซูบอกเขาว่า

ลูกา 8:39 “คืนเมือบ้านเมืองของเจ้าสา ไปบอกเรื่องนี้ที่พระเจ้าได้ซ่อยเจ้าให้เขาฟังเด้อ” แล้วซายผู้ฮั้นกะเลยเมือไปบอกคนทั่วเมืองเถิงแนวสำคัญอันใหญ่ยิ่งที่พระเยซูได้เฮ็ดให้เขา

ลูกา 8:40 แล้วมันเป็นที่ว่า พอพระเยซูหลบคืนมาฮอดฝั่งกาลิลีแล้ว ได้มีคนหลวงหลายออกมาคอยถ้าต้อนฮับเพิ่นอยู่ฮั่น

ลูกา 8:41 แล้วนี่แน่ะ ได้มีผู้หนึ่งซื่อนายไยรัส เป็นหัวหน้าเบิ่งแยงการงานในธรรมศาลา ได้มากราบเท้าพระเยซู กับวอนขอให้เพิ่นไปเฮือนของเขา

ลูกา 8:42 ย้อนว่าลาวมีลูกสาวผู้เดียวอายุสิบสองปีป่วยใกล้สิตายแล้ว ตอนพระเยซูพวมไปกับลาวกะมีคนหลวงหลายแห่กันเบียดไปนำเพิ่น

ลูกา 8:43 บัดนี้ มีแม่ญิงผู้หนึ่งในพวกฮั้น เป็นตกเลือดมาสิบสองปีแล้ว ญิงผู้นี้ได้ใซ้เงินไปหาหมอหลายคน แต่บ่มีใผปัวให้เซาเป็นดีได้

ลูกา 8:44 นางเลยแอบขึ้นไปทางหลังพระเยซู แล้วยื่อมือออกแตะส้นเสื้อของเพิ่น แตะแล้วนางกะได้เซาตกเลือดเป็นดีกับหม่อง

ลูกา 8:45 แล้วพระเยซูเลยเว้าขึ้นว่า “แม่นใผมาซูนมาต้องเฮา” แต่บ่มีใผยอมฮับ เปโตรเลยเว้ากับพระเยซูว่า “อาจารย์เอ้ย มีคนหลวงหลายเบียดอาจารย์ซื่อๆ แล้วอาจารย์อยากฮู้ว่าใผแตะต้อง”

ลูกา 8:46 แต่พระเยซูเว้าว่า “บ่แม่น ต้องมีผู้หนึ่งมาต้องเฮาอีหลี ย้อนเฮาฮู้สึกโตว่าฤทธิ์ได้ซ่านออกจากเฮาไปปัวเขา”

ลูกา 8:47 พอญิงฮั่นฮู้ว่าสิถืกเปิดเผย เขากะออกมาอย่างโตสั่นกราบลงต่อหน้าพระเยซู ยอมฮับกับเพิ่นอยู่ต่อหน้าคนทั้งหลายว่า ได้แตะเพิ่นย้อนอีหยัง กับได้บอกว่าโรคประจำโตฮั่นได้เซาเป็นดีเมิ้ดแล้ว

ลูกา 8:48 พระเยซูเลยเว้ากับญิงว่า “ลูกสาวเอ้ยเจ้าเซาดีแล้ว ย้อนว่าเจ้าวางใจในเฮา เมือสา ให้ไปด้วยความสงบสุขเด้อ”

ลูกา 8:49 ตอนพระเยซูยังเว้านำนางอยู่ ได้มีคนหนึ่งมาแต่เฮือนของนายไยรัส หัวหน้าเบิ่งแยงการงานในธรรมศาลาว่า “ลูกสาวเจ้าตายแล้ว บ่ต้องรบกวนพระเยซูอีกดอก”

ลูกา 8:50 แต่พอพระเยซูได้ยินแนวฮั้น กะเลยบอกนายไยรัสว่า “อย่าสู่ตกใจหย้าน ให้พักพิงวางใจอย่างเดียวเด้อ แล้วลูกสาวเจ้าสิเซาเป็นดีอยู่ดอก”

ลูกา 8:51 พอพระเยซูไปฮอดเฮือนของนายไยรัสแล้ว เพิ่นกะบ่ให้ใผเข้าไป มีแต่เปโตร ยอห์น กับยากอบ พร้อมพ่อแม่ของนาง

ลูกา 8:52 บัดนี้ มีพวกคนพวมฮ้องไห้เสียใจนำนาง แต่พระเยซูบอกเขาว่า “บ่ต้องฮ้องไห้เด้อ นางบ่ได้ตาย มีแต่นอนหลับซื่อๆ”

ลูกา 8:53 บัดนี้เขากะพากันหัวเราะเยาะเย้ยพระเยซู ย้อนเขาฮู้ว่านางได้ตายอีหลี

ลูกา 8:54 แต่พระเยซูได้จับมือนางแล้วบอกนางว่า “นางน้อยเอ้ย ให้ลุกขึ้นมาสา”

ลูกา 8:55 บัดนี้ วิญญาณของนางได้กลับมา แล้วนางลุกขึ้นกับหม่อง แล้วพระเยซูได้สั่งให้เอาแนวกินมาให้นางกิน

ลูกา 8:56 บัดนี้ พ่อแม่ของนางกะพากันทึ่งใจเป็นตางึดอย่างใหญ่ แต่พระเยซูสั่งห้ามเขาไว้ บ่ให้เว้าเรื่องนี้ปันใผฟัง
////////// ////////// //////////

Similar Posts

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *