ลูกา – Luke บทที่ 7

ลูกา 7:1 บัดนี้ พอพระเยซูเว้าเรื่องนี้ให้พวกคนฮั้นฟังแล้ว เพิ่นกะเลยเข้าเมืองคาเปอร์นาอุม

ลูกา 7:2 ในเมืองฮั้นมีนายร้อยทหารโรมผู้หนึ่ง ได้มีทาสฮับใซ้ที่ลาวฮักแพงหลายป่วยใกล้สิตายแล้ว

ลูกา 7:3 พอนายร้อยได้ยินเถิงซื่อเสียงของพระเยซู ลาวกะเลยวานผู้อาวุโสผู้ลังคนของพวกยิวไปอ้อนวอนพระเยซูให้มาซ่อยปัวทาสใซ้ของนายร้อยฮั่น

ลูกา 7:4 พอผู้อาวุโสฮั้นไปฮอดแล้ว พวกเขากะอ้อนวอนต่อพระเยซูว่า “นายร้อยทหารผู้นี้ สมควรที่สิไปซ่อยลาว

ลูกา 7:5 “ย้อนว่าลาวฮักซาติอิสราเอลของเฮาอีหลี จั่งได้ออกเงินสร้างธรรมศาลาให้”

ลูกา 7:6 บัดนี้ พระเยซูกะเลยตั้งหน้าไปเฮือนนายร้อยนำพวกผู้อาวุโสฮั่น แต่ว่าบัดใก้ลสิฮอดแล้ว นายร้อยกะใซ้หมู่ออกไปลัดพระเยซูฝากความไปบอกเพิ่นว่า “ผู้ข้าคึดเบิ่งแล้วว่า ผู้ข้าเป็นคนบ่สมควรที่สิรบกวนท่านให้เข้ามาในเฮือนของผู้ข้า

ลูกา 7:7 “จั่งซั้น ผู้ข้าคึดอีกว่าผู้ข้าบ่สมควรที่สิมารบกวนท่าน ผู้ข้าขอท่านเพียงแต่ออกคำสั่งแล้วทาสใซ้ของผู้ข้ากะสิเซาเป็นดี

ลูกา 7:8 “คือผู้ข้าอยู่ใต้วินัยของทหาร แล้วกะมีทหารอยู่ใต้คำสั่งของผู้ข้าอีก ผู้ข้าออกคำสั่งให้ไปกะต้องไป บอกให้มากะต้องมา บอกให้เฮ็ดหยังกะต้องเฮ็ดตามคำสั่งของผู้ข้า”

ลูกา 7:9 พอพระเยซูได้ยินหมู่นายร้อยเว้าปันฟัง เพิ่นกะคักใจนำนายร้อยหลาย เลยเหลียวไปเว้าให้พวกคนที่ตามเพิ่นมาฟังว่า “นี่แน่ะ ขนาดคนอิสราเอลแท้ๆ เฮายังบ่เคยพ้อใผที่มีความเซื่อมั่นในเฮาขนาดนี้เลย”

ลูกา 7:10 แล้วบัดหมู่นายร้อยหลบเมือ พอฮอดเฮือนแล้วกะเห็นทาสใซ้ของนายร้อยเซาโรคเป็นดีแล้ว

ลูกา 7:11 บัดนี้ พอมื้อใหม่มา พระเยซูกะเข้าในเมืองหนึ่ง ซื่อว่าเมืองนาอิน แล้วมีพวกลูกศิษย์หลายคนแห่ไปนำเพิ่น พร้อมทั้งพวกคนหลวงหลายนำ

ลูกา 7:12 พอใกล้สิฮอดประตูกำแพงเมือง นี่แน่ะ มีคนพวมหามศพของหนุ่มผู้หนึ่งออกมา เป็นลูกซายคนเดียวของแม่ม่ายคนหนึ่ง แล้วกะมีซาวเมืองหลวงหลายแห่กันออกมานำแม่ม่ายฮั้น

ลูกา 7:13 พอพระเยซูเห็นแม่ม่ายกะคึดอีตนหลาย เลยบอกเขาว่า “บ่ต้องฮ้องไห้ดอกป้าเอ้ย”

ลูกา 7:14 แล้วพระเยซูกะได้ย่างเข้าไปแตะโลงศพ แล้วพวกคนที่พวมหามศพซายฮั้นกะหยุดยืนอยู่ แล้วพระเยซูกะสั่งศพคนตายฮั่นว่า “ท้าวเอ้ย ลุกขึ้นมาเด้อ”

ลูกา 7:15 เว้าแล้วผู้ตายฮั้นกะมีซีวิตคืนมา ลุกนั่งเริ่มสิเว้าอยู่ แล้วพระเยซูเลยมอบหนุ่มผู้ตายฮั่นคืนให้แม่

ลูกา 7:16 บัดนี้ เมิ้ดคู่คนอยู่ฮั่นกะแตกตื่นเกิดหย้าน แล้วยกย่องถวายเกียรติพระเจ้าว่า “สาธุเด้อ พระเจ้าได้ลงมาเยี่ยมซนซาติของเพิ่นแล้ว คือมีผู้เป็นปากเป็นเสียงผู้ยิ่งใหญ่ของเพิ่นมาเยี่ยมยามพวกผู้ข้าแล้ว”

ลูกา 7:17 แล้วซื่อเสียงของพระเยซูในเรื่องนี้ได้ส่าลือออกไปทั่วเขตยูเดียกับเขตอ้อมแอ้มแถวฮั้นนำ

ลูกา 7:18 แล้วพวกลูกศิษย์ของโยฮันได้ไปรายงานแนวที่เป็นไปฮั้นปันโยฮันฟัง

ลูกา 7:19 โยฮันเลยใซ้ลูกศิษย์สองคนไปถามพระเยซูว่า “นายเป็นพระผู้โปรดที่พวกข้อยพวมถ้าอยู่ฮั่นบ้อ หรือว่าพวกข้อยสิต้องคองถ้าผู้อื่นอีก”

ลูกา 7:20 พอพวกลูกศิษย์ของโยฮันไปฮอดพระเยซูแล้วจึ่งเว้าว่า “โยฮันผู้ให้จุ่มน้ำฮั้นได้ใซ้พวกผู้ข้ามาถามท่านว่า ‘ท่านเป็นพระผู้โปรดที่สิมาอยู่ฮั่นบ้อ หรือว่าพวกผู้ข้าสิต้องคองถ้าผู้อื่นอีก'”

ลูกา 7:21 แล้วในโมงฮั้นเอง พระเยซูได้ปัวอีกหลายคน ให้เซาเป็นดีจากโรคหลายแนว ทั้งขับไล่ผีออก ทั้งปัวคนตาบอดให้เห็นได้

ลูกา 7:22 พระเยซูเลยฝากความไปกับลูกศิษย์ของโยฮันว่า “ให้ไปบอกโยฮันเถิงแนวที่ได้ยินได้เห็นว่า คนตาบอดกะเห็นฮุ่งแล้ว คนขาหล่อยกะย่างได้ คนขี้ทูตกะเกลี้ยงสะอาดแล้ว คนหูหนวกได้ยินซัดแล้ว คนตายแล้วกะยังคืนมามีซีวิตอีกคือเก่า กับคนยากคนจนได้ฮับฟังเรื่องข่าวดีแผ่นดินของพระเจ้านำ

ลูกา 7:23 “ผู้ใดที่บ่สะดุดใจย้อนเฮา ผู้ฮั้นกะสิได้พรเป็นสุข”

ลูกา 7:24 พอลูกศิษย์ของโยฮันเมือแล้ว พระเยซูกะเริ่มเว้ากับพวกคนทั้งหลายเถิงโยฮันฮั่นว่า “บัดพวกเจ้าพากันออกไปในถิ่นแห้งแล้งฮั้น ได้ออกไปหาเบิ่งหยังแหน่ ไปหาเบิ่งคนอ่อนแอบ้อ คือปานไม้อ้อถืกลมพัดโยกไปโยกมาบ้อ

ลูกา 7:25 พวกเจ้าออกไปหาเบิ่งหยัง ไปหาเบิ่งคนแต่งโตอย่างดี ใส่เสื้อเนื้อผ้านิ่มนวลราคาแพงๆ บ้อ คนที่แต่งโตงามๆ แนวฮั้น มีแต่อยู่อย่างสบายๆ ในวังของกษัตริย์ฮั้นล่ะ

ลูกา 7:26 พวกเจ้าว่าสิไปเบิ่งคนแบบใด ไปหาเบิ่งผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าบ้อ ลาวเป็นกะแม่นอยู่ แต่ว่าลาวแฮงเป็นหลายกว่าผู้เป็นปากเป็นเสียงอีก

ลูกา 7:27 โยฮันนี้ล่ะ ได้มีคำเขียนไว้ที่พระเจ้าเล็งเถิงว่า “นี่แน่ะ เฮาสิใซ้ผู้ฮับใซ้ของเฮาออกไปก่อนเจ้า เพื่อแปลงทางไว้ให้เจ้าเสด็จมา'”

ลูกา 7:28 คือ เฮาสิบอกพวกเจ้าว่า บ่มีใผสำคัญกว่าโยฮันผู้ให้จุ่มน้ำในหมู่คนทั้งหลายที่เกิดมา แต่ว่าผู้ใดกะตาม บ่ว่าสิเป็นผู้เล็กน้อยกว่าหมู่ในแผ่นดินของพระเจ้า ผู้ฮั้นสิสำคัญหลายกว่าโยฮันอีก”

ลูกา 7:29 พอพวกประซาซนฮวมทั้งพวกเก็บภาษีได้ยินพระเยซูเว้าจั่งซั่น พวกเขากะได้พากันยกย่องพระเจ้าว่าเพิ่นเฮ็ดแต่แนวเป็นธรรม ย้อนว่าพวกเขานี้เคยออกไปฮับจุ่มน้ำนำโยฮัน

ลูกา 7:30 แต่ว่าพวกคณะฟาริสีกับพวกครูบาอาจารย์ฯ ปฏิเสธจุดประสงค์อันดีงามของพระเจ้าที่เพิ่นมีไว้เพื่อเขาฮั่น ย้อนว่าพวกเขาบ่ยอมกลับใจไปฮับจุ่มน้ำนำโยฮัน (ซึ่งแสดงการกลับใจใหม่)

ลูกา 7:31 พระเยซูกะเว้าต่อไปว่า “เฮาสิเปรียบคนในสมัยนี้คือกันกับหยังดีน้อ

ลูกา 7:32 สิเปรียบคือพวกเด็กน้อยพวมเล่นนำกันอยู่กลางบ้านนี้ล่ะ ย้อนว่าพอพวกมันเกิดน้อยใจกันมันกะเอิ้นใส่กันว่า บัดพวกกูได้เป่าปี่เพลงม่วน พวกมึงคือบ่ฟ้อนม่วนนำกัน แล้วบัดพวกกูได้เป่าเพลงโศกธรณีกรรแสง พวกมึงคือบ่ฮ้องไห้เป็นทุกข์นำกันเห้ย

ลูกา 7:33 คือว่าบัดโยฮันผู้ให้ฮับจุ่มน้ำฮั้นมาลาวบ่ได้ฮ่วมกินข้าวกินเหล้าองุ่นนำใผ ลาวออกไปอยู่แต่ผู้เดียว แล้วพวกเจ้ากะเลยหาว่าลาวถืกผีเข้า

ลูกา 7:34 แล้วบัดนี้ เฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์ ได้มาฮ่วมกินดื่มกับประซาซน แล้วพวกเจ้ากะยังหาว่าผู้นี้เห็นแก่กินแก่เมา เป็นหมู่กับพวกขี้บาปกับพวกคนเก็บภาษี

ลูกา 7:35 “แต่ว่าผู้ใดที่เคยซิมเบิ่งพระปัญญาของพระเจ้ากะพิสูจน์ว่าถืกต้องแล้ว”

ลูกา 7:36 แล้วมีนักศาสนาคณะฟาริสีผู้หนึ่ง ซื่อซีโมน ได้มาซวนพระเยซูไปกินข้าวเฮือนลาว

ลูกา 7:37 แล้ว นี่แน่ะ ได้มีแม่ญิงหากินในเมืองเป็นคนบาปผู้หนึ่ง พอได้ยินว่าพระเยซูมากินข้าวอยู่เฮือนฟาริสีผู้หนึ่ง นางเลยถือเอาขวดน้ำหอมราคาแพงๆ เข้าไปหา

ลูกา 7:38 แล้วเข้าไปยืนอยู่นำหลังตรงเท้าเพิ่น ฮ้องไห้อยู่ฮั้นจนน้ำตาตกเปียกเท้าเพิ่น แล้วนางกะเอาผมเซ็ดเท้าพระเยซูทั้งจุบเท้า พร้อมเทน้ำมันหอมลูบใส่

ลูกา 7:39 บัดพอฟาริสีผู้ที่เซิญพระเยซูไปกินข้าวเห็นจั่งซั่นกะคึดในใจว่า “บ๊า คั่นแม่นคนนี้เป็นผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าอีหลี กะคือสิฮู้จักล่ะว่าแม่ญิงขี้บาปที่มาจับมาบายโตเพิ่นฮั่นเป็นคนซั่วฮาวใด”

ลูกา 7:40 พระเยซูเลยเว้าขึ้นว่า “ซีโมนเอ้ย มีแนวหนึ่งที่เฮาอยากสิเว้านำเจ้า” ซีโมนบอกว่า “อาจารย์สิเว้าแนวใดกะเว้ามาโลด”

ลูกา 7:41 พระเยซูเลยเว้าขึ้นว่า “มีนายทุนคนหนึ่ง ลาวมีลูกหนี้สองคนคนหนึ่งเป็นหนี้ห้าร้อยเหรียญเดนาริอัน แต่อีกคนหนึ่งเป็นหนี้เพียงห้าสิบเหรียญเดนาริอัน

ลูกา 7:42 ลูกหนี้สองคนนี้บ่สามารถสิหาเงินใซ้หนี้ได้ นายทุนกะยกหนี้ให้เขาทั้งสอง แล้วลูกหนี้สองคนนี้ เจ้าว่าผู้ใดสิฮักแพงนายทุนหลายกว่ากัน”

ลูกา 7:43 นายซีโมนเลยตอบว่า “ผู้ติดหนี้หลายฮั้น ฮักแพงนายหลายกว่า” พระเยซูเลยเว้าว่า “เออ แม่นความเจ้าฮั่นล่ะ”

ลูกา 7:44 แล้วพระเยซูเหลียวเบิ่งนาง เว้ากับซีโมนต่อว่า “เจ้าเห็นบ้อแม่ญิงผู้หนิ ตั้งแต่เฮาได้เข้ามาในเฮือนของเจ้า ฝ่ายเจ้ายังบ่ทันเอาน้ำมาให้เฮาล้างเท้า แต่ว่าส่วนนางหนิได้เอาน้ำตาของนางล้างเท้าให้เฮา แล้วนางกะได้เอาผมของนางเซ็ดนำ

ลูกา 7:45 ฝ่ายเจ้ากะบ่ได้จุบแก้มต้อนฮับเฮาตามประเพณี แต่ว่าส่วนนางหนิได้จุบเท้าเฮาบ่อยู่บ่เซาตั้งแต่นางเข้ามา

ลูกา 7:46 แล้วฝ่ายเจ้ากะบ่ได้เอาน้ำหอมธรรมดามาหยดใส่หัวเฮาตามประเพณี แต่ว่าส่วนนางหนิกะยังเอาน้ำมันหอมราคาแพงๆ มาลูบใส่เท้าให้เฮา

ลูกา 7:47 “จั่งซั้น เฮาสิบอกเจ้าว่า ส่วนนางหนิแม้นว่าบาปของนางสิหลาย แต่นางได้ฮับการอภัยเมิ้ดแล้ว นางเลยฮักแพงเฮาหลาย แต่ฝ่ายผู้ที่ได้ฮับการอภัยน้อย เขากะสิฮักแพงเฮาน้อย”

ลูกา 7:48 แล้วพระเยซูกะบอกนางว่า “นางเอ้ยเฮาได้อภัยบาปกรรมให้เจ้าเมิ้ดแล้ว

ลูกา 7:49 “บัดนี้คนที่ฮ่วมโต๊ะกับพระเยซูกะเว้ากันว่า “แม่นใผผู้หนิ คือจั่งยกโทษอภัยบาปกรรมให้คนได้”

ลูกา 7:50 แล้วพระเยซูได้เว้ากับนางอีกว่า “นางได้ฮับการอภัยโทษย้อนว่าเจ้าวางใจในเฮา กลับเมือสา ไปด้วยความสงบสุขในใจเด้อ”
////////// ////////// //////////