มาระโก – Mark บทที่ 1
มาระโก 1:1 จุดเริ่มต้นเรื่องข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์พระบุตรของพระเจ้าฮั้น ได้เป็นจั่งซี้
มาระโก 1:2 คือ ตามที่มีคำเขียนไว้ของผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าแนวนี้ว่า “นี่แน่ะ เฮาใซ้ทูตของเฮาไปก่อนเจ้า แล้วผู้ฮั้นสิเตรียมหนทางไว้ให้เจ้า
มาระโก 1:3 ซึ่งคนฮั้นเป็นผู้ออกเสียงฮ้องในถิ่นแห้งแล้งว่า ‘ให้เตรียมหนทางขององค์พระผู้เป็นเจ้าฮั้นไว้เด้อ เฮ็ดหนทางของเพิ่นให้มันซื่อเด้อ'”
มาระโก 1:4 โยฮันฮั้นได้ให้ฮับพิธีจุ่มน้ำในถิ่นแห้งแล้ง คือได้ประกาศเรื่องการฮับจุ่มน้ำแสดงการกลับใจใหม่ เพื่อคนสิฮับการยกโทษบาป
มาระโก 1:5 แล้วคนทั่วแคว้นยูเดียฮวมทั้งชาวกรุงเยรูซาเล็มได้พากันออกไปหาโยฮัน กับได้ฮับพิธีจุ่มน้ำจากลาวในแม่น้ำจอร์แดน พร้อมทั้งสารภาพความผิดบาปของโต
มาระโก 1:6 ฝ่ายโยฮันได้แต่งโตด้วยผ้าขนอูฐ ใซ้หนังสัตว์คาดแอว กินตั๊กแตนกับน้ำผึ้งป่าเป็นประจำ
มาระโก 1:7 แล้วลาวประกาศว่า “หลังจากเฮาหนิ สิมีเพิ่นผู้หนึ่งสิมา แล้วเพิ่นเป็นใหญ่มีอำนาจกว่าเฮาอีกหลาย ซึ่งเฮาบ่สมควรแม้นสิน้อมโตลงแก้สายเกิบให้เพิ่นเลย
มาระโก 1:8 ที่จริงแล้วเฮาให้พวกเจ้าฮับพิธีจุ่มด้วยน้ำ แต่เพิ่นผู้ฮั้นสิให้พวกเจ้าฮับการจุ่มโดยพระวิญญาณ”
มาระโก 1:9 แล้วอยู่มา ในยามฮั้น พระเยซูได้ออกมาจากเมืองนาซาเร็ธอยู่แคว้นกาลิลี ได้มาฮับพิธีจุ่มน้ำจากโยฮันในแม่น้ำจอร์แดน
มาระโก 1:10 พอเพิ่นขึ้นมาจากน้ำแล้ว พอดีเพิ่นเหลียวเบิ่ง ได้เห็นท้องฟ้าแหวกออก แล้วพระวิญญาณ เป็นลักษณะคือปานนกพิราบ ได้ลงมาเทิงเพิ่น
มาระโก 1:11 แล้วมีเสียงของผู้มีอํานาจได้เว้ามาจากฟ้าสวรรค์ว่า “เจ้าเป็นลูกที่ฮักของเฮา เฮาพอใจในเจ้าหลาย”
มาระโก 1:12 แล้วในยามฮั้นพอดี พระวิญญาณจั่งนำเพิ่นเข้าไปในถิ่นแห้งแล้ง
มาระโก 1:13 แล้วผีมารซาตานได้ฉวยโอกาสลองใจพระเยซูอยู่ในถิ่นแห้งแล้งฮั้นเป็นเวลาสี่สิบมื้อ เพิ่นกะอยู่ฮั้นกับพวกสัตว์ป่า แล้วมีหมู่เทวทูตมาปรนนิบัติฮับใซ้เพิ่นอยู่ฮั้น
มาระโก 1:14 หลังจากฮั้นมา โยฮันได้ถืกจับขังไว้ในคุก แล้วพระเยซูได้มาแคว้นกาลิลี มาประกาศข่าวประเสริฐเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า
มาระโก 1:15 จั่งเว้าว่า “ยามที่กำหนดไว้ฮั้นได้มาฮอดมาเถิงแล้ว คือแผ่นดินของพระเจ้าใกล้สิมาฮอดแล้ว ให้พวกเจ้ากลับใจใหม่เซื่อข่าวประเสริฐฮั้นเด้อ”
มาระโก 1:16 บัดนี้ ในระหว่างที่พระเยซูพวมย่างไปตามซายทะเลกาลิลีฮั้น เพิ่นเหลียวเบิ่ง ได้เห็นซีโมนกับอันดรูว์ น้องซายของลาว พวมลากอวนอยู่ทะเลฮั้น ย้อนว่าเขาเป็นคนจับปลา
มาระโก 1:17 พระเยซูเว้ากับเขาว่า “ให้ตามเฮามาเด้อ คือพวกเจ้าเคยหาปลาให้เจ้าของ แต่นี้ไปเฮาสิให้เจ้าหาคนให้พระเจ้าเด้อ”
มาระโก 1:18 พระเยซูเว้าแล้วเขาจั่งปะอวนตามเพิ่นไปโลด
มาระโก 1:19 แล้วบัดเพิ่นได้ย่างไปอีกจักหน่อย เพิ่นกะเหลียวเบิ่ง ได้เห็นยากอบ ลูกซายเศเบดี กับยอห์น น้องซายของยากอบฮั้น พวมซุนอวนอยู่ในเฮือของเขา
มาระโก 1:20 แล้วในยามฮั้นพอดีเพิ่นได้เอิ้นเขาให้ตามมาคือกัน เขาจั่งปะเศเบดีพ่อของเขาไว้ที่เฮือกับลูกจ้าง แล้วได้ตามพระเยซูไปนำ
มาระโก 1:21 แล้วพระเยซูกับพวกเขาจั่งเข้าเมืองคาเปอรนาอุม แล้วพอฮอดมื้อพักงานของซาวยิว เพิ่นกะได้เข้าไปสอนคนในศาลาธรรมอยู่ฮั้น
มาระโก 1:22 แล้วพอฟัง พวกคนอยู่ฮั้นกะแปลกประหลาดใจในคำสอนของเพิ่น ย้อนว่าเพิ่นได้สอนเขาด้วยสิทธิ์อำนาจอีหลี บ่คือพวกเสมียนฯ ฮั้น
มาระโก 1:23 มีซายคนหนึ่งในศาลาธรรมของเขามีผีโสมมเข้าสิง มันได้ฮ้องออกมา
มาระโก 1:24 ว่า “พระเยซู ซาวนาซาเร็ธ เอ้ย กรุณาปล่อยพวกผู้ข้าไว้อยู่พี่เถอะ พวกผู้ข้าบ่มีอีหยังกับท่านดอก ท่านมาเพื่อสิทำร้ายพวกผู้ข้าบ้อ ผู้ข้าฮู้จักท่านอยู่ดอก ว่าแม่นใผ ท่านคือองค์บริสุทธิ์ของพระเจ้า”
มาระโก 1:25 พระเยซูจั่งเว้าห้ามมันว่า “ให้มิดแม่ะ พวกมึงออกมาจากเขาเดี๋ยวนี้”
มาระโก 1:26 แล้วบัดผีโสมมเฮ็ดให้คนฮั้นซักแฮง มันจั่งฮ้องเสียงดังแล้วกะออกมาจากโตเขา
มาระโก 1:27 แล้วบัดนี้ เมิ้ดคู่คนอยู่ฮั้นกะแปลกใจเป็นตางึดหลายจั่งถามกันว่า “ฮ่วย อันนี้แม่นหยัง คือแม่นคำสอนใหม่ๆ อีหยัง คือเพิ่นผู้นี้มีอำนาจส่ำใดจั่งสามารถสั่งผีโสมมได้ แล้วมันคือเซื่อฟังเพิ่นโลด”
มาระโก 1:28 แล้วในยามฮั้น ซื่อเสียงของเพิ่นได้เลื่องลือไปล้อมรอบทั่วคู่บ้านคู่เมืองอยู่แคว้นกาลิลี
มาระโก 1:29 พอพระเยซูออกมาจากศาลาธรรม เพิ่นกับพวกคนของเพิ่นจั่งเข้าเฮือนของซีโมนกับอันดรูว์ พร้อมด้วยยากอบกับยอห์น
มาระโก 1:30 หว่างฮั้น แม่ยายของซีโมนนอนป่วยเป็นไข้อยู่ พอเข้าไปแล้วพวกเขาจั่งบอกพระเยซูให้ฮู้จักเรื่องการป่วยของนาง
มาระโก 1:31 แล้วพระเยซูได้มาจับมือนาง กับได้ซ่อยซูขึ้น แล้วในหว่างฮั้นเองไข้ของนางกะเซากับหม่อง แล้วนางจั่งปรนนิบัติฮับใซ้พวกเขา
มาระโก 1:32 ยามตอนแลงมื้อฮั้น บัดตะเว็นตกแล้ว มีคนหลวงหลายได้พาคนเจ็บป่วยไข้ กับคนที่ถืกวิญญาณซั่วเข้าสิงได้มาหาเพิ่น
มาระโก 1:33 แล้วคนทั้งเมืองกะแตกตื่นมาโฮมกันอยู่หน้าประตูบ้านหลังฮั้น
มาระโก 1:34 แล้วเพิ่นจั่งฮักษาคนหลวงหลายที่เป็นโรคต่างๆ ให้เซา กับได้ขับพวกผีต่างๆ ออกนำ แล้วเพิ่นได้สั่งห้ามผีหมู่ฮั้นไว้ บ่ให้เว้าว่าเพิ่นแม่นใผ ย้อนมันฮู้จักเพิ่นอยู่แล้ว
มาระโก 1:35 แล้วตอนเซ้ามืดก่อนแจ้ง พระเยซูได้ลุกออกไปอยู่หม่องเปลี่ยว แล้วอธิษฐานเว้านำพระเจ้าอยู่ฮั้น
มาระโก 1:36 ฝ่ายซีโมนกับหมู่พวกที่อยู่นำเขาได้ตามหาเพิ่น
มาระโก 1:37 บัดพวกเขาพ้อเพิ่นแล้ว เขาจั่งเว้ากับเพิ่นว่า “เมิ้ดคู่คนซอกหาท่านอยู่”
มาระโก 1:38 แล้วพระเยซูได้บอกเขาว่า “ให้พวกเฮาเข้าบ้านเมืองถัดไป เพื่อเฮาสิได้ประกาศอยู่ฮั้นนำ คือเหตุที่เฮามากะเพื่อเฮ็ดแนวฮั้น”
มาระโก 1:39 แล้วเพิ่นกะประกาศในศาลาธรรมของคนอยู่ทั่วแคว้นกาลิลี ทั้งขับไล่ผีออกนำ
มาระโก 1:40 แล้วมีคนเป็นขี้ทูตคนหนึ่งได้มาหาพระเยซู จั่งคุกเข่าลงต่อเพิ่น กับวอนขอกับเพิ่นว่า “คั่นพอใจสิโปรดผู้ข้า ท่านสิสามารถให้ผู้ข้าสะอาดเซาเป็นมลทินขี้ทูตนี้ได้”
มาระโก 1:41 แล้วพระเยซูอิตนเขาหลาย เพิ่นจั่งยื่นมือออกแตะคนฮั้น เว้ากับเขาว่า “เฮาพอใจอยู่แล้ว ให้เจ้าสะอาดเมิ้ดมลทินซะเด้อ”
มาระโก 1:42 แล้วพอเพิ่นเว้าแล้ว ในยามฮั้นพอดีโรคขี้ทูตฮั้นได้ออกจากเขาไป เขาเลยเซาเป็นมลทินสะอาดกับหม่องโลด
มาระโก 1:43 แต่ว่าก่อนที่เขาออกไป พระเยซูได้สั่งเขาไว้
มาระโก 1:44 ได้สั่งเขาไว้ว่า “นี่แน่ะ เจ้าอย่าสู่เว้าอีหยังให้ผู้อื่นฟังเด้อ แต่ให้ไปหาผู้นำเครื่องถวายก่อน ให้ลาวเบิ่งซะ กับให้ถวายเครื่องบูซาแสดงโตว่าเจ้าได้เซาเป็นโรคขี้ทูตแล้ว เพื่อเป็นพยานหลักฐานต่อคนทั้งหลาย ตามแนวซึ่งโมเสสได้สั่งไว้ฮั้น”
มาระโก 1:45 แต่ว่าคนฮั้นบัดออกไปแล้ว ได้ป่าวประกาศเรื่องฮั้นหลายขนาด ให้เลื่องลือออกไปทั่ว จนพระเยซูสิบ่สามารถเข้าไปเมืองใดๆ อย่างเปิดเผยต่อไปอีกเลย แต่เพิ่นต้องออกไปอยู่ทางหม่องเปลี่ยว แล้วกะยังมีคนจากคู่บ้านคู่ตำบลหลั่งไหลออกมาตามหาเพิ่น
////////// ////////// //////////
