มัทธิว – Matthew บทที่ 22

มัทธิว 22:1 แล้วพระเยซูเว้ากับเขาเป็นคำเปรียบเทียบอีกว่า

มัทธิว 22:2 “แผ่นดินสวรรค์เปรียบคือกษัตริย์องค์หนึ่ง ซึ่งได้จัดพิธีแต่งงานให้ลูกซายของลาว

มัทธิว 22:3 แล้วได้ใซ้พวกผู้ฮับใซ้ออกไปเอิ้นเอาผู้ที่ได้ฮับการเชิญมาในงานการแต่งฮั้น แต่พวกเขาบ่อยอมมาเลย

มัทธิว 22:4 แล้วอีกเทื่อหนึ่ง ลาวจั่งใซ้พวกผู้ฮับใซ้ผู้อื่นไปอีก สั่งว่า ‘ให้บอกผู้ฮับเชิญฮั้นว่า นี่แน่ะ เฮาได้จัดงานเลี้ยงไว้แล้ว งัวกับสัตว์อ้วนพีอย่างอื่นฮั้นเฮากะฆ่าเตรียมไว้เมิ้ดแล้ว สิ่งสารพัดอื่นๆ กะเตรียมพร้อมนำ ให้มาเป็นเกียรติฮ่วมพิธีการแต่งงานนี้เถอะ’

มัทธิว 22:5 แต่พวกเขากะเมินเฉยกับหัวเราะเยาะเย้ย ต่างคนต่างออกไปไฮ่นาของโต ต่างกะออกไปค้าขายตามเคย

มัทธิว 22:6 แล้วส่วนคนที่เหลืออยู่ กะจับพวกผู้ฮับใซ้ของกษัตริย์ เว้าแนวเหยียดหยาม เฮ็ดสุ่มสี่สุ่มห้าใส่ แล้วกะฆ่าถิ้ม

มัทธิว 22:7 แต่บัดกษัตริย์องค์ฮั้นได้ยินแล้ว ลาวกะเกิดโกรธฮ้ายอย่างใหญ่ จั่งสั่งให้ยกกองทหารไป ปราบฆาตกรพวกฮั้น แล้วเผาเมืองเขาให้เมิ้ดเกลี้ยง

มัทธิว 22:8 แล้วเพิ่นจั่งสั่งพวกผู้ฮับใซ้ของเพิ่นว่า ‘งานแต่งกะพร้อมอยู่ แต่ผู้ที่ได้ฮับเชิญฮั้นบ่สมกับงาน

มัทธิว 22:9 จั่งซั้น ให้ออกไปตามหนทางต่างๆ แล้วพ้อคนหลายท่อใดกะให้เชิญมาเป็นเกียรติฮ่วมในพิธีแต่งงานนี้’

มัทธิว 22:10 บัดนี้ ผู้ฮับใซ้พวกฮั้นจั่งออกไปเชิญเมิ้ดคู่คนตามหนทางต่างๆ แล้วได้พ้อหลายส่ำใด กะได้เซิญให้มาฮ่วมงาน ทั้งผู้ดีกับผู้บ่ดี จนงานแต่งฮั้นเต็มล้นด้วยแขก

มัทธิว 22:11 แล้วบัดกษัตริย์องค์ฮั้นเข้ามาเบิ่งแขก กะเห็นผู้หนึ่งบ่ได้ใส่เสื้อสำหรับงานแต่ง

มัทธิว 22:12 กษัตริย์จั่งถามเขาว่า ‘มิตรสหายเอ้ย เป็นหยังเจ้าจั่งเข้ามาโดยบ่มีเสื้อสำหรับงานแต่ง’ ผู้ฮั้นกะมิดอยู่เว้าบ่ออก

มัทธิว 22:13 บัดนี้ กษัตริย์ได้สั่งพวกผู้ฮับใซ้ของเพิ่นว่า ‘ให้มัดมือมัดตีนคนนี้เอาไปโยนถิ้มในที่มืดอันลึกที่สุดอยู่ทางนอกฮั้น หม่องที่มีการฮ้องไห้กัดแข้วอยู่ตลอด’

มัทธิว 22:14 คือผู้ที่ได้เอิ้นได้เชิญมากะมีหลาย แต่ผู้ที่ได้เลือกกะมีน้อย”

มัทธิว 22:15 ยามฮั้นพวกฟาริสีไปปรึกษากันว่า สิจับผิดในถ้อยคำของเยซูผู้นี้ได้จั่งใด

มัทธิว 22:16 พวกเขาจั่งใซ้พวกลูกศิษย์ของพวกเขากับของเฮโรด ให้ไปเว้ากับเยซูฮั้นว่า “อาจารย์เจ้าข้า พวกเฮาฮู้จักอยู่ว่าเจ้าเป็นคนซื่อสัตย์ ที่สอนทางของพระเจ้าด้วยความสัตย์จริง บ่ได้เอาใจผู้ใด ย้อนว่าเจ้าบ่ได้เห็นแก่หน้าผู้ใดเลย

มัทธิว 22:17 จั่งซั้น ซ่อยบอกพวกผู้ข้าว่า เจ้าคึดเห็นจั่งใด การที่สิส่งส่วยให้ซีซาร์ฮั้น ถืกต้องตามกฎบัญญัติบ้อ”

มัทธิว 22:18 แต่พระเยซูฮู้ไว้ล่วงหน้าเถิงแผนการอันซั่วฮ้ายเลวทรามในใจของเขา จั่งเว้าว่า “พวกหน้าซื่อใจคด เป็นหยังเจ้าจั่งมาลองใจเฮา

มัทธิว 22:19 ให้เอาเงินที่สิเสียส่วยฮั้นมาให้เฮาเบิ่งดู” เขาจั่งเอาเงินตราเหรียญหนึ่งมาให้เพิ่น

มัทธิว 22:20 ได้แล้ว พระเยซูถามเขาว่า “ฮูปกับคำจารึกนี้เป็นของใผ”

มัทธิว 22:21 พวกเขาตอบพระเยซูว่า “ของซีซาร์” แล้วเพิ่นบอกเขาว่า “จั่งซั้นแนวที่เป็นของซีซาร์กะให้ซีซาร์ซะ แล้วแนวที่เป็นของพระเจ้ากะให้ถวายให้พระเจ้าเด้อ”

มัทธิว 22:22 บัดเขาได้ยินคำตอบของเพิ่นแล้ว เขากะแปลกใจเป็นตางึด เขาจั่งออกจากเพิ่นไปพากันหลบเมือ 

มัทธิว 22:23 ในมื้อฮั้นพอดี มีพวกสะดูสีมาหาพระเยซู พวกนี้เซื่อว่า บ่มีการเป็นขึ้นมาจากตาย เขาจั่งส่อถามเพิ่นว่า

มัทธิว 22:24 ถามว่า “อาจารย์เจ้าข้า โมเสสสั่งว่า ‘คั่นผู้ซายตายยังบ่ทันมีลูก ตามประเพณีน้องซายต้องฮับเอาเมียของอ้ายผู้ตายฮั้น ให้เขามีลูกเพื่อสิซ่อยสืบตระกูลแทนพี่ชาย’

มัทธิว 22:25 บัดนี้ ในพวกเขามีพี่น้องผู้ซายอยู่เจ็ดคน อ้ายกกมีเมียแล้วกะตายปะเมียยังบ่ทันมีลูก เมียผู้ตายจั่งไปอยู่กับน้องซาย

มัทธิว 22:26 ซายคนที่สอง กับสามกะคือกัน จนฮอดคนที่เจ็ด

มัทธิว 22:27 แล้วในที่สุดญิงฮั้นกะตายคือกัน

มัทธิว 22:28 จั่งซั้นในมื้อที่สิเป็นขึ้นมาจากตายฮั้น ญิงฮั้นสิเป็นเมียของซายผู้ใดในเจ็ดคนฮั้น คือนางได้เป็นเมียของคนทั้งเจ็ดแล้ว”

มัทธิว 22:29 พระเยซูตอบเขาว่า “พวกเจ้าเข้าใจผิดแล้ว แม่นย้อนพวกเจ้าบ่ฮู้พระคำ กับบ่ฮู้จักฤทธิ์เดชของพระเจ้านำ

มัทธิว 22:30 คือว่า สิบ่มีการแต่งงานกัน กับการยกให้เป็นผัวเมียกันอีก ในมื้อที่คนสิเป็นขึ้นมาจากตายฮั้นดอก แต่สิเป็นคือพวกเทวทูตของพระเจ้าในสวรรค์

มัทธิว 22:31 แต่เรื่องคนเป็นขึ้นมาจากตายฮั้น พวกเจ้ายังบ่ได้อ่านซั่นบ้อ หม่องที่พระเจ้าได้เว้าไว้ให้พวกเจ้าว่า

มัทธิว 22:32 ‘เฮาหนิเป็นพระเจ้าของอับราฮัม เป็นพระเจ้าของอิสอัค กับเป็นพระเจ้าของยาโคบ’ จั่งซี้ล่ะ พระเจ้าบ่ได้เป็นพระเจ้าของคนตาย แต่เป็นพระเจ้าของคนเป็น”

มัทธิว 22:33 แล้วพอพวกคนหลวงหลายได้ยินฮั้น กะประทับใจในหลักคำสอนของพระเยซู 

มัทธิว 22:34 แต่บัดพวกฟาริสีได้ยิน ว่าเพิ่นเฮ็ดพวกสะดูสีให้เมิ้ดปัญญาปากบ่ออกซ้ำจั่งมาตุ้มโฮมกัน

มัทธิว 22:35 แล้วมีนักกฎบัญญัติผู้หนึ่งในพวกเขา อยากลองใจพระเยซูเลยถามเพิ่นว่า

มัทธิว 22:36 “อาจารย์เจ้าข้า ในกฎบัญญัติฮั้น ข้อใดเป็นเอกเป็นใหญ่กว่าหมู่”

มัทธิว 22:37 พระเยซูตอบเขาว่า “คือ ‘ให้ฮักองค์พระผู้เป็นพระเจ้าของเจ้า ด้วยสุดจิตสุดใจของเจ้า กับด้วยสิ้นสุดความนึกคึดของเจ้า’

มัทธิว 22:38 นี้ล่ะ เป็นข้อในกฎบัญญัติที่เป็นเอกเป็นใหญ่

มัทธิว 22:39 ข้อที่สองกะคือกัน คือ ‘ให้ฮักเพื่อนบ้านคือฮักโตเอง’

มัทธิว 22:40 หนังสือกฎบัญญัติกับหนังสือคำพยากรณ์ทั้งเมิ้ดกะขึ้นอยู่กับกฎบัญญัติสองข้อนี้”

มัทธิว 22:41 บัดพวกฟาริสียังตุ้มโฮมกันอยู่ฮั้น พระเยซูกะถามพวกเขาว่า

มัทธิว 22:42 “พวกเจ้าคึดจั่งใดเรื่องพระคริสต์ฮั้น เพิ่นเป็นลูกของใผสั่น” เขาเลยตอบเพิ่นว่า “เป็นลูกของดาวิด”

มัทธิว 22:43 เพิ่นถามเขาย้ำอีกว่า “คั่นจั่งซั้น เป็นหยังดาวิด โดยการทรงนำของพระวิญญาณ จั่งได้เอิ้นพระคริสต์ฮั้นว่า นายซีวิตของลาว จั่งเว้าว่า

มัทธิว 22:44 ‘พระผู้เป็นนายซีวิตฮั้น ได้เว้ากับนายซีวิตของเฮา ว่า ให้ท่านนั่งอยู่ทางขวาของเฮา จนกว่าเฮาสิเฮ็ดให้ศัตรูของท่านเป็นตั่งฮองเท้าของท่าน’

มัทธิว 22:45 บัดนี้ คั่นดาวิดเอิ้นท่านว่า เป็นนายซีวิตของลาว ท่านสิเป็นลูกเป็นหลานของลาวได้จั่งใด”

มัทธิว 22:46 ถามแล้ว บ่มีใผสามารถตอบพระเยซูได้เลย แม้นแต่คำเดียว ตั้งแต่มื้อฮั้นมา บ่มีใผกล้าซักถามเพิ่นอีหยังอีกต่อไป
////////// ////////// //////////