มาระโก – Mark บทที่ 12

มาระโก 12:1 แล้วพระเยซูจั่งตั้งต้นเริ่มเว้ากับเขาเป็นคำเปรียบเทียบว่า “มีซายคนหนึ่งได้เฮ็ดสวนองุ่น แล้วได้เฮ็ดฮั้วล้อมไว้ แล้วได้ขุดหลุมเพื่อเก็บน้ำองุ่นไว้ แล้วได้สร้างหอไว้ให้เบิ่งแยงสวน เสร็จแล้วกะให้พวกคนสวนเซ่า พอเฮ็ดแล้วนายสวนกะออกไปอยู่เมืองไกลๆ 

มาระโก 12:2 แล้วบัดฮอดยามเก็บหมากองุ่น นายสวนจั่งใซ้ผู้ฮับใซ้คนหนึ่งไปหาคนเช่าสวนฮั้น เพื่อสิได้ฮับเอาส่วนแบ่งของสวนองุ่นจากพวกคนเช่าสวนฮั้น 

มาระโก 12:3 แต่ฝ่ายคนเซ่าสวนพวกฮั้นกะจับเอาผู้ฮับใซ้ของนายสวน เฆี่ยนตีลาว แล้วไล่กลับเมือมือเปล่า 

มาระโก 12:4 แล้วนายสวนใซ้ผู้ฮับใซ้อีกคนหนึ่ง ให้ไปหาพวกคนเช่าสวนอีกเทื่อหนึ่ง บัดนี้คนเช่าสวนฮั้นกะเอาหินขว้างผู้ฮับใซ้ฮั้นให้บาดเจ็บหัวแตก แล้วไล่กลับเมืออีก เฮ็ดแนวโหดเหี้ยมใส่ลาวอย่างเป็นตาอาย 

มาระโก 12:5 แล้วอีกเทื่อหนึ่ง นายสวนได้ใซ้ผู้ฮับใซ้อีกคนหนึ่งไป บัดนี้พวกเขากะฆ่าผู้ฮับใซ้ฮั้นซะ แล้วนายสวนยังใซ้ผู้ฮับใซ้ไปอีกหลายคน แต่พวกเซ่าสวนฮั้นกะเฆี่ยนตีแหน่ ฆ่าถิ้มแหน่ 

มาระโก 12:6 บัดนี้นายสวนมีลูกซายที่ฮักแพงหลายผู้หนึ่ง จั่งใซ้ลูกผู้ฮั้นไปเป็นเทื่อสุดท้าย เว้าว่า ‘พวกเขาคือสิเคารพลูกซายของเฮาอยู่ดอก’ 

มาระโก 12:7 แต่บัดนี้ พวกเช่าสวนเว้ากันว่า ‘คนนี้ล่ะ เป็นทายาทผู้สิฮับมรดก มาเถิด ให้เฮาฆ่ามันซะ แล้วมรดกฮั้นสิตกเป็นของพวกเฮา’ 

มาระโก 12:8 พวกเขาจั่งพากันจับลูกซายของนายสวน แล้วฆ่าเขาเลย เอาศพไปถิ้มไว้นอกสวนองุ่น 

มาระโก 12:9 จั่งซั้น นายสวนองุ่นสิเฮ็ดแนวใดบัดหนิ ลาวกะสิมาทำร้ายพวกเช่าสวนฮั้นโลด แล้วสิเอาสวนองุ่นฮั้นให้ผู้อื่นเช่าแทน 

มาระโก 12:10 แล้วพวกเจ้ายังบ่ทันอ่านพระคำตอนนี้บ้อ ที่ว่า ‘ศิลาซึ่งซ่างก่อหินได้ปฏิเสธบ่ยอมใซ้ ได้กลับกลายเป็นศิลามุมเอกแล้ว

มาระโก 12:11 คือกิจการอันยิ่งใหญ่นี้มาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า เป็นการอัศจรรย์ในสายตาของคนเฮาทั้งหลาย'” 

มาระโก 12:12 บัดนี้พวกเขาจั่งหาโอกาสจับพระเยซู แต่ว่าเขาหย้านพวกประซาซน คือเขาฮู้โตว่า เพิ่นได้เว้าคำเปรียบเทียบนี้ถืกพวกเขาเอง พวกเขากะเลยจากเพิ่นไป 

มาระโก 12:13 บัดนี้เขาได้ใซ้ผู้ลางคนในพวกฟาริสี กับพรรคพวกเฮโรดไปหาพระเยซู เพื่อสิหาจับผิดในความเว้าของเพิ่น 

มาระโก 12:14 บัดพวกเขาฮั้นมาเถิงแล้ว กะเว้ากับพระเยซูว่า “อาจารย์ พวกเฮาฮู้จักอยู่ว่า เจ้าเป็นคนซื่อสัตย์ กับบ่ได้เอาใจผู้ใด ย้อนเจ้าบ่ได้เห็นแก่หน้าผู้ใด แต่ได้สอนในทางของพระเจ้าอีหลี พวกเฮาขอถามว่า การที่สิส่งภาษีส่วยให้จักรพรรดิซีซาร์ฮั้น มันถืกต้องตามกฎบัญญัติหรือบ่ 

มาระโก 12:15 เฮาสิส่งดีหรือบ่ส่งดี” แต่พระเยซูกะฮู้ทันอุบายของเขาจั่งเว้ากับเขาว่า “พวกเจ้ามาทดลองเฮาย้อนหยัง ให้เอาเงินตราของโรมเหรียญหนึ่งมาให้เฮาเบิ่ง” 

มาระโก 12:16 เขากะเอาเหรียญหนึ่งมาให้พระเยซู เพิ่นจั่งถามเขาว่า “ฮูปกับคำจารึกนี้เป็นของใผ” เขาตอบเพิ่นว่า “ของซีซาร์” 

มาระโก 12:17 พระเยซูจั่งเว้ากับเขาว่า “แนวที่เป็นของซีซาร์ ให้ถวายให้ซีซาร์ซะ แต่แนวที่เป็นของพระเจ้า ให้ถวายแด่พระเจ้าเด้อ” ฝ่ายพวกเขากะเลยแปลกใจเป็นตางึดในเพิ่น 

มาระโก 12:18 ในหว่างฮั้นมีพวกสะดูสีมาหาพระเยซู พวกนี้ว่า เขาบ่ได้เซื่อในการเป็นขึ้นมาจากตาย เขาจั่งถามเพิ่นว่า 

มาระโก 12:19 “อาจารย์ โมเสสได้เขียนสั่งพวกคนยิวเฮาไว้ว่า ‘คั่นซายผู้ใดตายปะเมีย แต่บ่ได้มีลูกกับนาง ให้น้องซายฮับพี่สะใภ้ฮั้นไว้เป็นเมียของโต เพื่อสืบทอดเซื้อสายของพี่ซายไว้ตามประเพณีเฮา’ 

มาระโก 12:20 บัดนี้ มีพี่น้องผู้ซายเจ็ดคน อ้ายกกเอาเมีย แล้วกะตายปะนางโดยบ่มีเซื้อสายสืบทอด 

มาระโก 12:21 แล้วผู้ซายผู้ที่สองฮับเอานางมาเป็นเมียโต แล้วกะตายปะยังบ่มีเซื้อสายสืบทอดคือจั่งอ้าย แล้วผู้ซายผู้ที่สามที่สี่กะเฮ็ดแนวเดียวถัดกันไป 

มาระโก 12:22 แล้วพี่น้องทั้งเจ็ดคนนี้กะได้ฮับแม่ญิงผู้ฮั้นไว้เป็นเมียของโตจั่งตายปะบ่มีเซื้อสายสืบทอดจักคน แล้วในที่สุดแม่ญิงฮั้นกะตายนำ 

มาระโก 12:23 จั่งซั้น ในมื้อที่คนเฮาสิเป็นขึ้นมาจากตายฮั้น บัดเขาทั้งเจ็ดเป็นขึ้นมาแล้ว ญิงฮั้นสิเป็นเมียของใผด้วยนางเคยเป็นเมียของซายทั้งเจ็ดมาแล้ว” 

มาระโก 12:24 พระเยซูจั่งตอบเขาว่า “พวกเจ้าคึดผิดซะแล้ว คือพวกเจ้าบ่ฮู้จักพระคำกับบ่ฮู้จักฤทธิ์เดชของพระเจ้าซั่นบ้อ 

มาระโก 12:25 คือว่าบัดคนสิเป็นขึ้นมาจากตายฮั้น เขาสิบ่มีการกินดอง ยกให้เป็นผัวเมียกันอีก แต่สิเป็นโสดคือเทวทูตอยู่เทิงฟ้าสวรรค์ 

มาระโก 12:26 แล้วสำหรับเรื่องการเป็นขึ้นมาของคนตายไปแล้วฮั้น พวกเจ้ายังบ่ได้อ่านคัมภีร์ที่โมเสสเขียนซั้นบ้อ ตอนเรื่องที่ลาวได้เจอะเจอพุ่มไม้ เป็นหม่องที่พระเจ้าได้เว้าไว้กับลาวว่า ‘เฮาเป็นพระเจ้าของอับราฮัม เป็นพระเจ้าของอิสอัค กับเป็นพระเจ้าของยาโคบ’ 

มาระโก 12:26 แล้วสำหรับเรื่องการเป็นขึ้นมาของคนตายไปแล้วฮั้น พวกเจ้ายังบ่ได้อ่านคัมภีร์ที่โมเสสเขียนซั้นบ้อ ตอนเรื่องที่พระเจ้าได้เว้ากับลาวผ่านทางพุ่มไม้ว่า ‘เฮาเป็นพระเจ้าของอับราฮัม เป็นพระเจ้าของอิสอัค กับเป็นพระเจ้าของยาโคบ’ 

มาระโก 12:27 คือว่า เพิ่นบ่ได้เป็นพระเจ้าของคนตาย แต่เป็นพระเจ้าของคนเป็น พวกเจ้าจั่งผิดพลาดหลายขนาด”

มาระโก 12:28 แล้วมีผู้หนึ่งในพวกเสมียนฯ ฮั้น บัดมากะได้ยินพวกเขาไล่เลียงกัน คึดเห็นว่าพระเยซูตอบเขาได้ดีหลาย จั่งถามเพิ่นว่า “ในกฎบัญญัติทั้งเมิ้ดฮั้น ข้อใดสำคัญเป็นอันดับหนึ่ง” 

มาระโก 12:29 พระเยซูจั่งตอบคนฮั้นว่า “ในพระบัญญัติฮั้นข้อที่เป็นอันดับหนึ่งคือว่า ‘ให้ฟังเอาเด้อ โอ คนอิสราเอลเอ้ย องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นพระเจ้าของพวกเฮา เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าแต่องค์เดียว 

มาระโก 12:30 กับว่า ให้พวกเจ้าฮักองค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้เป็นพระเจ้าของเจ้า ด้วยสุดจิตสุดใจของเจ้า ด้วยเมิ้ดความคึด กับด้วยเมิ้ดแฮงของเจ้า’ นี่เป็นกฎบัญญัติที่เป็นเอกเป็นใหญ่กว่าหมู่ 

มาระโก 12:31 กับกฎบัญญัติที่สองลงมาฮั้น กะคือกัน คือว่า ‘ให้ฮักเพื่อนบ้านคือจั่งฮักโตเอง’ กฎบัญญัติอื่นๆ ที่ใหญ่กว่าทั้งสองนี้บ่มีเลย” 

มาระโก 12:32 บัดนี้ เสมียนคนฮั้นเว้ากับพระเยซูว่า “ดีแล้วอาจารย์เจ้าข้า ท่านได้เว้าแนวแม่นอีหลี ย้อนว่ามีพระเจ้าแต่ผู้เดียวเพิ่น นอกจากเพิ่นแล้วพระเจ้าอื่นๆ กะบ่มีเลย 

มาระโก 12:33 กับว่า ซึ่งสิฮักเพิ่นด้วยสุดใจ สุดความเข้าใจ สุดจิตวิญญาณ กับสุดแฮง แล้วที่สิฮักเพื่อนบ้านคือได้ฮักโตเอง กะประเสริฐกว่าเครื่องถวาย กับเครื่องเผาบูซาทั้งเมิ้ด” 

มาระโก 12:34 บัดพระเยซูเห็นว่า เสมียนคนฮั้นเว้าโดยชาญฉลาดอันสุขุม จั่งบอกเขาว่า “เจ้าบ่ห่างไกลจากแผ่นดินของพระเจ้าแล้ว” ตั้งแต่ฮั้นมาบ่มีใผกล้าถามเพิ่นอีกต่อไปเลย 

มาระโก 12:35 แล้วบัดยามพระเยซูพวมสอนอยู่ในพระวิหารกะได้ถามเขาว่า “เป็นหยังที่พวกเสมียนฯ สอนว่า พระคริสต์ผู้ที่สิมาฮั้นเป็นบุตรของกษัตริย์ดาวิด 

มาระโก 12:36 คือว่า ดาวิดเองได้เว้าโดยในการทรงนำของพระวิญญาณว่า ‘นายซีวิต ได้บอกนายซีวิตของผู้ข้าว่า ให้นั่งอยู่ทางขวาเฮาจนกว่าเฮาสิเฮ็ดให้ศัตรูเจ้าเป็นหม่องพักเท้าของเจ้าเด้อ’ 

มาระโก 12:37 ขนาดดาวิดเองยังได้เอิ้นเพิ่นผู้ฮั้นว่า ‘นายซีวิตของผู้ข้า’ จั่งซั้น คั่นเพิ่นเป็นนายซีวิตของดาวิด สิเป็นลูกของลาวได้จั่งใด” แล้วฝ่ายพวกคนธรรมดาสามัญอยู่ฮั้น กะได้ฮับฟังพระเยซูด้วยความยินดี 

มาระโก 12:38 แล้วพระเยซูสอนเขาอีกว่า “ให้ระวังพวกเสมียนฯ ให้ดีเด้อ คือพวกนี้มักนุ่งเสื้อคลุมยาวเนื้อผ้าราคาแพงๆ ไปๆ มาๆ แล้วมักให้คนทักทายพวกเขาอยู่กลางตลาด 

มาระโก 12:39 กับมักนั่งหม่องสำคัญในศาลาธรรม กับหม่องมีเกียรติในงานเลี้ยงต่างๆ นำ 

มาระโก 12:40 แม่นพวกนี้ล่ะ ที่มักยึดเอาเฮือนของแม่ม่าย กับมักแกล้งอธิษฐานว่าเว้านำพระเจ้าอย่างยืดยาว คนพวกนี้ล่ะสิต้องถืกการตัดสินลงโทษแฮงหนักกว่า” 

มาระโก 12:41 แล้วหว่างฮั้น พระเยซูกะนั่งทางหน้าตู้เงินถวาย แล้วคอยสังเกตต่างคนต่างนำเอาเงินมาหย่อนใส่ตู้ฮั้น แล้วพวกคนมั่งมีหลายคนได้เอาเงินหลายๆ มาหย่อนใส่ 

มาระโก 12:42 แล้วมีแม่ม่ายคนหนึ่งเป็นคนยากจน เอาเหรียญทองแดงสองเหรียญ มีค่าประมาณสลึงเดียวได้เอามาหย่อนใส่ตู้ฮั้นไว้นำ 

มาระโก 12:43 แล้วพระเยซูจั่งเอิ้นพวกลูกศิษย์ของเพิ่นมาเว้ากับเขาว่า “เฮาสิบอกความจริงให้พวกเจ้าเด้อ แม่ม่ายยากจนคนนี้ล่ะ อันที่เขาใส่ในตู้เงินถวายฮั้น กะแฮงหลายกว่าเมิ้ดคู่คนที่ได้ใส่ไว้ฮั้น 

มาระโก 12:44 ย้อนว่าพวกคนอื่นๆ ฮั้น ได้เอาเงินเหลือใซ้ของเขามาหย่อนใส่ไว้ แต่ญิงขัดสนผู้นี้ ได้เอาเงินทั้งเมิ้ดของเขามาหย่อนใส่จนเมิ้ดเกลี้ยง เป็นเงินซึ่งนางได้สำรองไว้เพื่อเลี้ยงซีวิตของเขา”
////////// ////////// //////////