ลูกา – Luke บทที่ 10

ลูกา 10:1 หลังจากฮั้นมา พระเยซูได้เลือกลูกศิษย์อีกเจ็ดสิบคน แล้วส่งเขาออกไปล่วงหน้าเป็นคู่ๆ ไปคู่เมืองหม่องที่เพิ่นสิไป

ลูกา 10:2 แล้วพระเยซูได้บอกพวกเขาว่า “งานเก็บเกี่ยวมีหลายอีหลี แต่คนงานกะมีน้อย จั่งซั่นให้วอนขอนำเจ้าของงาน ให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวซ่อยเด้อ

ลูกา 10:3 ให้ออกไปโลดเด้อ นี่แน่ะ เฮาส่งพวกเจ้าออกไปคือปานแกะน้อยไปอยู่ในหมู่หมาป่า

ลูกา 10:4 บ่ให้เอากระเป๋าเงิน เอาเป้ หรือเกิบ ไปนำ แล้วบ่ให้ทักทายใผตามทาง

ลูกา 10:5 แล้วบัดเจ้าเข้าเฮือนใด ให้พรเขาก่อนว่า “ขอให้สันติภาพมีอยู่นำเฮือนนี้เด้อ”

ลูกา 10:6 คั่นเฮือนฮั้นมีผู้ที่มักสันติ สันติภาพของเจ้ากะสิอยู่นำเขา แต่ว่าคั่นบ่มีแนวฮั้น มันกะสิคืนมาอยู่นำเจ้า

ลูกา 10:7 แล้วให้อาศัยอยู่เฮือนฮั่น บ่ให้ย้ายไปเรื่อยๆ ให้อยู่กินนำเขาตามที่เขาจัดให้ ย้อนว่าคนงานควรฮับการตอบแทนตามที่สมควรกับงาน

ลูกา 10:8 บ้านใดเมืองใดที่ต้อนฮับเจ้ากะให้อยู่กินตามที่เขาจัดให้เด้อ

ลูกา 10:9 แล้วผู้ใดเป็นโรคหยังในเฮือนฮั้นกะให้ปัวเขาให้เซาเป็นดีนำ กับบอกเขาว่าแผ่นดินของพระเจ้าได้เข้ามาใกล้พวกเจ้าแล้ว

ลูกา 10:10 แต่ว่าคั่นบ้านใดเมืองใดบ่ต้อนฮับเจ้า ให้เจ้าออกไปอยู่กลางทางเว้าว่า

ลูกา 10:11 “แม้นแต่ขี้ฝุ่นของเมืองเจ้าที่ติดเฮาหนิ ไทเฮาสะบัดออกเป็นพยานฟ้องร้องเจ้า แต่ให้ฮู้กันไว้ว่า แผ่นดินของพระเจ้าได้เข้ามาใกล้พวกเจ้าแล้ว”

ลูกา 10:12 แล้วพระเยซูได้เว้าอีกว่า “บัดฮอดมื้อพิพากษาฮั้น โทษของเมืองโสโดมกะยังสิเบากว่าโทษของเมืองฮั้นอีก”

ลูกา 10:13 แล้วระวังพินาศเด้อ เมืองโคราซินกับเมืองเบธไซดาเอ้ย ขนาดการอัศจรรย์ต่างๆที่เฮาได้เฮ็ดในเมืองเจ้าหนิ ได้ไปเฮ็ดในเมืองไทระกับเมืองไซดอนมาแต่ก่อน พวกเขาคือสิ นุ่งผ้ากระสอบนั่งขี้เถ้า กลับใจแต่โดนแล้ว

ลูกา 10:14 คือในมื้อพิพากษาที่สิมาฮั้น โทษทัณฑ์ที่เมืองไทระกับเมืองไซดอนสิต้องแบกฮั้น กะสิง่ายกว่าโทษของพวกเจ้า

ลูกา 10:15 แล้วฝ่ายเมืองคาเปอร์นาอุมเอ้ย เจ้าผู้ได้ฮับการยกย่องสูงฮอดฟ้าสวรรค์ เจ้าสิถือลากลงมาสู่นรก”

ลูกา 10:16 แล้วพระเยซูเว้ากับลูกศิษย์ว่า “ผู้ใดที่ฟังพวกเจ้ากะส่ำฟังเฮา แต่ผู้ใดที่ดูถูกพวกเจ้ากะส่ำดูถูกเฮา แล้วผู้ที่ดูถูกเฮา กะส่ำดูถูกพระเจ้าผู้ที่ใซ้เฮามา”

ลูกา 10:17 บัดเจ็ดสิบคนฮั่นไปมาแล้ว เขากะดีใจหลายบอกพระเยซูว่า “ขนาดผีกะยังยอมฟังคำสั่งของพวกผู้ข้าในนามของอาจารย์”

ลูกา 10:18 แล้วพระเยซูได้บอกเขาว่า “เฮาได้เห็นมารซาตานตกลงมาจากสวรรค์ ปานฟ้าผ่า

ลูกา 10:19 นี่แน่ะ เฮามอบอำนาจให้พวกเจ้าเหนือพวกสัตว์สรพิษ กับเหนือกว่าอำนาจคู่แนวของมารซาตานผู้เป็นศัตรู แล้วบ่มีอีหยังสิเฮ็ดใส่พวกเจ้าได้

ลูกา 10:20 กะตาม อย่ามัวแต่ดีใจนำของแนวหมู่นี้ที่ว่าพวกผียอมฟังพวกเจ้าฮั่น แต่ให้ดีใจที่ว่า ซื่อของเจ้าได้จดไว้ในหนังสือสำมะโนครัวอยู่เทิงสวรรค์แล้ว”

ลูกา 10:21 แล้วในโมงฮั้น พระเยซูกะดีใจหลายในพระวิญญาณ แล้วจั่งอธิษฐานขอบคุณพระเจ้าว่า “พ่อเอ้ย ผู้เป็นเจ้าของฟ้ากับโลก ที่ว่าพ่อได้ปิดบังความจริงแนวหมู่นี้ไว้จากพวกนักปัญญา กับพวกที่อวดดี แต่พ่อได้เปิดเผยต่อผู้ที่ยอมถ่อมใจปานผู้เล็กน้อย ตามเป็นที่พอใจของพ่อ

ลูกา 10:22 พระเจ้าผู้เป็นพ่อได้มอบคู่อันคู่แนวไว้กับลูกแล้ว บ่มีผู้ใดฮู้จักใจพ่อนอกจากลูก ฮวมทั้งผู้ที่ลูกพอใจเปิดเผยให้ฮู้จักพ่อนำ”

ลูกา 10:23 แล้วพระเยซูกะเหลียวมาเว้ากับพวกลูกศิษย์เป็นส่วนโตว่า “ผู้ที่เห็นแนวนี้ที่เจ้าเห็นหนิกะสิได้พรเป็นสุขนำ

ลูกา 10:24 “ย้อนว่า หลายสมัยถ่ายทอดกันมาแล้ว มีผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าหลายคน กับกษัตริย์หลายองค์ คอยถ้าอยากเห็นคือจั่งพวกเจ้าเห็นหนิ แต่บ่ได้เห็น กับอยากได้ยินคือจั่งพวกเจ้าได้ยิน แต่บ่ได้ยิน”

ลูกา 10:25 แล้ว นี่แน่ะ ได้มีครูบาอาจารย์ฯ คนหนึ่ง ได้ลุกขึ้นถามลองใจพระเยซูว่า “อาจารย์ครับ ข้อยสิเฮ็ดจั่งใดจั่งสิได้ซีวิตนิรันดร์”

ลูกา 10:26 “พระเยซูตอบลาวเป็นคำถามว่า “คัมภีร์โบราณเขียนว่าจั่งใด เจ้าอ่านว่าแบบใด”

ลูกา 10:27 ครูบาอาจารย์ฯ ตอบพระเยซูว่า “ให้ฮักพระเจ้าจนเมิ้ดหัวใจ เมิ้ดจิตวิญญาณ เมิ้ดความสามารถ เมิ้ดสติปัญญา กับให้ฮักเพื่อนบ้านคือจั่งฮักโตเอง”

ลูกา 10:28 แล้วพระเยซูบอกเขาว่า “เจ้าตอบถืกแล้ว คั่นเฮ็ดจั่งซั่นเจ้าสิได้ซีวิต”

ลูกา 10:29 บัดนี้ คนฮั้นคึดอยากแก้โต เลยถามพระเยซูอีกว่า “แล้วแม่นใผเป็นเพื่อนบ้านของข้อยซั่น”

ลูกา 10:30 พระเยซูเลยเว้าเรื่องว่า “มีคนยิวคนหนึ่งได้ออกจากกรุงเยรูซาเล็มว่าสิไปเมืองเยรีโค แต่เขาถืกพวกโจรปล้นอยู่นำทาง เอาไปเมิ้ดทั้งเสื้อผ้านำ ตีเกือบตายแล้วปะถิ้มไว้อยู่ฮั่น

ลูกา 10:31 บัดนี้ บังเอิญมีผู้นำเครื่องถวายคนหนึ่งมานำทาง พอเห็นผู้บาดเจ็บนอนอยู่ฮั่น กะเลยข้ามทางหลีกเลี่ยงกลายไป

ลูกา 10:32 แล้วมีคนยิวตระกูลเลวีมานำทางคือกัน พอเห็นผู้บาดเจ็บฮั้น เขากะเลยข้ามทางหลีก เลี่ยงกลายไป

ลูกา 10:33 แต่ว่า บัดนี้ มีไทเมืองสะมาเรียคนหนึ่งได้มานำทาง พอเห็นผู้บาดเจ็บจั่งมีใจเมตตาอีตน

ลูกา 10:34 เข้าเลยเข้าไปหาผู้บาดเจ็บ เอาน้ำมันกับเหล้าองุ่นล้างพวกแผล แล้วเอาผ้าพันไว้ แล้วอุ้มขึ้นหลังลาของลาว พาไปพักอยู่โรงแรมหม่องหนึ่ง แล้วได้ปัวเขาอยู่ฮั่น

ลูกา 10:35 พอตื่นเซ้ามา ก่อนลาวสิไปต่อลาวกะฝากเงินสองเหรียญเดนาริอันให้เจ้าของโรงแรม สั่งไว้ว่า “ซ่อยรักษาคนผู้นี้ไว้แหน่เด้อ คั่นเงินนี้ยังบ่พอให้เจ้าออกก่อน บัดเฮาหลบคืนมาเฮาสิทดแทนเจ้า”

ลูกา 10:36 แล้วพระเยซูกะถามครูบาอาจารย์ฯ ว่า “จั่งซั้น ในสามคนที่เฮาเว้ามาหนิ เจ้าคึดว่าแม่นใผเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อคนที่ถืกโจรปล้นฮั้น”

ลูกา 10:37 บัดนี้ ครูบาอาจารย์ฯ ตอบพระเยซูว่า “คนที่มีใจอีตนซ่อยฮั่น” แล้วพระเยซูบอกเขาว่า “จั่งซั่นล่ะ ให้เจ้าไปเฮ็ดคือกันเด้อ”

ลูกา 10:38 ตอนพระเยซูพวมเดินทางพากันไปกับลูกศิษย์ฮั่น เพิ่นได้แวะอยู่หมู่บ้านหนึ่ง แล้วได้มีแม่ญิงคนหนึ่งซื่อ มาร์ธา ได้ต้อนฮับพระเยซู เซิญไปเฮือนเขา

ลูกา 10:39 มาร์ธา มีน้องสาวคนหนึ่งซื่อ มารีย์ มารีย์ หนิได้นั่งใกล้ๆ พระเยซู ฟังคำสอนของเพิ่นอยู่ฮั่น

ลูกา 10:40 แต่ว่ามาร์ธาผู้เป็นเอื้อยกะมัวแต่เฮ็ดนำแนวอยู่แนวกินเลยออกมาหาพระเยซูแล้วเว้าว่า “คือบ่เห็นใจผู้ข้าแหน่ คือน้องได้ปะให้ผู้ข้าเฮ็ดแลงเฮ็ดงายอยู่ผู้เดียว ซ่อยบอกเขาให้มาซ่อยผู้ข้าแหน่”

ลูกา 10:41 แต่พระเยซูบอกนางมาร์ธาว่า “มาร์ธา เอ้ย ใจของเจ้าคือคึดยุ่งยากนำหลายอันหลายแนวแท้

ลูกา 10:42 แต่มีแนวเดียวท่อฮั้นที่จำเป็นอีหลี แล้ว มารีย์ ได้เลือกเอาแนวดีแนวถืกฮั้นแล้ว ซึ่งสิบ่ออกจากเขาไป”
////////// ////////// //////////